کارگران راه‌آهن آذربایجان در تداوم دور جدید اعتراضات خود، برای رسیدن به مطالبات مزدی تجمع کردند. روز گذشته نیز کارگران راه‌آهن تبریز مسیر حرکت قطارها را بسته بودند. ایران در روزهای گذشته شاهد ده‌ها تجمع اعتراضی بود .
کارگران راه‌آهن آذربایجان در تداوم اعتراضات روزهای گذشته خود امروز چهارشنبه ۱۵ اسفند (ششم مارس) نیز در اعتراض به مطالبات مزدی خود دست از کار کشیده و تجمع کردند.
خبرگزاری هرانا در توییتر اعلام کرد که تعدادی از کارگران خطوط ابنیه فنی آذربایجان در ایستگاه عجب‌شیر “در اعتراض به عملکرد مدیریت در پرداخت مطالبات مزدی خود” دست به تجمع زده‌اند.
این خبرگزاری در توییتی دیگر نیز نوشته است که جمعی از کارگران خطوط ابنیه فنی “در نواحی ریلی هرمزگان و آذربایجان” به خاطر مطالبات مزدی خود دست به اعتصاب و تجمع زده‌اند.
بستن مسیر قطار توسط کارگران تبریز
به گزارش خبرگزاری‌های داخلی، روز گذشته نیز کارکنان بخش حمل و نقل ریلی تبریز در اعتراض به عدم دریافت حقوق دو ماهه خود، با تجمع روی ریل‌های راه‌آهن مسیر حرکت قطارها را بستند. بستن خطوط حرکت قطارها توسط کارکنان راه‌آهن تبریز پس از اعتراض‌ها و اعتصاب‌های چند روزه آنان به همراه دیگر کارکنان خطوط ریلی ایران صورت گرفت.
مدیرکل راه آهن آذربایجان ضمن تأیید این خبر به خبرگزاری دولتی ایرنا گفته بود که علت اعتراض کارگران و بستن خطوط راه‌آهن توسط آنان، عدم پرداخت دو ماه از معوقات مزدی‌شان بوده است. شاپور اصلانی یادآور شده بود که مسئولان در حال پیگیری این هستند تا با دریافت پول از دولت حقوق کارگران را بپردازند.
برخی منابع اما به نقل از کارگران راه‌آهن تبریز گفته بودند که آنها چهار ماه حقوق و عیدی خود را دریافت نکرده و دیگر قادر به تأمین هزینه‌های زندگی خود نیستند. راه‌آهن آذربایجان یکی از نواحی نوزده‌گانه راه‌آهن ایران است که خطوط ریلی آن به حدود هزار و ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد.
روز گذشته، افزون بر تجمع در آذربایجان، گزارش‌هایی هم از تجمع اعتراضی کارگران راه‌آهن در هرمزگان، لرستان، زاگرس، مشهد و اندیمشک منتشر شده بود. این تجمع‌ها باعث مختل شدن حرکت شمار زیادی از قطارها و جابه‌جایی مسافران شده بود.
“دست‌کم سه ماه معوقات مزدی”
اعتراض و تجمع کارگران راه‌آهن تازگی ندارد، اما اقدام به تجمع روی ریل‌ها و بستن مسیر حرکت قطارها که به ندرت اتفاق می‌افتد، از وضعیت وخیم معیشتی و فشارهای شدید بر آنان حکایت دارد. یکشنبه گذشته نیز گزارش‌هایی از مسدود کردن مسیر حرکت قطار مسافربری مشهد ـ اهواز توسط کارگران خط و نگهداری ابنیه فنی راه‌آهن در اندیمشک منتشر شده بود. اردیبهشت‌ماه گذشته نیز کارگران کارخانه هپکو در اراک در اعتراض به مشکلات معیشتی خود راه‌آهن سراسری شمال به جنوب ایران را مسدود کرده بودند.
کارگران راه‌آهن عمدتا از طریق شرکت‌های پیمانکاری و با قراردادهای موقت مشغول به کار هستند
این نخستین حرکت اعتراضی کارگران راه‌آهن در ایران در سال جاری (۱۳۹۷) نیست. مهرماه گذشته نیز کارگران چندین خط ریلی دست به تجمعات اعتراضی برای دریافت مطالبات مزدی زده بودند. پیش از آن نیز شمار زیادی از کارگران خط ابنیه فنی راه‌آهن از جمله در مناطق سیرجان، خراسان، بندرترکمن، سرخس، شاهرود، دامغان، سمنان، ایستگاه نیشابور، سبزوار، کاشمر و عطار، کارگران خطوط ابنیه راه‌آهن زنجان و مناطق ریلی هرمزگان، اسلام‌شهر تهران، کرج، لرستان، آذربایجان، زاگرس، شاهرود، دامغان، سمنان، احمداباد هرمزگان و چند ایستگاه دیگر دست به اعتراض‌های گسترده صنفی زده بودند.
دور جدید اعتراضات کارگران خطوط ابنیه فنی در نواحی ریلی هرمزگان، لرستان، زاگرس، مشهد، اندیمشک و آذربایجان از روز ۱۱ اسفندماه گذشته آغاز شد.
خبرگزاری ایلنا دوشنبه گذشته با اشاره به تجمع اعتراضی کارگران در محوطه کارشان به دلیل دریافت نکردن “دست‌کم سه ماه معوقات مزدی به همراه چندین سال سنوات از کارفرما” به نقل از کارگران راه‌آهن نوشته بود: «هر چند وقت یکبار برای پرداخت معوقات مزدی خود دست به اعتراض صنفی می‌زنیم اما در هر دوره کارفرما بخشی از مطالباتمان را برای خاتمه اعتراض کارگران واریز می‌کند.». این خبرگزاری از “مسئولان” خواسته بود تا “چاره‌اندیشی” کنند.
شمار کارگران نگهداری خط و ابینه شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی به حدود ۶ هزار و ۵۰۰ نفر می‌رسد که عمدتا از طریق شرکت‌های پیمانکاری و با قراردادهای موقت در این شرکت مشغول به کار هستند.
ایران در روزهای گذشته شاهد تجمع‌ها و حرکت‌های اعتراضی بسیاری در میان قشرهای مختلف جامعه بود. تجمع جمعی از کارگران عضو تعاونی مسکن شرکت واحد در مقابل ساختمان وزارت کار در تهران، شماری از بازنشستگان فولاد اهواز و اصفهان، گروهی از کارکنان شاغل در دفاتر سهام عدالت در تهران، تعدادی از کارگران شهرداری مهران و نیز تحصن سراسری سه‌روزه معلمان، از جمله حرکت‌های اعتراضی روزهای گذشته با محوریت مشکلات معیشتی بودند.
