اعتراض کارگران کارخانه داروگر تهران به محقق نشدن وعده‌های مسئولین

کارگران کارخانه داروگر تهران خواستار پرداخت مطالبات مزدی و تامین امنیت شغلی خود و تعیین تکلیف وضعیت کارخانه شدند.

کارگران کارخانه داروگر تهران در اعتراض به محقق نشدن خواسته‌هایشان درمقابل درب ورودی این کارخانه تجمع کردند. این کارگران خواستار پرداخت مطالبات مزدی و بیمه‌ای، تامین امنیت شغلی و برقراری دوباره سرویس ایاب و ذهاب هستند. کارگران کارخانه داروگر از مقامات دولتی خواستار تعیین تکلیف وضعیت کارخانه شدند.

اعتراض کارگران کارخانه داروگر تهران به محقق نشدن وعده‌های مسئولین

تولیدات این شرکت از ابتدای سال جاری متوقف شده و کارگران آن در بلاتکلیفی بسر می‌برند. کارگران کارخانه داروگر تهران همچنین خواستار پرداخت معوقات مزدی خود می‌باشند. حق بیمه این کارگران تا کنون پرداخت نشده است. این کارگران بدلیل پرداخت نشدن حق بیمه در مراجعه به مراکز درمانی با مشکل مواجه بوده و مجبور به پرداخت هزینه‌های درمانی به صورت نقدی هستند.

مقامات دولتی در هفته‌های گذشته با دادن وعده‌ به کارگران تلاش کردند، آنها را از ادامه اعتراض منصرف کنند. اما بدلیل محقق نشدن وعده‌ها کارگران بار دیگر آنها اقدام به اعتراض کردند.

دریافت نکردن چندین ماهه دستمزد

کارگران کارخانه داروگر تهران در چند ماه گذشته دستمزد خود را دریافت نکرده‌اند. کارگران واحد بسته بندی البرز که زیرمجموعه هلدینگ داروگر می‌باشد از اسفندماه دستمزدی دریافت نکرده‌اند. همچنین کارگران واحد داروگر تهران و تولی پرس قزوین نیز از ابتدای سال جاری دستمزدی دریافت نکرده‌اند.

هفته گذشته، کارگران کارخانه داروگر، پس از ۳ ماه بلا تکلیفی و دریافت نکردن حقوق، توسط مدیران این شرکت تهدید به اخراج نیز شدند. مدیریت شرکت داروگر به بهانه افزایش مشکلات مالی کارخانه، اقدام به صدور حکم اخراج برای تعدادی از کارگران نموده است. این تصمیم با بالا گرفتن اعتراض کارگران فعلا منتفی شده است. چند روز پیش از این هم مدیرعامل هلدینگ داروگر ادعا کرده بود که همه حساب‌های بانکی این شرکت بسته شده و امکان واریز دستمزد کارگران وجود ندارد.

استثمار دو چندان کارگران با پرداخت نشدن دستمزد

دیرکرد در پرداخت دستمزد، استثمار دوچندان کارگران است. از یک سو با پرداخت دستمزدهای اندک آنها را استثمار می‌کنند. از سوی دیگر با دیرکرد در پرداخت، ارزش آن کمتر می‌شود. در واقع دستمزدی کمتر از آنچه قرار بوده به کارگران پرداخت می‌شود.

سران حکومت با سرقت ثروت‌های عمومی فقر را در جامعه نهادینه کرده‌اند. کارگران اولین قربانیان این چپاول حکومتی هستند. آنها به خوبی می‌دانند، علت فقر کارگران و سایر اقشار مردم، دزدی‌های سران حکومت ولابی‌های تحت حمایت آنها می‌باشد.

یورونیوز ۲۱ تیر ۱۴۰۱