دبیرخانه پرستار اظهار داشت: مشکلات معیشتی برخی از پرستاران را مجاب به پذیرش کار در بخش‌های کرونایی می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، یکسال گذشته در چنین روزهایی، بخشنامه‌ای مبنی بر حضور پرستاران و کادر درمان باردار و شیرده حضور در فضاهای پرخطر صادر شد. این بخشنامه با هدف ممانعت از حضور این گروه صادر شد تا قربانی ویروس مرگباری به نام کرونا نشوند اما اخبار رسمی حاکی از آن است که سه پرستار باردار و یک مامای باردار، قربانی اجرا نشدن این بخشنامه هستند.
الهام داوری دولت‌آبادی درباره مرگ سفیدپوشان جامعه سلامت توضیح داد: به گروه‌های پرخطر مثل زنان باردار و مادرانی که فرزند کوچک دارند، اعلام شده است که نباید در بخش‌های ویژه کرونایی مشغول به کار شوند. برخی از پرستاران به دلیل رسالتی که برعهده دارند، متقاضی حضور در این بخش‌ها می‌شوند. من معتقدم، حتی اگر یک پرستار بنا برنظر شخصی خود متقاضی کار در بخش‌های ویژه است؛ سیستم‌های مدیریت پرستاری و درمانی نباید مجوز حضور آن‌ها را صادر کنند.
او ادامه داد: در ارتباط با این موضوع، پرسشی مطرح می‌شود؛ آیا اراده‌ای برای اجرای این بخشنامه وجود دارد؟ اطلاعات در دسترس من نشان می‌دهد، این بخشنامه در بیمارستان‌های اصفهان اجرا می‌شود. یکی از پرستاران شاغل در بیمارستان تامین اجتماعی اصفهان که برای بیماران کرونایی درنظر گرفته شده است، به مرخصی زایمان می‌رود. پس از اتمام مرخصی زایمان، مدیران بیمارستان به او پیشنهاد مرخصی بدون حقوق را می‌دهند. بیمارستان توانایی پرداخت مرخصی با حقوق به این سفیدپوش جامعه سلامت را نداشته است.
داوری افزود: برخی از پرستاران وضعیت معیشتی مناسبی ندارند و به ناچار در این بخش‌ها حاضر می‌شوند. کمبود نیروی انسانی مورد نیاز هم از دیگر عوامل حضور اجباری پرستاران در بخش‌های کرونایی می‌شود. اگر شیوه فعلی ادامه داشته باشد، به طور حتم خبرهای بدی مبنی بر فداشدن پرستاران را خواهیم شنید.
دبیر خانه پرستار اصفهان اظهار داشت: کمبود نیروی انسانی در بخش پرستاری، سبب این مشکلات می‌شود. بیمارستان‌های اهواز علاوه بر تجهیزات پزشکی، نیاز به نیروی انسانی را نیز اعلام می‌کنند. آیا بیمارستان‌های کشور نیروی مازاد دارند تا به اهواز ارسال کنند؟ چرا چنین موضوعی اتفاق می‌افتد؟ چرا مدیران ما دوراندیش نیستند؟ تمام بیمارستان‌های ایران، گرفتار معضلی به نام کمبود نیروی کارشناس پرستاری هستند. در شرایط عادی جامعه، کمبود نیروی انسانی و متخصص مشخص نمی‌شود بلکه در شرایط بحرانی چهره خود را نمایان می‌کند.
این پرستار سپس گفت: وارد پیک جدیدی از این بیماری شده‌ایم و دیگر توان و رمقی برای ما باقی نمانده است. آنچه که مسلم است، اخبار خوشایندی در روزهای آتی نخواهیم شنید. دوستان ما با توجه به احتمال وقوع شرایط بحرانی، استخدام ۳۰ هزار نیروی پرستاری جدید را پیشنهاد می‌دادند. انجام به نحو احسن امور در شرایط عادی هنر نیست، فارغ شدن بر مشکلات در شرایط بحرانی هنر است.
