عثمان خسروی، پدر فرهاد و آزاد خسروی، دو کولبر جان باخته در ارتفاعات گردنه تته مریوان، روایتی از «رنج به دست آوردن نان» برای کولبران را در لوای شرحی از زندگی خود بازگو می کند. فقر، توسعه نیافتگی و محرومیت ساکنان مناطق مرزی و نگاه امنیتی به این مناطق، هر طلوع کوهستان برای کولبران را به سلامی دوباره به مرگ بدل کرده است. عثمان که خود سال ها با خرید و فروش کارتن های خالی زندگی را گذرانده میگوید این اولین بار نبود که پسر کوچکم فرهاد برای کولبری راهی کوهستان شد. تشییع پیکر نحیف و یخ بسته فرهاد از مقابل مردم مریوان در مقابل فریاد های “برای نان”، عبور سالهای زیست در رنج به حاشیه رانده شدگان در سایه جبر جغرافیاست که به اندازه قامت یک کودک در آمده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از ایسنا، عثمان خسروی، پدر فرهاد و آزاد خسروی، دو کولبر جان باخته در ارتفاعات گردنه تته مریوان، روایتی از رنج به دست آوردن نان برای حاشیه رانده شدگان و کولبران را در لوای زندگی خود بازگو میکند.
عثمان چشمان ضعیفی دارد و هیچ وقت کولبری نکرده است. از طریق جمع آوری کارتن‌های آبادی و فروختن آن ها زندگی را گذرانده و فرزندانش را بزرگ کرده است، اما با سخت‌تر شدن شرایط، آزاد و فرهاد، دو پسرش، کولبری را برای ادامه زندگی انتخاب کردند.
عثمان میگوید: “کم نیستند خانواده‌هایی که اوضاعشان همچون خانواده ما تعریفی ندارد و فرزندانشان قربانی کولبری شده‌اند”.
وی ادامه می‌دهد: “پسر بزرگترم توانایی جسمی ضعیفی داشت، لاغر اندام بوده و برای اولین بار راهی کوهستان شده بود. اما پسر کوچکترم، “فرهاد” که ۱۴ سال داشت، مدت هاست کار کولبری را در پیش گرفته بود”.
عثمان بنا به روایتی که از سایر کولبران شنیده است، در تشریح آنچه بر فرزندانش گذشته میگوید که فرهاد، پسر کوچکترش هنگام سقوط بهمن، راه را برگشته و حتی بارش را هم دور انداخته اما با شدت گرفتن برف و کولاک و به دلیل کم تجربه بودنش، تسلیم بهمن می‌شود و در پای کوه می‌ماند چرا که توان ادامه راه را نداشته است.
فرهاد، برادر کوچکتر که نمی‌خواهد آزاد، برادر بزرگتر را تنها بگذارد، حدود دو ساعت کنارش مانده است و بعد با کمک کولبران دیگری که با قاطر آمده بودند، برای آوردن کمک به پایین آمده اما در نیمه راه دوباره به پیش برادرش برگشته تا از زنده ماندنش مطمئن شود که جسد بی جان برادرش را می بیند و نا امید برمی‌گردد. خودش هم در راه برگشت جانش را از دست می‌دهد.
وضعیت مالی و معیشتی خانواده “عثمان” نامناسب است. خانواده آنها ۶ نفره بوده که اکنون با از دست دادن دو پسر، چهار نفره شده‌اند. به گفته عثمان، مادر خانواده هم این روزها حال و روز قابل تعریفی ندارد. اکنون دو پسر برایشان مانده که مشغول تحصیل هستند.
عثمان دیگر حاضر نیست دو پسر دیگرش را برای بدست آوردن اندک پول و کولبری به کوهستان بفرستد و دعا میکند بتواند روزگار را سپری کند و خدا دو فرزند دیگرش را برایش محفوظ بدارد.
وی از مسئولان درخواست میکند شرایطی را برای تامین معیشت مرزنشینان فراهم کنند که منجر به کولبری و مرگ آنان نشود.
گفتنی است که از صبح روز سه شنبه ۲۶ آذرماه عملیات امداد برای نجات جان ۳ کولبر گرفتار در برف و کولاک در منطقه ژالانه گردنه ته‌ته شروع شد که طی آن دو نفر از این کولبران توسط گروه امدادی و مردم بومی منطقه پیدا شدند.
یک نفر از این کولبران که هویت وی پیشتر “آزاد خسروی، ۱۸ ساله“، عنوان شده بود، هنگام جابه جایی و انتقال به پایین جان خود را از دست داد و یک تن دیگر به نام “حسین کرمی“هم به صورت ناهشیار پیدا و جهت رسیدگی پزشکی به مراکز درمانی سرو آباد منتقل شده بود.
گفتنی است که بنابر گفته محمد باقر محمدی، مدیرعامل جمعیت هلال احمر استان کردستان، این ۳ نفر از اهالی روستای نی مریوان بوده و کولبران جانباخته با یکدیگر نسبت برادری داشته‌اند.
روز جمعه ۲۹ آذرماه ۱۳۹۸، جسد فرهاد خسروی، کولبر ۱۴ ساله مفقودی، پس از سه روز جستجو در ارتفاعات مرزی گردنه تته از توابع شهرستان مریوان کشف شد و ساعاتی بعد از مقابل چشم آنان تشییع شد./هرانا
