کارگران نگران معیشت هستند، چرا که حقوق پایه هیچ تناسبی با تورم افسارگسیخته نداشته و این موضوعی است که کارگر انگیزه‌ای برای کار ندارد.
یک فعال کارگری در شهرستان ری می‌گوید: «سبد هزینه زندگی کارگران در یک خانوار ۴ نفره ۸ تا ۹ میلیون برآورد می‌شود و انتظار دارد دستمزد دریافتی این هزینه را پوشش دهد؛ آیا واقعا چنین اتفاقی می‌افتد؟»
وی ادامه می‌دهد: «اگر دستمزدها بصورت واقعی افزایش یابد، کیفیت زندگی کارگران افزایش خواهد یافت و به بالا رفتن انگیزه نیروی انسانی منجر خواهد شد.»
این فعال کارگری ضمن اعتراض نسبت به تاخیر در تشکیل جلسات شورای عالی کار درباره تعیین دستمزد کارگران می‌گوید: «هر سال جلسات مزدی به روزهای پایان سال موکول می‌شود و در نهایت حداقل مزد به گونه‌ای تعیین می‌شود که مصداق ضرب المثل «به مرگ می‌گیرند به تب رضایت دهیم» می‌شود و کارگران باید یک سال تمام با همین وضعیت هزینه‌های سرسام‌آور را تحمل کنند.»
وی با اشاره به مشکلات کارگران در سال‌های اخیر از جمله در بحث مزد، عدم تطابق آن با میزان تورمی که اعلام می‌شود، افزود:
«طی سال‌های گذشته که در طول سال قیمت کالاها و خدمات یک بار افزایش می‌یافت؛ زندگی کارگران لنگ می‌زد و حالا وای به حال این جماعت زحمتکش و بی‌پناه که شب می‌خوابند و صبح باید همان کالاها را چند برابر قیمت تهیه کنند.»
وی در ادامه به بحث همسان‌سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی درباره اختصاص ۹۰ هزار میلیارد تومان اشاره کرده و گفت: «سازمان تامین اجتماعی مبالغ هنگفتی از دولت طلب دارد و این وجوه در قالب دیون دولت تصویب می‌گردد، با این حال انتظار داریم بحث ترمیم حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی در آخرین روزهای سال محقق گردد.»
بنا به گفته این فعال کارگری در شهرستان ری، شنیده‌ها حاکی از افزایش مزد کارگران در سال ۱۴۰۰ به میزان ۲۵ درصد پیشنهاد شده است و این در حالی است که آن چه در شورای عالی کار گفته می‌شود با آن چه در جامعه شاهد آن هستیم، تفاوت زیادی دارد.»
وی در خاتمه با اعتراض از رواج شغل‌های خدماتی و واسطه‌گری و دوری جستن جوانان از کارهای تولیدی، گفت: «جوانان جویای کار به دلیل افزایش افسارگسیخته هزینه‌های زندگی، ترجیح می‌دهند به کارهای کاذب روی بیاورند و قید کار در مراکز تولیدی و صنعتی را زده‌اند.»
