حاکم شدن قحطی بر زندگی کارگران ایران

عضو شورای عالی کار از حاکم شدن وضعیت قحطی بر زندگی کارگران خبر داد

با تورم افسارگیسخته حاکم بر کشور، قدرت خرید کارگران از بین رفته و بر زندگی آنان وضعیت قحطی حاکم شده است. یکی از اعضای شورای عالی کار بنام علی خدایی، روز پنجشنبه ۱۴ مردادماه ۱۴۰۰، یک گفتگوی مطبوعاتی پیرامون وضعیت کارگران انجام داد. وی گفت: «در شرایطی هستیم که سبد معیشت کارگران به بیشتر از ۱۰ میلیون تومان رسیده است. با چنین وضعیتی، عملا شرایط قحطی بر زندگی کارگران حاکم شده است.»

علی خدایی افزود: «افزایش حقوق کارگران که در ابتدای سال صورت گرفت عملا بی‌تاثیر بوده است. زیرا در همان دو ماه اول سال، تورم بی‌سابقه‌ای در تمام ردیف‌های زندگی اتفاق افتاده است. با این تورم افسارگسیخته که خط فقر به بالای ۱۰ میلیون تومان رسیده است، نیازی نیست بگوییم که در ماه‌های خرداد، تیر و مرداد چه بر سر وضعیت معیشتی کارگران پیش آمده است.»

دولت جدید باید اولویت کار خود را ساماندهی حقوق کارگران قرار دهد

عضو شورای عالی کار در ادامه سخنان خود به اولویت‌های کار دولت جدید پرداخت. وی گفت: «دولت سیزدهم باید از همان روز اول کارش بعد از تشکیل کابینه، وضعیت مزدی کارگران را در دستور کار خود قرار دهد. زیرا اگرچه در ابتدای سال ۳۹ درصد افزایش اسمی دستمزد کارگران در سال ۱۴۰۰ را داشتیم، اما شدت تورم این افزایش‌ها را از بین برده است.»

مسئولان فقط بدنبال برجسته شدن نامشان در رسانه‌ها هستند

علی خدایی در ادامه گفتگوی خود به رویکرد مسئولان حکومتی برای رسیدگی به مشکلات کارگری پرداخت. وی با انتقاد از رویکرد مسئولان در این زمینه افزود: «آنها فقط می‌خواهند نامشان از سرخط خبرها پایین نیاید. به همین دلیل، آنها نیز با جامعه هم صدا شده و از وضع موجود انتقاد می‌کنند. باید به آنان گفت وظیفه شما انتقاد کردن نیست. شما باید پاسخگوی اعمال‌تان باشید. چرا تاکنون در زمینه مسائل کارگران منفعل بوده‌اید؟»

اکنون دولتی جدید در راه است. دولت جدید هم بخوبی از  شیوه‌های رها شدن از مکانیزم‌های خلق تورم مطلع است. همه می‌دانند که کارگران و بازنشستگان، حتی از تهیه قوت روزانه خود دست‌شان خالی است. چه رسد به پرداخت هزینه‌های سنگین بهداشتی و درمان.

امروزه در شرایطی قرار داریم که کرونا در کشور بیداد می‌کند. بطوری‌که همه مخارج خوراکی و آشامیدنی و پوشاکی خانواده‌ها را می‌بلعد. تمام راهکارهای حمایتی و جبرانی که از طرف مسئولین مربوطه مطرح شده، عملا در سطح رسانه‌ها باقی مانده است. متولیان وضع موجود بدون هیچ ساز و کار مشخصی، سنگ معیشت را بسته و سگ تورم را رها کرده‌اند. این سگ رها شده زندگی کارگران را می‌بلعد. این وضعیتی نیست که بتوان تحملش کرد.