کامران صلواتی متاهل و پدر یک فرزند بود. وی در کارخانه پوشش لوله سلفچگان در شهرک صنعتی سلفچگان کار می‌کرد.
نبود ایمنی در کار علت بالا بودن حوادث کارگری در ایران نسبت به سایر نقاط جهان است. در بسیاری از کشورهای پیشرفته آمار مرگ و میر ناشی از حوادث کارگری صفر است. بطور نمونه در کشور ژاپن نرخ تلفات حوادث کارگری در سال میلادی گذشته صفر بوده است. جریمه سنگین کارفرما در صورت جراحت و یا مرگ کارگر موجب شده که کارفرما اولویت را به ایمنی در کار بدهد.
اکتفا ایمنی در کار با نصب چند پوستر
در ایران طبق آخرین برآورد از وضعیت ایمنی در کار، بسیاری از کارگاه‌ها به نصب چند پوستر اکتفا می‌کنند. بیشتر کارفرمایان هزینه‌های ایمنی را اضافه و تحمیل بر خود می‌دانند. طبق ماده ۹۱ قانون کار، کارفرمایان موظف به تامین حفاظت و سلامت کارگران در محیط کار هستند. کارگران نیز در محوطه کارگاهی موظف به استفاده و نگهداری مناسب از تجهیزات می‌باشند.
آمار بالای حوادث کار نشان می‌دهد، سران حکومت ارزشی برای جان کارگران قائل نیستند. حتی مرگ دلخراش کارگران در محیط‌های کارگری نیز برای تغییر این نگرش کافی نبوده است. سرمایه‌داران یک نگرش ضدانسانی به کارگران دارند و می‌گویند: «تا کارگر قربانی نشود چرخ تولید نمی‌چرخد». آنها کارگران را جزء ناچیزی از اجزاء یک کارخانه می‌دانند که با مرگ یا از دور خارج شدن یک تن، می‌توان از میان صدها نفر انتخابی دوباره کرد. واقعیت تلخ این جا است که بار تولید و رشد اقتصادی بر دوش همین کارگران می‌باشد. اما بهره و ثروت آن به جیب سرمایه‌داران سرازیر می‌شود.
