ابتلاء یکی از کارگران صنایع در نیشابور و عدم چک و کنترل مستمر کارگران سبب گردید تا ۶۷ کارگر دیگر این کارخانه به ویروس کرونای انگلیسی مبتلاء شوند.
از این نمونه بخوبی میتوان دریافت که در صنایع و واحدهای تولیدی و صنعتی هیچگونه چک و کنترلی وجود ندارد، چرا که برای کارفرمایان و مدیران، آن چه بیارزش است جان و سلامتی کارگران است و آنها تنها بدنبال منافع خود هستند.
ابتلای ۶۷ کارگر در یکی از صنایع نیشابور و قرنطینه کردن ۵۰۰ کارگر دیگر نتیجه بیعملی مدیریت و عدم کنترل بهداشتی کارگران در ورود به کارخانهها و صنایع است.
بنابه گزارش منابع کارگری در صنایع نیشابور، روز چهارشنبه ۴ فروردین ماه ۱۴۰۰، یک مرد ۷۰ ساله به عنوان نخستین مبتلا به ویروس کرونای انگلیسی در نیشابور شناخته شد. بدنبال ابتلاء این مرد، از خانواده وی آزمایش گرفته شد که مشخص گردید ۹ نفر از این خانواده به ویروس انگلیسی مبتلاء میباشند.
از قضا یکی از فرزندان این خانواده به عنوان کارگر یکی از شرکتهای صنعتی نیشابور مشغول به کار بود که با ورود وی به محل کار بدون چک و کنترل، ۶۷ همکار خود را در این مجموعه صنعتی به ویروس کرونای انگلیسی مبتلا کرده است.
به گفته رئیس دانشکده علوم پزشکی نیشابور، پس از آزمایش ابتلا به ویروس کرونای این کارگر در واحد صنعتی نیشابور واقع در استان خراسان رضوی و مثبت بودن آن، رئیس دانشگاه علوم پزشکی نیشابور درخواست تعطیلی کارخانه و آزمایش همه کارگران را صادر میکند که مشخص میشود ۶۷ کارگر به این ویروس مبتلا شدهاند.
رئیس دانشکده علوم پزشکی نیشابور، با اشاره به سرعت بالای سرایت ویروس کرونای انگلیسی افزود:
«همه همکاران این کارگر که در ارتباط مستقیم با او بودهاند به سرعت به این ویروس مبتلا میشوند.»
عدم واکسیناسیون عمومی و رایگان که از مطالبات همه اقشار مختلف جامعه میباشد از یک سو و ناکارآمدی دولت در اعمال قرنطینه از سوی دیگر، شیوع ویروس کرونا را به سرعت در کل کشور گسترش داده است.
در این مورد بسادگی میشد در مواجه با اولین مورد مثبت کرونای انگلیسی، این خانواده را قرنطینه کرده و از شیوع آن به یک واحد صنعتی و ابتلاء این تعداد کارگر در این شرایط سخت معیشتی جلوگیری نمود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی نیشابور پیش از اینکه به فقدان اقدامات کنترلی ارگانهای مسئول اشاره کند، از شهروندان خواسته است تا مسائل بهداشتی را رعایت کنند، چرا که طبق معمول در چنین شرایط اسفباری، همه مقامات، مقصر را مردم میدانند و مسئولین، شانه از زیر بار مسئولیت خالی میکنند.