افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی دستمزد کارگران در برابر تورم و گرانی کنونی جوابگوی معیشت آنها نیست
رئیس کانون شورای کار مازندران با اشاره به نرخ تورم می‌گوید، حتی افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی دستمزد کارگران هم جوابگوی معیشت کارگران نیست. وی در حالی به این اظهارات می‌پردازد که دولت رئیسی در بودجه سال ۱۴۰۱ وعده افزایش ۳۵ درصدی حقوق کارگران را داده بود. وعده‌ای که هیچ‌گاه عملی نشد. پس از رفت و برگشت‌های طولانی بین مجلس و دولت، کارگران همچنان به انتظار نشسته‌اند. اما دولت و مجلس، کارگران را به هم پاس می‌دهند. حکومت ضدکارگری نه می‌خواهد، نه تصمیم دارد، ۴۵ میلیون کارگر ایرانی را از فقر و گرسنگی برهاند.
امیدعلی ناظری، رئیس کانون شورای کار مازندران، در رابطه با دستمزد کارگران می‌گوید:
«با روند صعودی نرخ تورم ما به هیچ عنوان به افزایش دستمزد ۴۰ ـ۵۰ درصدی قانع نیستیم؛ افزایش دستمزد باید بیش از اینها باشد. چون می‌دانیم هیچ تضمینی برای ثابت ماندن قیمت‌ها و نرخ تورم وجود ندارد.»
وی با این اعتراف، وعده‌های دولت رئیسی و دولت‌های قبلی مبنی بر افزایش ۳۵ درصدی دستمزد کارگران را به چالش کشید. البته وعده‌هایی که فقط روی کاغذ باقی مانده است.
نادیده گرفته شدن ماده ۴۱ قانون کار در موضوع تعیین دستمزد کارگران
ناظری با اشاره به نزدیک بودن موعد تعیین حداقل دستمزد کارگران در شورایعالی کار گفت:
«دخل و خرج کارگران به هیچ‌وجه با هم نمی‌خورد. ما از شورایعالی کار می‌خواهیم دستمزد عادلانه‌ای برای کارگران تعیین کنند که به واقعیت‌های زندگی نزدیکتر باشد. »
او همچنین افزود: «نرخ تورم روز به روز در حال افزایش است. اما افزایش حقوق کارگران فقط یک بار در سال اتفاق می‌افتد. آن یکبار هم متأسفانه نه نرخ سبد معیشت در نظر گرفته می‌شود و نه نرخ واقعی تورم.»
وی از نادیده گرفته شدن ماده ۴۱ قانون کار در موضوع تعیین دستمزد انتقاد کرد.
رئیس کانون شورای کار مازندران، مخالفت خود را با تعیین دستمزد منطقه‌ای ابراز نمود وآن را عامل از دست رفتن حداقل دستمزد کارگران دانست.
فردی که ۱۰ ـ ۱۲ میلیون تومان حقوق می‌گیرد نمی‌تواند از پس هزینه‌های زندگی بربیاید
با این اعتراف آشکار از زبان یک مقام شورای کار مازندران می‌توان عمق فاجعه‌ای که کارگران ایران را احاطه کرده است دریافت.
به گفته وی بسیاری از کارگران از حداقل حقوق هم محروم هستند.
وی در رابطه با سختی زندگی کارگران و ناامنی شغلی آنها گفت: «امروز فردی که ۱۰ ـ ۱۲ میلیون تومان حقوق می‌گیرد، نمی‌تواند از پس هزینه‌های زندگی بربیاید. پس چگونه انتظار داریم کارگری که ۴ میلیون حقوق می‌گیرد به دنبال فرزندآوری باشد؟»
