کارگران فضای سبز شرکت نفت آقاجری خواستار مشخص شدن وضعیت استخدامی خود شدند
کارگران فضای سبز شرکت نفت آقاجری خواستار مشخص شدن وضعیت استخدامی خود شدند. پس از گذشت بیش از ۳ ماه، وضعیت استخدامی کارگران فضای سبز شرکت نفت آقاجری هنوز نامشخص است. وضعیت شغلی این کارگران از آذرماه ۱۴۰۰ در مخالفت با عقد قرارداد با پیمانکار جدید و قبول نداشتن شرایط استثماری نامشخص است. بعد از چندین تجمع اعتراضی کارفرما، اخیرا آنها را به صورت روزمزدی و موقتی به کار گرفته است.
یکی از کارگران در رابطه با وضعیت خود و سایر همکارانش می‌گوید:
«ما ۶۳ کارگر بدون قرارداد شرکت نفت آقاجری هستیم که از سال ۸۶ در مجموعه فضای سبز این مجموعه مشغول به کار هستیم تا اینکه از آذرماه سال گذشته کارفرما به یکباره تصمیم گرفت به جای عقد قرارداد مستقیم با کارگران، مسئولیت شغلی ما را به یک شرکت پیمانکار بسپارد. با ادامه این وضعیت همه کارگرانی که با امضای قرارداد جدید با پیمانکار مخالف بودند، از سوی کارفرما امکان ادامه کار پیدا نکردند.»
- بلاتکلیفی ۴ ماهه کارگران فضای سبز شرکت نفت آقاجری
- کارگران پروژه های نفت و گاز و همدستی شرکت های پیمانکاری با دولت برای پایمال کردن حقوق آنها
از بین رفتن امنیت شغلی کارگران فضای سبز شرکت نفت آقاجری
پافشاری شرکت نفت آقاجری به تبدیل وضعیت شغلی کارگران باعث از بین رفتن امنیت شغلی آنها شده است. این موضوع باعث شده، کارفرما با آنها به صورت کارگر روزمزد قرارداد امضا کند. این قرارداد باعث از بین رفتن مزایا و بیمه کارگران شده است. به این صورت کارگران فضای سبز شرکت نفت آقاجری قربانی بی‌قانونی مسئولین و شرکت‌های پیمانکاری شده‌اند.
یکی از کارگران به ضایع شدن مزایای شغلی خود و سایر همکارانش اشاره کرده و می‌گوید:
«در ماه‌های پایانی سال گذشته شرکت نفت آقاجری تصمیم به اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل برای کارگران قراردادی و ثبت اسامی آنها در سامانه ساپنا گرفت. اما کارگران فضای سبز نادیده گرفته شدند…اگر اسامی ما وارد سامانه ساپنا شود، از بسیاری از مزایای شغلی همانند طرح طبقه‌بندی مشاغل و سایر مزایای قانونی و عرفی که همه پرسنل رسمی، قراردادی و سایر نیروهای پیمانکاری دریافت می‌کنند، بهره‌مند می‌شویم.»
کارفرما با وارد نکردن اسامی این کارگران در سامانه ساپنا، باعث شده طرح طبقه‌بندی مشاغل در مورد آنها به اجرا در نیاید. بهمین دلیل این کارگران از بسیاری از مزایای شغلی و قانونی بی‌بهره هستند.
استثمار کارگران هدف اول سران حکومت
حاکمیت، بی‌توجه به وضعیت وخیم معیشتی کارگران، تنها به فکر استثمار هر چه بیشتر آنها می‌باشد. به همین دلیل، کارگران هر روز بیشتر به زیر خط فقر فرو می‌روند. وضعیت وخیم کارگران، برآیند سرقت و چپاول ثروت‌های عمومی توسط سران حکومت است. علت اعتراضات و رویارویی کارگران با حاکمیت هم همین موضوع می‌باشد. این اعتراضات در گام‌های بعد به تغییرات اساسی در پایه‌های حکومتی منجر خواهد شد.
