نمایندگان کارگران کیان تایر می‌گویند: ما نیاز به حداقل بیست نماینده کارگری مستقل در مجلس داریم؛ که اگر این تعداد نماینده در مجلس داشته باشیم جرئت نمی‌کنند برای تغییر مبنای محاسبه مستمری‌ها یا اصلاح قانون کار امضا جمع کنند و کمپین راه بیندازند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، وجود نمایندگان کارگری در مجلس می‌تواند تمام معادلات را به نفع طبقه‌ی کارگر تغییر دهد؛ وقتی تمام کرسی‌های مجلس در اختیار حامیان سرمایه‌داران و دست راستی‌ها است، کارگران کارخانجات و واحدها وقتی به بحران و گرفتاری بربخورند، هیچ ملجا و پناهی ندارند.
نمایندگان کارگران کارخانه کیان تایر بر این باورند که علیرضا محجوب باید به مجلس برود ؛ آن‌ها تاکید دارند که باید تعداد نمایندگان کارگران در مجلس افزایش یابد.
یونس اکبری (عضو شورای اسلامی کار کیان تایر) به ایلنا می‌گوید: ما کارگران کیان تایر از پیشنهاددهندگان اصلی بودیم که در جلسات اصرار داشتیم آقای محجوب برای انتخابات میان دوره‌ای مجلس نامزد شوند. ایشان در زمانی که در مجلس بودند، به کارگران کیان تایر کمک‌های بسیار کردند.
بحران‌های کیان تایر و نیاز کارگران به همیاری و همفکری
اکبری در تشریح مشکلات کارگران این واحد تولیدی می‌گوید: کیان تایر چند سال پیاپی دچار بحران بود؛ در واقع از سال ۸۴ بحران شروع شد؛ سال ۸۷ این واحد زیر نظر هیات حمایت از صنایع دولت رفت ولی باز مشکلات برطرف نشد؛ سال گذشته، کیان تایر به اداره تسویه ورشکستگی قوه قضاییه ارجاع شد. نمی‌توانیم نادیده بگیریم که آقای محجوب در تمام این مدت در کنار کارگران کیان تایر بودند؛ یادم هست در سال ۸۷ که بحران به اوج خود رسید و اعتراضات کارگری اوج گرفت، آمدند بخشی از کارخانه را با لودر تخریب کردند و محجوب تنها نماینده‌ای بود که در نطق پیش از دستور به وزیر کشور تذکر داد و خواستار پاسخگویی شد.
اکبری با بیان اینکه کیان تایر از طریق شستا به بخش خصوصی واگذار شده؛ ادامه می‌دهد: چک‌هایی که در قبال واگذاری باید پرداخت می‌شد، معمولاً پرداخت نمی‌شد که محجوب همواره پیگیر این مساله بود؛ در سال ۸۷ از مالک خلع ید شد و موقتاً به دولت برگشت اما در سال ۹۲ با زد و بند مجدداً به همان مالکِ خصوصی واگذار شد که در این روند، آقای محجوب همیشه در کنار ما بودند و همیشه با ما همفکری می‌کردند؛ ایشان مثل سایر نماینده‌های مجلس نبودند که اگر وقت ملاقات بخواهیم باید یک هفته یا ده روز در انتظار بمانیم؛ هر وقت درخواست ملاقات داشتیم، فوری وقت می‌دادند.
به گفته اکبری، سال گذشته هم کیان تایر مشکل داشته اما چون نماینده‌ای حامی کارگران در مجلس نبوده، کارگران عموماً تنها بوده‌اند و هیچ کس کنارشان نایستاده.
هنوز وضعیت کیان تایر «مطلوب» نیست
او تاکید می‌کند: هنوز هم وضعیت کیان تایر «مطلوب» نیست و به دوران قبل از واگذاری بازنگشته؛ این واحد روزانه ۶۵ تن تولید دارد اما قبل از واگذاری تولید سالانه مجموعه، ۲۱ هزار تن بوده که بعد واگذاری به ۲ هزار تن تقلیل یافته، امروز تولید متوسط سالانه، ۱۳ هزار تن است اما هنوز ناکافی است و با خرید تجهیزات مناسب و رفع مشکلات، می‌توان این مجموعه را به رونق رساند؛ در این مسیر، کیان تایر و کارگرانش نیاز به حامیان قدرتمند دارند؛ نمایندگانی از مجلس که دوشادوش کارگران بایستند و از رونق تولید و رفاه کارگران دفاع کنند.
این فعال کارگری معتقد است؛ حداقل باید ده یا پانزده نماینده کارگری در مجلس حضور داشته باشند؛ تا ورق به نفع کارگران برگردد و کارگران صدای رسایی در خانه ملت داشته باشند.
اکبری تاکید دارد که هنوز مشکلات بسیاری در کیان تایر وجود دارد؛ دغدغه‌های بسیاری کارگران دارند: «در زمینه قوانین سخت و زیان‌آور مشکل داریم، سهل انگاری کارفرما باعث شد در یک دوره، سخت و زیان آوری یکی از شغل‌ها حذف شود و در نتیجه‌ی آن، کارگران متضرر شدند؛ ما از مجلس انتظار داریم این رویه نادرست را اصلاح کند. بحث بازنشستگی پیش از موعد نیز نیازمند اصلاحات است؛ قبلاً برای بازنشستگی با بیست و پنج سال، ۲.۵ سال را دولت تقبل کرده بود؛ الان ۵ درصد کامل برعهده کارفرماست که هیچ کارفرمایی زیر بار نمی‌رود. نمایندگان مجلس باید به بحث قراردادهای موقت هم ورود کنند و بعد از گذشت چند دهه از قانون کار، بحث مشاغل مستمر را روشن کنند؛ چرا در کارهای مستمر، هنوز کارگران قرارداد موقت دارند؟ درکیان تایر توانستیم با مطالبه‌گری بسیار، کارگران با سابقه‌ی پانزده سال به بالا را استخدام دائم کنیم؛ اما مساله قراردادهای موقت باید یکبار برای همیشه حل شود؛ باید دادنامه‌ی ۱۷۹ دیوان عدالت ابطال و امنیت شغلی کارگران احیا شود.»
ما کارگران نه به اصلاح‌طلب کاری داریم و نه به اصولگرا
رضا بهرامی (عضو دیگر شورای اسلامی کار کیان تایر) نیز با بیان اینکه «هر وقت هر مشکلی پیش می‌آمد، محجوب در کنار ما بوده و در حد توان حمایت کرده» می‌گوید: مجلس شورای اسلامی باید نمایندگان کارگری بیشتری داشته باشد؛ یک نفر یک حق رای دارد؛ ما در کشور ۱۴ میلیون کارگر شاغل هستیم؛ چرا باید یک نماینده آنهم با هزار اما و اگر داشته باشیم؟!
بهرامی اضافه می‌کند: ما کارگران نه به اصلاح‌طلب کاری داریم و نه به اصولگرا؛ ۱۴ میلیون کارگر هستیم و باید به نسبت وزن و جمعیت‌مان، نماینده در مجلس داشته باشیم؛ کارگران فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی مطالباتی دارند و نمایندگان کارگران در مجلس نیز نباید به این جناح‌بندی‌های سیاسی کاری داشته باشند.
وی تاکید می‌کند: نه تنها باید محجوب به مجلس برود بلکه باید یک ائتلاف ۳۰ نفره کارگری از تهران بدهد که بروند در مجلس و از طبقه‌ی کارگر حمایت کنند. مگر ما از کارگران انگلیس کمتریم که حزب کارگری قدرتمند دارند و حتی رئیس جمهور از این حزب انتخاب می‌شود؟!
به گفته بهرامی، ما نیاز به حداقل بیست نماینده کارگری مستقل در مجلس داریم؛ که اگر این تعداد نماینده در مجلس داشته باشیم جرئت نمی‌کنند برای تغییر مبنای محاسبه مستمری‌ها یا اصلاح قانون کار امضا جمع کنند و کمپین راه بیندازند.
او تاکید می‌کند: در اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی به جامعه‌ی کارگری ظلم بسیار شد؛ دلیل آنهم دست تنها بودن جامعه‌ی کارگری بود؛ وقتی کرسی‌های مجلس دستِ دست راستی‌ها باشد معلوم است که کارگران تنها می‌مانند و طرفداران سرمایه‌داران هر بلایی که بخواهند سر کارگران می‌آورند؛ بنابراین ما حامی محجوب هستیم و اعتقاد داریم او باید حتماً به مجلس برود تا لااقل صدای کارگران باشد؛ کارگرانی که صدایی ندارند و با دغدغه‌ها و مشکلات بسیار دست و پنجه نرم می‌کنند.
