هفتمین روز تجمع خانواده زندانیان محکوم به اعدام در برابر قوه قضاییه با شعار «اعدام نکنید»
صبح روز چهارشنبه ۲۳ شهریورماه ۱۴۰۱ خانواده زندانیان محکوم به اعدام، در هفتمین روز از تجمع خود در برابر قوه قضاییه ادامه دادند. خانواده‌ها که اکثر آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دادند، خواستار توقف اعدام عزیزان خود شدند.
این خانواده‌ها شامل مادران، فرزندان و اعضای خانواده زندانیان محکوم به اعدام می‌باشند. آنها تجمع اعتراضی خود را علیه حکم ضدانسانی اعدام در اولین روز از کرج شروع کردند. سپس در روزهای بعد گردهمایی خود را در برابر قوه قضاییه در تهران ادامه دادند.
خانواده زندانیان محکوم به اعـدام شعار می‌دادند: «اعـدام نکنید». آنها همچنین با در دست داشتن پلاکاردهایی که روی آنها نوشته شده بود: «نه به اعـدام» «اعـدام نکنید»، به حکم اعـدام عزیزان خود اعتراض کردند.
- اعدام نکنید! ششمین روز تجمع خانواده زندانیان محکوم به اعدام زیر سایه سنگین نیروهای امنیتی در تهران + فیلم
- فیلم حمله نیروهای امنیتی و بازداشت بیش از ۲۰ تن از خانواده زندانیان محکوم به اعـدام
- فیلم چهارمین روز تجمع خانواده زندانیان محکوم به اعـدام در مقابل دفتر قوه قضاییه در تهران
بنابه خبرهای منتشر شده، روز دوشنبه ۲۱ شهریورماه ۱۴۰۱، خانواده زندانیان محکوم به اعـدام، قصد ادامه تجمع اعتراضی داشته که با واکنش نیروهای امنیتی روبرو و از ادامه گردهمایی آنها جلوگیری شد. ماموران انتظامی خانواده‌ها را تهدید کرده و به آنها گفته بودند: «همانطور که روز گذشته با شما برخورد کردیم، امروز نیز اجازه تجمع در این محل ندارید.»
گفتنی است که روز دوشنبه ۲۱ شهریورماه ۱۴۰۱، خانم آگنس کالامارد، دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل، با خانواده زندانیان محکوم به اعـدام اعلام همبستگی نمود.
وی در پیام توئیتری نوشت: «من با بستگان مضطرب زندانیان محکوم به اعـدام در ایران که شجاعانه برای جلوگیری از اعـدام عزیزان‌شان اعتراض می‌کنند، اعلام هبستگی می‌کنم. مقامات رژیم جمهوری اسلامی باید مجازات اعـدام را که مجازاتی بی‌نهایت ظالمانه و غیرانسانی است، لغو کند.»
همچنین ۷ تن از زندانیان سیاسی در زندان رجائی‌شهر کرج، با نگارش نامه‌ای سرگشاده، افزایش احکام اعـدام را محکوم کردند. آنها با خانواده‌های معترض و مضطرب زندانیان محکوم به اعـدام، اعلام همبستگی نمودند.
این زندانیان سیاسی تاکید کردند: «تردیدی نیست که در پروسه اعـدام هر نفر، لحظه به دار کشیدن و جان دادن او برای عزیزانش چه قبل و چه بعد از اجرای حکم، هزاران بار تکرار و تکرار می‌شود. ما زندانیانی که برخی از آنها را در زندان می‌‌شناسیم و با آنها زندگی کرده‌‌ایم نیز هر بار و با هر کدام از آنها به دار کشیده و دوباره زنده می‌شویم.»
۲۳ شهریورماه ۱۴۰۱
