بازنشستگان سندیکای بافنده سوزنی و بازنشستگان فلزکار مکانیک ایران مطلبی را تحت عنوان «مرگ را برای شما می‌خواهیم!» پیرامون دستمزد ۱۴۰۰ کارگران منتشر کرده‌اند.
در متن بازنشستگان سندیکای بافنده سوزنی و بازنشستگان فلزکار مکانیک ایران آمده است:
«مرگ را برای شما می خواهیم!
حداقل دستمزد کارگران ٥ برابر زیر خط فقر برای محکوم کردن خانواده‌های کارگری به گرسنگی مطلق تصویب شد.
تصویب پایه حقوقی بر مبنای ٢ میلیون ٦٥٥ هزار تومان نشان از درجه فهم و شعور تصویب کنندگان، از انسانیت و نیازهای آن است.
مافیای کارفرمایی که از تجمعات هر هفته‌ای بازنشستگان به ستوه آمده بود با دستور حمله به این تجمعات و تصویب حداقل دستمزد برای سال ١٤٠٠، پیامی روشن برای زحمت‌کشان سراسر کشور فرستاد: «مرگ را برای شما می خواهیم!»
نمایندگان دولت با همدستی آشکار دلالان کارفرمایی و به ویژه نقش پنهان موسسه نذر و اشتغال اصفهان که از مدت‌ها پیش برای نابودی قوانین کار تلاش می کند، از سال گذشته (۹۸) یک جانبه‌گرایی را به این جلسات آشکارا تحمیل کردند.
شوربختانه نمایندگان کارگری حاضر در این جلسات از درک ترفندهای فریبکارانه دلالان کارفرمایی ناتوان بوده و این عجز را در تعیین دستمزد نشان دادند.
با این که کارگران پیام فرستاده بودند که از امضای آن چه کمتر از سبد معیشت است خودداری نموده و بگذارید یک جانبه‌گرایی نمایان و دست دلالان کارفرمایی و دولت برای زحمت‌کشان آشکار گردد، اما آنان چنین نکردند.
در سال ۹۸ دلار ١٢ هزار تومان بود که حداقل دستمزد باید با دلار ٢٤ هزار تومانی به ٣ میلیون ٩٠٠ هزار تومان می‌رسید تا با ١ میلیون ١٠٠هزار تومانی مزایای تصویب شده امروزی، به ٥ میلیون برسد تا قدرت خرید سال گذشته فقط حفظ شود و اگر گرانی‌های امروزه که بیش از ٣٠٠ درصد است لحاظ می‌شد، دستمزدها بیش از ١٠ میلیون تومان باید مصوب می‌گردید.
هم اکنون مرغ و روغن و تخم مرغ در پستوهای دلالان نهفته و از سفره‌های زحمت‌کشان پر کشیده است و دلالان با فروش آن در بازار سیاه هرکاری دلشان می‌خواهد با سفره‌های مردم کرده و نه دولت و نه هیچ مسئولی پاسخگو نیست.
در این میان آن چه شفاف‌سازی نمی‌شود جلسات تعیین حداقل دستمزد است تا دست‌های پنهان صادرکنندگان مرگ برای زحمت‌کشان روشن شود.
در موضوع افزایش قدرت خرید زحمت‌کشان آن چه باید همیشه در دستورکار خود داشته باشیم، مبارزه برای آموزش و بهداشت رایگان و فراگیر و با کیفیت، مسکن ارزان و ثابت ماندن قیمت کالاها است که بخشی از دستمزد طبقه کارگر و سهمش از ثروت ملی است.
عرصه کارزار تنها موضوع افزایش دستمزدها نیست بلکه حفظ قدرت خرید خانواده‌های کارگری است.
آنچه در صدر وظایف جنبش کارگری و بخش سازماندهی شده آن یعنی جنبش سندیکایی است، حفظ اتحاد و همبستگی است تا بتوانیم خواسته های بر حق خود را به سیستم سرمایه داری حاکم تحمیل کنیم.
بازنشستگان سندیکای بافنده سوزنی
بازنشستگان فلزکار مکانیک
٢٦ اسفند ١٣٩٩
