اعتراض کارگران پیمانکاری نفت در حالی است که پروتکل‌های بهداشتی کرونا رعایت نشده و در برخی شرکت‌ها حتی اصول اولیه نیز مراعات نمی‌شود.
در حالی موج چهارم کرونا سنگین‌تر و به مراتب شیوع بیشتری را به نسبت پیک‌های قبلی بدنبال دارد، بسیاری از کارمندان در استان‌های نفت‌خیز کشور بصورت شیفتی و یا دورکاری به فعالیت خود ادامه می‌دهند و از آسیب‌های کرونا محفوظ مانده‌اند، اما این موضوع برای کارگران نه تنها رعایت نمی‌شود، بلکه اقدامات عملی لازم نیز به سادگی نیست.
کارگران پیمانکاری نفت در این باره می‌گویند: «بخشنامه‌های کرونایی در شرکت‌ها اجرا نمی‌شود، کارگران نزدیک به هم و در فاصله بسیار کم از همدیگر کار می‌کنند و اکثر شرکت‌ها کار شیفتی را برای کارگران پیمانکاری اصلا به رسمیت نمی‌شناسند.»
یکی کارگر پیمانکاری نفت که در منطقه پارس جنوبی مشغول بکار است، می‌گوید:
«هنوز سیستم غذا و استراحت برای کارگران پیمانکاری مانند قبل است، غذا دست به دست می‌شود تا بدست کارگران برسد؛ در این شرایط نه تنها خودمان، بلکه نگران خانواده‌هایمان هستیم که هر ماه یک بار به دیدن آنها می‌رویم و ترس آن را داریم که آنها نیز مبتلا به ویروس شوند.»
خواسته کارگران پیمانکاری در شرکت‌های نفت، نظارت نهادهای بالادستی، یعنی مجموعه وزارت نفت بر عملکرد پیمانکار است و در این باره می‌گویند: «وزارت نفت و بازرسان آن بایستی به عملکرد پیمانکاران تا پائین‌ترین سطح نظارت داشته باشند و به آنها فشار آورده تا بخشنامه‌های کرونایی اجرایی شود.»
کارگران علاوه بر عدم رعایت پروتکل‌های کرونایی در محل کارشان، از تبعیض قائل شدن میان کارگران رسمی و پیمانکاران و میان کارگران و کارمندان اعتراض داشته و می‌گویند: «کارمندان اگر در خانه بمانند و سر کار نیز حاضر نشوند، باز هم از حقوق خود بهره‌مند خواهند بود، اما یک کارگر پیمانکاری که امنیت شغلی ندارد، بایستی هرچه کارفرما گفت را اجرا نماید و چاره دیگری جز این ندارند.»
