اخراج پرستاران ۸۹ روزه دانشگاه جندی شاپور اهواز

پرستاران ۸۹ روزه دانشگاه جندی شاپور اهواز طی حکمی توسط رئیس مرکز بهداشت استان خوزستان اخراج شدند

پرستاران ۸۹ روزه شاغل در دانشگاه جندی شاپور اهواز می‌نویسند، ما نیروهای پرستار معرف به نیروهای ۸۹ روزه، بیکار شدیم. این پرستاران در دورانی که کرونا در بدترین وضعیت و خطر بود بکار گرفته شدند. اما اکنون در ادامه سیاست کم اهمیت جلوه دادن تهدید کرونا و پس از فروکش نسبی آن، طی حکمی توسط محمد علوی معاون بهداشت دانشگاه جندی شاپور اهواز اخراج شدند. پرستاران اخراج شده می‌گویند روزی که برای به خطر انداختن جان در خط مقدم مبارزه با کرونا وعده و وعید‌ها می‌دادند و گوشت دم توپ می‌خواستند، باید ما می‌فهمیدیم اگر خرشان از پل بگذرد ما را کنار خواهند گذاشت.

در این ابلاغیه اخراج جمعی که در تاریخ ۳۱ فروردین ۱۴۰۱ صادر شده است، محمد علوی رئیس مرکز بهداشت استان با عنوان اعلام کتبی پایان نیروهای ۸۹ روزه بهداشت می‌نویسد.: «از بکارگیری مجدد نامبردگان جدا خودداری کنید.»

با این حکم غیرانسانی همه پرستاران ۸۹ روزه را در سخت‌ترین شرایط معیشتی و فقر بیکار کردند.

ادامه اخراج پرستاران ۸۹ روزه در بیمارستان‌ها و دانشگاه‌های پزشکی

پرستاران ۸۹ روزه
اخراج پرستاران ۸۹ روزه

تاکنون در بسیاری از موارد، بیمارستان‌ها و دانشگاه‌های پزشکی به اسم تعدیل بسیاری از پرستاران را اخراج کرده است. پرستاران می‌گویند بیش از ۲ سال است که در سخت‌ترین شرایط کرونا به پرستاری از بیماران اشتغال داریم. در این دوران از خواب و خوراک افتاده‌ایم و طی این دو سال با وجود حضور بدون تعطیلی در مراکز بهداشتی، درمانی و بیمارستانی، همواره در نگرانی از اخراج و بیکاری قرار داریم.

چندی پیش محمد شریفی‌مقدم دبیرکل خانه پرستار، گفته بود ۴۵ درصد پرستاران ایرانی قرارداد موقت هستند که انتظار دارند تبدیل وضعیت شوند. آنها هر لحظه در نگرانی از اخراج ناگهانی و بیکار شدن روزگار می‌گذرانند.

به گفته وی در ایران ۱۲ مدل پرستار وجود دارد که در هیچ کجای دنیا این دیده نمی‌شود.

سال گذشته براساس گزارش کانال خبری پزشکان، تعداد جان‌باختگان پرستاران و کادر درمان در ایران نسبت به سایر کشورهای جهان ۲۰ برابر بوده است.

اخراج پرستاران قراردادی و طرحی از جمله پرستاران ۸۹ روزه ، ابعاد جدیدی به خود گرفته است. دولت ورشکسته رئیسی برای جبران کمبود بودجه میلیاردی یا دست در جیب مردم می‌کند، یا با اخراج بسیاری از کارگران و کارمندان، از جمله پرستاران بار مالی بر روی دستگاه دولتی را سبک می‌کند. فرایندی که فقط خشم بیش از ۷۰ درصد جمعیت زیر خط فقر ایران را دامن می‌زند. آتشی که گریبان تمامیت این حکومت را فرا خواهد گرفت.