بیکاری ۴ هزار خانواده کولبران در اورامانات و نابودی معیشت کارگران ساختمانی

بیکاری ۴ هزار خانواده کولبران در اورامانات و نابودی معیشت کارگران ساختمانی

پیش از آمدن کرونا، کارگران استان‌های مرزی مانند کردستان، با مشکل بیکاری روبرو بودند؛ اما با شیوع ویروس کرونا، اوضاع به مراتب نیز بدتر شد و اکنون تنها ۴ هزار خانواده کولبران، فقط در اورامانات بیکار هستند.

میکائیل صدیقی، رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان کردستان، در این ‌باره می‌گوید: «کارگران ساختمانی در استان‌های مرزی مانند کردستان، قبل آمدن کرونا ویروس هم عموماً بیکار بودند، اما الان بیکاری وحشتناک، دامان این کارگران را گرفته است.»

وی افزود: «شاید بتوانیم بگوییم بیش از ۶۰ یا ۷۰ درصد کارگران ساختمانی کردستان در سال جدید بیکار شده‌اند.»

وی با بیان خواسته انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی از دولت، افزود: «از دولت می‌خواهیم تا از اعتبار در نظر گرفته شده برای بیمه بیکاری کرونا، لااقل هزار یا هزار و پانصد میلیارد تومان به بیکاری کارگران در مشاغلی مانند کارگران ساختمانی اختصاص بدهد که بیمه بیکاری ندارند.»

مشکل دیگر در این مناطق کولبری است که با شیوع ویروس کرونا، مرزهای کولبری کاملاً بسته شده است و کولبری کاملاً تعطیل است، تنها در منطقه اورامانات، ۴ تا ۵ هزار خانوار هستند که از طریق کولبری روزگار می‌گذرانند؛ اکنون با بسته شدن مرزها، این خانواده‌ها هیچ منبع درآمدی ندارند.

بسیاری از این کولبران، زمانی کارگران متخصص یا کارگر ساختمانی بوده‌اند که به دلیل بیکاری یا تعطیلی واحدهای تولیدی به کولبری پناه آورده‌اند؛ از سوی دیگر، علی‌رغم بیکاری بالای ۶۰ درصدی کارگران و استادکاران ساختمانی، کردستان عراق نیز به خاطر کرونا، مانند قبل اجازه ورود به کارگران و استادکاران ساختمانی نمی‌دهد.

کولبران
روی آوردن کارگران و استادکاران ساختمانی به کولبری بر اثر بیـکاری

پیش از این، کارگران و استادکاران ساختمانی کردستان، برای کار موقت به کردستان عراق می‌رفتند، اما اکنون این راه نیز بسته شده است.

کارگران ساختمانی بیکار شده که با محرومیت از حق بیمه، بیمه بـیکاری و بسته‌های معیشتی، چهار ماه گذشته را طی کردند، تنها از‌ طریق شوراهای مردمی و کمیته‌های محلات، روزهای اوج شیوع بیماری کرونا را از سر گذراندند.

کولبران نیز به سیاق سالیان گذشته، از ابتدای آغاز سال جاری، مسیرهای صعب‌العبور در دل کوره‌راه‌ها را با خطر سقوط از ارتفاعات، در کمین افتادن نیروهای مرزبانی و شلیک مستقیم ماموران مرزی گذراندند، به شکلی که اردیبهشت ‌ماه به ‌یکی از خون‌بارترین ماه‌های کولبران تبدیل شد.