تجمع اعتراضی کارگران شرکت تولی پرس در برابر استانداری قزوین

کارفرما پس از ماه‌ها اعتراض، بجای پرداخت دستمزد به کارگران شرکت تولی پرس، بیمه بیکاری پرداخته است

کارگران شرکت تولی پرس در اعتراض به پرداخت بیمه بیکاری به جای دستمزد تجمع کردند. این تجمع اعتراضی روز دوشنبه ۳ مردادماه ۱۴۰۱ در برابر استانداری قزوین برگزار شد. آنها خواهان رسیدگی مقامات دولتی استان به مشکلات معیشتی و وضعیت استخدامی خود شدند. کارگران شرکت تولی پرس نگران پرداخت نشدن معوقات و خطر بیکار شدن خود می‌باشند.

یکی از کارگران در رابطه با علت تجمع اعتراضی همکارانش می‌گوید:

«از اسفند سال گذشته این شرکت به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های هولدینگ داروگر درگیر مشکلات اقتصادی بوده و از آن تاریخ کارگران معوقات پرداختی و حقوقی دارند که هنوز وصول نشده است. ضمن اینکه پیش از این کارگران در محوطه شرکت چندین بار اقدام به اجتماع اعتراضی پیرامون وضعیت حقوقی خود کرده بودند.»

این شرکت جزو مجموعه تولید دارو تاکستان قرار دارد. با توجه به تورم و گرانی قیمت‌ها، میزان خرید و فروش مواد شوینده تغیر کیفی نداشته، اما به دلیل مشکلات مدیریتی، این شرکت با مشکلاتی در تولید و فروش اجناس خود مواجه شده است.

یک فعال کارگری در رابطه با علت اعتراض کارگران شرکت تولی پرس می‌گوید:

«علت اعتراض اخیر این است که صرف‌نظر از مشکلات قبلی، از ماه اخیر شرکت تصمیم گرفته تا به دلیل آنچه رکود تولید می‌نامد، به کارگران «بیمه بیکاری» به‌جای حقوق پرداخت کند و مراجعه کارگران به اداره کار شهر و اداره کل تعاون، کار و رفاه استان نیز بی‌نتیجه بوده است… اکنون در شرایط معیشتی فعلی مدت‌هاست کارگران این شرکت با مشکل بی‌حقوقی مواجه هستند و اکنون نیز به ‌آنها وعده حقوق ناچیز بیمه‌ بیکاری داده شده.»

پیش از این کارگران شرکت تولی پرس قزوین در محوطه این کارخانه تجمع اعتراضی برپا کرده بودند. این تجمع در اعتراض به مشخص نبودن وضعیت تولید کارخانه‌ها و دریافت نکردن مطالبات مزدی‌شان بود. نزدیک به ۳۰۰ کارگر تولی پرس قزوین در این تجمع شرکت داشتند.

دیرکرد در پرداخت دستمزد، و تهدید به اخراج در صورت اعتراض، استثمار دوچندان کارگران است. کارفرمایان از یک سو با پرداخت دستمزدهای اندک آنها را استثمار می‌کنند. از سوی دیگر با دیرکرد در پرداخت، ارزش دستمزد، کمتر می‌شود. به این صورت، دستمزدی پایین‌تر از آنچه قرار بوده به کارگران پرداخت می‌شود. دزدان حکومت با سرقت ثروت‌های عمومی فقر را در جامعه نهادینه کرده‌اند. کارگران اولین قربانیان این چپاول حکومتی هستند. آنها به خوبی می‌دانند، علت فقر کارگران و سایر اقشار مردم، دزدی‌های سران حکومت ولابی‌های تحت حمایت آنها می‌باشد.