کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ۱۴ اسفند ۹۹ – حوالی ظهر روز چهارشنبه ۱۳ اسفندماه۹۹ پس از آن که عوامل زندان اوین از حضور آقای محمد نوریزاد در تماس معلم زندانی اسماعیل عبدی با خانواده‌اش، ممانعت بعمل آوردند و در برابر اعتراض این زندانی سیاسی و درخواست او برای وصل دوباره تماسهای خانوادگی خودش پس از ۵ ماه هیچ پاسخی ندادند، نوریزاد اقدام به خودزنی کرد.
در همین رابطه خانم فاطمه ملکی (همسر آقای نوریزاد) در یک فایل صوتی توضیحاتی داد و به این وضعیت بشدت اعتراض کرد.
فاطمه ملکی از جمله گفت: « واقعا شرم آور است. این افراد بی گناه در زندان هستند. اینها را باید آزاد کنید. برای یک تلفن زدن باید او را به این روز بیندازید؟ خجالت بکشید و شرم کنید!»
همچنین معلم زندانی محمود بهشتی لنگرودی در این باره خبر داد:
«بعد از تماسی که معلم زندانی اسماعیل عبدی با من داشت، و پس از گفت و گویی که با هم داشتیم، از ایشان در باره ی وضعیت آقای نوری زاد پرسیدم که ایشان گفت؛ وضعیت جسمی آقای نوری زاد چندان مناسب نیست و بسیار ضعیف شده. بعد هم از من پرسید که می خواهی با جناب نوری زاد صحبت کنی؟ گفتم اگر خودشان مشکلی نداشته باشند، بسیار خوشحال خواهم شد.
بعد از چند ثانیه و با موافقت آقای نوری زاد، وارد گفت و گو شدیم و هنوز در مرحله ی احوالپرسی بودیم که سروصدا آغاز شد و ظاهرا آقای گودرزی (رییس بند ۶) که از طریق دوربین نظاره گر بود یا اتاق دوربین به وی اطلاع داده بود، سراسیمه آمده بود و با آقای عبدی جر و بحث می کرد که آقای نوری زاد ممنوع التماس است و شما حق نداشتید که تلفن را در اختیار ایشان قرار دهید! با بالا گرفتن تنش، آقای نوری زاد که ظاهرا حدود ۵ ماه است از تماس تلفنی محروم شده!، و پیش از این اولتیماتوم داده بود که امروز آخرین روزی خواهد بود که این وضعیت را تحمل می کند، با من خداحافظی کرد و گوشی را مجددا به اسماعیل عبدی داد.
اما هنوز چند دقیقه ای از گفت و گوی مجدد من و آقای عبدی نگذشته بود که خبر رسید آقای نوری زاد به دلیل درگیری و وخامت اوضاع جسمی به درمانگاه منتقل شده است. هر چند بعد از گذشت یک ساعت و در حالیک ه سرش را باند پیچی کرده بودند به بند بازگردانده شد.
اما فراموش نکنیم که تماس تلفنی، مخصوصا در شرایط کرونایی که اکثریت خانواده های زندانیان از ملاقات حضوری عزیزانشان محروم شده اند، حداقل حقوق زندانی است و محروم کردن زندانی و خانواده اش از این حق قانونی و انسانی خلاف تمامی حقوق، مقررات و آیین نامه های داخلی و بین المللی است.
آیا گوش شنوایی هست»؟
