کارگران راه‌آهن ابنیه فنی هرمزگان به دلیل پایین بودن دستمزد در شرایط معیشتی بسیار بدی بسر می‌برند

کارگران راه‌آهن ابنیه فنی هرمزگان نسبت به پایین بودن دستمزد خود اعتراض دارند. آنها خواهان پرداخت دستمزد هم تراز با هزینه‌های زندگی شدند. این کارگران چندین ماه است، تنها پایه حقوق خود را دریافت می‌کنند. این میزان پرداختی در برابر افزایش روزانه قیمت‌ اقلام مصرفی و غذایی بسیار ناچیز است. کارگران بارها اعتراض خود را به کارفرما ابراز کرده‌اند؛ اما وی به این اعتراضات ترتیب اثری نمی‌دهد.

یکی از کارگران راه‌آهن ابنیه فنی هرمزگان با اشاره به وضعیت دستمزد خود می‌گوید:

«کارفرما اضافه‌کاری‌های ما را لحاظ نمی‌کند و از پرداخت مزایای عرفی و اعیاد و همچنین حق لباس و کفش خبری نیست. ما کارگران ابنیه فنی هرمزگان از حداقل دریافتی دستمزد خود رضایت نداریم و دریافتی ماهانه‌مان کفاف معاش زندگی‌مان را نمی‌دهد.»

این کارگران پیش از این تحت قرارداد یک شرکت پیمانکاری بودند که با اعتراضات گسترده توانستند به قرارداد مستقیم تبدیل وضعیت شوند؛ اما با این که شرکت طرف قرارداد دولتی است، در شرایط کارگران تغییر بوجود نیامده و آنها همچنان در شرایط بد معیشتی بسر می‌برند.

دریافتی اندک بدون در نظر گرفتن مزایا و اضافه کار

دریافتی اندک کارگران بدون دریافت مزایا و اضافه کار مشکلات زیادی برای آنها بوجود آورده است. آنها به دلیل بالا بودن هزینه‌های زندگی در شرایط بسیار بدی بسر می‌برند. کار در شرایط آب و هوایی بسیار بد هیچ تناسبی با پرداختی آنها ندارد.

یکی از کارگران راه‌آهن ابنیه فنی هرمزگان در رابطه با شرایط سخت کار می‌گوید:

«در هوای گرم پنجاه تا شصت درجه جنوب، وقتی بیل، کلنگ و پتک در دست می‌گیریم و با ضربه بر زمین، قطعه‌های فولادی را می‌کوبیم. دمای گرمای خورشید مغز سر را می‌سوزاند و پاهایمان در پوتین‌های کهنه تاول می‌زند. در این شرایط آیا انصاف است حقوق‌مان پایمال شود.»

به دلیل سیاست‌های ضدکارگری دولت، کارفرماها، دست باز برای بستن هر قراردادی با کارگران دارند. بستن قراردادهای کوتاه‌مدت باعث شده، موقعیت قانونی کارگران به شدت پایین بیاید. پرداخت نکردن دستمزد و حق بیمه، ساعات طولانی کار، اخراج دسته جمعی، پایین آوردن دستمزد کارگران نمونه‌ای از عملکرد این شرکت‌ها است.