روز یکشنبه ۵ تیرماه ۱۴۰۱، کارگران شاغل در پتروشیمی هنگام دست از کار کشیده و اعتصاب کردند. علت اعتصاب این کارگران عدم افزایش دستمزدها‌یشان می‌باشد. یکی دیگر از خواسته‌های مبرم این کارگران، اجرای طرح ۲۰-۱۰ می‌باشد که تا به حال از طرف مسئولین هیچ توجهی به آن نشده است.
سال گذشته کارگران پروژه‌ای شاغل در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی اعتصابات گسترده‌ای را برای کسب مطالبات خود انجام دادند. این اعتصابات که به طور سراسری انجام شد و به حدود ۲۷ استان کشور سرایت کرد، بیش از ۱۰۵ شرکت و کارگاه صنعتی را شامل شد.
مهمترین خواسته کارگران پروژه‌ای صنایع نفت در سال گذشته، برچیدن قراردادهای موقت و افزایش دستمزدها متناسب با سابقه کارشان بود.
خواسته‌هایی چون حق بیمه و برخورداری از بیمه‌های اجتماعی، حق بدی آب و هوا، حق مسکن و دیگر حقوق شغلی نیز از خواسته‌های کارگران اعتصابی بود. اما در صدر این خواسته‌ها، اجرای طرح ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت بود که بنام (کمپین ۲۰-۱۰) معروف گشت. اما کارفرمایان شرکت‌های نفتی با حمایت دولت و شکاف‌های موجود در قانون کار، تن به این خواسته نداده و به اخراج کارگران معترض روی آوردند.
اعتراضات و اعتصابات کارگری و دیگر اقشار محروم جامعه که در سال جاری برپا می‌شود، به دلیل تورم افسارگسیخته و گرانی‌های بی‌حد و حصر است. عمده کارگران صنایع نفتی که در بخش‌های مختلف نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهی کار می‌کنند، به صورت قراردادی به‌کار گرفته می‌شوند.
کارگران پتروشیمی هنگام سال گذشته نیز همین مطالبات را داشتند
کارگران اعتصاب کننده پتروشیمی هنگام نیز از جمله کارگران قراردادی هستند که سال گذشته دست به اعتراض و اعتصاب زده بودند. اما کارفرمایان سعی کردند با اخراج تعدادی از کارگران معترض و عدم تجدید قرارداد با چنین کارگرانی، جلوی رشد این حرکت‌های اعتراضی را بگیرند.
شدت گرانی‌ها و تورم، موجب شده است که بار دیگر کارگران پتروشیمی هنگام دست به اعتصاب زده و دست از کار بکشند. این کارگران علاوه بر اعتراض به عدم پرداخت دستمزدهایشن، خواهان اجرای طرح ۲۰-۱۰ نیز می‌باشند. زیرا این کارگران، علاوه بر کار سخت و مشقت باری که در هوای گرم جنوب کشور دارند، از خانواده‌های خود نیز دور می‌باشند.
چنین کارگرانی به دلیل نبود کار در شهرهای محل سکونت‌شان، مجبور شده‌اند که از شهرهای دور و نزدیک برای کار به این شرکت‌های پالایشگاهی مراجعه کرده و مشغول کار شوند. به همین دلیل خواستار آن هستند که دولت کارفرمایان را مجبور نماید که به خواسته آنان که اجرای طرح ۲۰-۱۰ می‌باشد تن بدهند.
