کارگران مترو هشتگرد نسبت به عملی نشدن وعده‌های مسئولین و پرداخت نشدن دستمزد خود اعتراض دارند. کارگران یاد شده می‌گویند هنوز هیچ نهادی به مشکلات آنها رسیدگی نکرده است. کارگران مترو هشتگرد در پایان تابستان ۱۴۰۰ نیز چندین تجمع اعتراضی برپا کردند. مسئولین در هراس از گسترش اعتراضات به آنها وعده رسیدگی به مشکلات‌شان را دادند؛ اما در این مدت هیچ مشکلی از آنها حل نشده است.
یکی از کارگران مترو هشتگرد در این رابطه می‌گوید:
«جدا از معوقات مزدی، در سال جاری هنوز افزایش حقوق کارگران اعمال نشده و ما همچنان با حقوق سال گذشته به سختی امرار معاش می‌کنیم… در پیگیری مطالباتمان هیچیک از مسئولان شرکت پیمانکاری طرف قرارداد با کارگران پاسخگو نیستند و مرتبا وعده پرداخت حقوق می‌دهند… نه حقوق به موقع می‌گیریم و نه از پرداخت مطالبات عقب افتاده‌مان خبری هست.»
لازم به ذکر است، پرداخت مطالبات کارگران مترو هشتگرد همواره با تاخیر انجام می‌شود و مسئولین شرکت پس از چند تجمع اعتراضی مقداری از معوقات کارگران را پرداخت می‌کنند.
- ادامه مشکل بیمه کارگران حراست و نگهداری مترو هشتگرد
- کارگران خط ۵ متروی تهران کرج دستمزد ۳ ماه خود را دریافت نکرده‌اند
اعتراضات کارگران مترو هشتگرد در سال ۱۴۰۰
کارگران مترو هشتگرد سال گذشته نیز با مطرح کردن مشکلات خود خواهان رسیدگی مسئولین و نظارت بر کار شرکت پیمانکاری شده بودند. مهم‌ترین مشکل آنها استفاده از مزایای بیمه درمانی بود. پرداخت نشدن بدهی‌های شرکت پیمانکاری به تامین اجتماعی مانع تمدید شدن دفترچه بیمه کارگران شده بود.
یکی از کارگران مترو هشتگرد با تشریح مشکلات بیمه خود و دیگر همکارانش گفته بود: «اداره تامین اجتماعی به دلیل بدهی‌های مالی پیمانکار به تامین اجتماعی، چند ماه است از تمدید دفترچه‌های بیمه کارگران خودداری می‌کند.»
به گفته این کارگر، هنگام مراجعه به سازمان تامین اجتماعی و مطرح کردن درخواست تمدید دفترچه‌ها، بدهی‌های کارفرما طرح می‌شد. مسئولان تامین اجتماعی عملی شدن این موضوع را منوط به پرداخت مطالبات عقب‌افتاده کارفرمای مجتمع کرده بودند.
شرکت‌های پیمانکاری با استفاده از رانت و حمایت لابی‌های قدرت دستمزد و بیمه اندک کارگران را پرداخت نمی‌کنند. این در حالی است که طبق قانون، کارفرما موظف است، دستمزد کارگران را به صورت کامل در زمانبندی مشخص شده، پرداخت کند. اجرا نشدن قوانین نیم‌بند کارگری در این نظام، دست باز به کارفرما برای استثمار هرچه بیشتر کارگران می‌دهد. کارگران در سایه این حاکمیت همه سرمایه‌های خود را از دست داده‌اند. اعتراضات مستمر آنها برای احقاق حقوق‌شان در یک نقطه به اعتراضات گسترده تبدیل خواهد شد.
۱۴ شهریور, ۱۴۰۱
