محمدعلی ترکاشوند، دبیر اجرایی خانه کارگر در شهرستان ری، قبال اعتراض کارگران به دستمزد ۱۴۰۰ ضمن مجیزگویی و تعریف و تمجید از شورای عالی کار میگوید: «با وجود تلاش نمایندگان کارگری در شورای عالی کار، با این وجود کارگران از حداقل دستمزد خود در سال ۱۴۰۰ ناراضی هستند.»
این سخنان در حالی است که اکنون بر همگان آشکار شده است که نمایندگان واقعی کارگران در شورای عالی کار حضور ندارند و کسانی که بنام نماینده کارگران در تصمیمگیری دستمزد سال حضور دارند، یا افراد تعیین شده از جانب دولت هستند و یا نکته و نظرات آنها در جلسات تصمیمگیری دستمزد در نظر گرفته نمیشود.
کارگران بارها در تجمعات اعتراضی خود بر سر سطح نازل دستمزد عنوان کردهاند که شورای عالی کار به اسم، سه جانبه است که دولت، کارفرمایان و نمایندگان کارگران را در برمیگیرد، اما به طور واقعی دوجانبه و تنها تصمیمگیری بر سر حق و حقوق ما توسط دولت و کارفرمایان گرفته میشود.
ترکاشوند به ظلم و ستمی که در تعیین دستمزد بر کارگران روا شده اعتراف میکند و میگوید:
«بسیاری از کارگران به خانه کارگر شهرستان ری مراجعه و یا از طریق تلفن و پیامک، اعتراض خود را به نحوه افزایش مزد در سال ۱۴۰۰ اعلام کرده و معتقد هستند که امسال، سال سختی برای اقشار حقوقبگیر خواهد بود.»
این مقام مسئول که خود دبیر اجرایی خانه کارگری است که کارگران به هیچ عنوان آن را قبول نداشته و بر آن نام خانه ضدکارگر نهادهاند، افزایش دستمزد کارگران در سال ۱۴۰۰ را با توجه به افزایش سرسامآور هزینهها و گرانی و تورم ناکافی میداند.
البته که این اظهارات تنها در برابر رسانهها برد دارد و بهتر است به جای این دلسوزیها و بیان چنین سخنان اغراقآمیز بگوید که در موضع دبیر اجرایی خانه کارگر شهرستان ری چه اقدامی برای دفاع از حق و حقوق کارگران انجام داده است.
کارگران میگویند: «با حقوق هر ماه ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان کدام بخش از هزینهها را پوشش دهیم؟»
جالب است ترکاشوند که خود موضع مسئولیت در این دولت دارد، به این نکته اعتراف میکند که یک خانواده ۴ نفره با این میزان دریافتی چه کند؟ آیا مسئولان از وضعیت اقتصادی کشور و گرانیها اطلاع دارند؟ کدام مسئول و مدیر میتواند با هر ماه ۴ میلیون تومان یک خانواده را مدیریت کند؟
همچنان که پیش از این گفته شد چنین سخنانی در رسانههای حکومتی چیزی جز تبلیغات نیست و برای کارگران در افزایش دستمزد ماده و تاثیری نخواهد گذاشت؛ تنها راهحلی که برای کارگران خواهد ماند عدم سکوت نهادها و تشکلهای مستقل کارگری جهت اصلاح دستمزد ۱۴۰۰ و پیگیری مستمر آن است.
بدون شک اعتصاب و تجمعات کارگری در این امر موثر خواهد بود که با حمایت و پشتیبانی همین تشکلهای مستقل کارگری، در وحدت و انسجام هرچه بیشتر به ثمر خواهد نشست.