کارگران اعتصابی صنایع نفت و گاز خواهان پایان دادن به استثمار بی‌رحمانه خود هستند
گسترش اعتصاب کارگران صنایع نفت و گاز به ۱۱۴ پروژه رسید. این اعتصاب بزرگترین اعتراض کارگری در ۴ دهه گذشته می‌باشد. اعتصاب از روز ۲۹ خرداد ۱۴۰۰ در مناطق عسلویه و پارس جنوبی آغاز شد. این اعتصاب در ادامه به سایر شهرها و پروژه‌های صنایع نفت و گاز رسید.
لیست ۱۱۲ شرکت و کارگاه کارگری اعتصابات سراسری کارگران صنعت نفت «کمپین ۱۴۰۰»
کارگران اعتصابی صنایع نفت و گاز خواستار پایان دادن به تبعیض در حقوق، مزایا، امکانات رفاهی و مدت مرخصی هستند. اصلی‌ترین خواسته کارگران اعتصابی داشتن امنیت شغلی و خلع ید از شرکت‌های پیمانکاری است.
اصلی ترین خواسته کارگران حذف شرکت‌های پیمانکاری است
اکثر کارگران اعتصابی صنایع نفت و گاز از شرکت‌های پیمانکاری هستند که بار اصلی صنعت نفت را بر دوش می‌کشند.
شرکت‌های پیمانکاری که طرف قرارداد با شرکت نفت هستند، عامل استثمار هرچه بیشتر این کارگران می‌باشند. شرکت‌های پیمانکاری در قبال کارگران هیچ مسئولیتی را نمی‌پذیرند. آنها از شرایط بیکاری بوجود آمده در کشور سوءاستفاده نموده و حداکثر فشار را بر روی کارگران وارد می‌نمایند. کلیه شرکت‌های پیمانکاری مربوط به سپاه و یا تحت سلطه آن می‌باشند.
خواسته‌‌های کارگران اعتصابی صنایع نفت و گاز
اصلی‌ترین مطالبات کارگران صنایع نفت در کمپین ۱۴۰۰ بقرار زیر است:
ـ لغو قراردادهای موقت کار
ـ افزایش دستمزدها مطابق با هزینه‌های واقعی زندگی
ـ حذف شرکت‌های پیمانکاری و استخدام رسمی
ـ رفع تبعیض بین کارگران پیمانی با کارگران رسمی
ـ پرداخت حقوق و مزایا بدون تأخیر
ـ حق ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری
برقراری طرح (بیست ده) برای روزهای کاری ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت در ماه
این کمپین برای رهایی از فشارهای معیشتی بوجود آمده است. فشارهایی که ناشی از بحران بیکاری، تورم و گرانی، نبود امنیت شغلی، استثمار آشکار با قراردادهای ظالمانه، ادامه کار با نبود الزامات ایمنی و تهدید دائمی جان کارگران صنایع نفت می‌باشد. نارضایتی بی‌سابقه‌ای که ریشه در رانت‌ها و فساد اقتصادی مدیران دارد و فشار آن روزانه گلوی کارگران را می‌فشارد.
