یک فعال کارگری، صدور بخشنامه‌های یکجانبه علیه کارگران ساختمانی را ناجوانمردانه دانست.
به گزارش خبرنگار ایلنا، براساس قانون بیمه اجتماعی کارگران ساختمانی، مصوبه هشتم آذرماه ۸۶ و ماده ۵ اصلاحی این قانون مصوبه مجلس شورای اسلامی در اسفندماه ۸۷، سازمان تامین اجتماعی وظیفه دارد سالانه ۲۰۰ هزار کارگر ساختمانی را در سراسر کشور تحت پوشش خدمات خود قرار دهد. در جریان تصویب قانون بیمه کارگران ساختمانی از سوی نمایندگان مجلس، تبعیض‌های فراوانی در آن دیده می‌شد که انتقاد نمایندگان آنها را به دنبال داشت؛ با تمام ایرادات بازهم کارگران ساختمانی و نمایندگان آنها قبول کردند، این طرح اجرا شود. حال با گذشت بیش از یک دهه از تصویب این قانون و عدم نظارت کافی نمایندگان مجلس، شاهد این هستیم که تعداد زیادی از کارگران کماکان در انتظار تخصیص سهمیه از سوی سازمان هستند که آن هم مغایر اصل ۲۹ قانون اساسی است.
تعداد زیاد کارگرانی که در لیست انتظار قرار دارند، تنها دغدغه کارگران ساختمانی و فعالان کارگری این صنف نیست؛ بلکه صدور بخشنامه‌های یکجانبه از سوی سازمان تامین اجتماعی، گره‌های متعددی در مسیر زندگی این گروه قرار داده است. در حالی که کارگران ساختمانی با نبود کار و ویروس کرونا دست و پنجه نرم می‌کنند، بیمه آنها سهمیه‌ای است، دستمزد مکفی ندارند و از غرامت ایام بیماری و بیکاری نیز محروم هستند.
علی قیاسی (رئیس هیات مدیره کانون کارگران ساختمانی کشور و دبیر اجرایی خانه کارگر اراک) در ارتباط با معضلات بیمه‌ای این صنف توضیح داد: حدود ۱۰ سال است که کارگران ساختمانی حق بیمه خود را به صندوق سازمان تامین اجتماعی واریز می‌کنند ولی این نهاد، آنها را از خدمات متعددی محروم کرده است. مشکلات این گروه محدود نیست؛ صدور بخشنامهها آن هم به صورت روزانه، دیگر رمقی برای تن‌های خسته کارگران ساختمانی باقی نگذاشته و جان آنها را به لب رسانده است.
رئیس هیات مدیره کانون کارگران ساختمانی کشور با انتقاد از وضع موجود تصریح کرد: گویا مدیران سازمان درنظر دارند تا با ترفند «صدور بخشنامه»، بیمه این گروه را به صورت ناقص اجرا کنند. کارگران ساختمانی باید سی و پنج سال سابقه پرداخت بیمه داشته باشند تا شرایط بازنشستگی را احراز کنند؛ همچنین آنها از غرامت ایام بیکاری و بیماری برخوردار نیستند و مشمول آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور نمی‌شوند. معضلی به نام «سهمیه‌بندی» نیز، چالش‌های فراوانی را همراه و همقدم آنها کرده است.
این فعال کارگری افزود: مشکلات کارگران ساختمان برای امروز نیست بلکه سبقه طولانی دارد. سال ۹۲، سازمان تامین اجتماعی به بهانه تامین نبودن منابع مالی خود، طرحی را در ارتباط با اصلاح بیمه کارگران ساختمانی ارائه داد؛ در حال حاضر، مقصر اصلی تامین نبودن منابع بیمه آنها، خود سازمان است. سال ۹۹، باردیگر به بهانه تامین نبودن منابع مالی خود، از بیمه کردن این گروه شانه خالی کرد. بخشنامهها هم تمامی ندارد، هر روز تصمیمات جدید در قالب بخشنامه بر علیه کارگران ارائه می‌شود.
دبیر اجرایی خانه کارگر اراک توضیح داد: سازمان تامین اجتماعی باید بداند، دیگر توانی برای کارگران ساختمان به ویژه در این روزهای کرونایی باقی نمانده است. در حال حاضر، آنها نرخ افسارگسیخته تورم را تجربه می‌کنند و به حمایت بیشتر نیاز دارند ولی سازمان، زندگی آنها را بازیچه دستان خود قرار داده است. کارگران شاغل در بخش ساختمان تافته جدابافته هستند و نباید مورد توجه قرار گیرند، این دیدگاه سازمان تامین اجتماعی است.
بنا به گفته قیاسی، بیش از یک میلیون و دویست هزار خانواده کارگری ساختمانی در کشور زندگی می‌کنند که از خدمات این سازمان محروم هستند و میزان برخورداری آنها، روز به روز کمتر می‌شود. حدود ۸۳۰ هزار کارگر این صنف از بیمه برخوردار هستند و مابقی در صف انتظار بیمه مانده‌اند.
قیاسی اظهار داشت: ما از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که با رای کارگران بر کرسی‌های بهارستان تکیه زده‌اند، تقاضا داریم، هرچه سریع‌تر اصلاح مجدد ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی را در دستور کار خود قرار دهند تا منابع مالی سازمان تامین و مشکلات کارگران مرتفع شود. آنها می‌توانند با تصمیم و درایت خود نشان دهند، نسبت به آینده کارگران احساس نگرانی می‌کنند.
او سپس گفت: مطالبات خود را بارها به گوش مسئولان سازمان تامین اجتماعی رسانده‌ایم؛ بازهم از آنها، توقف صدور بخشنامهها را مطالبه می‌کنیم. ما نمایندگان کارگری باور داریم، این بخشنامهها دستکمی از تحریم کارگران ساختمانی ندارند و آینده آنها را نابود می‌کند.
