خبرگزاری هرانا – یک شهروند زباله گرد در تهران توسط کارمند پیمانکار شهرداری، بصورت غیرقانونی بازداشت شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از آفتاب، یک شهروند در تهران، حین جمع آوری زباله و ضایعات توسط کارمند شهرداری، بدون ارائه حکم دستگیر شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
این شهروند در توضیح آنچه اتفاق افتاده بود گفت: من در شهرستان زندگی میکردم. بعد از شیوع کرونا وضع مالیام خیلی بد شد و نتوانستم خرجی خودم و خانوادهام را تأمین کنم. تصمیم گرفتم به تهران بیایم و زباله جمع کنم. چند روزی بود که در تهران کار میکردم تا اینکه یک روز وقتی داخل سطل زباله مشغول جمع کردن نایلون و کارتون بودم، مرد تنومندی به من نزدیک شد و گفت بازداشت هستم. او مدعی شد که مأمور شهرداری است و وظیفه دارد زبالهگردها را بازداشت کند، چون در شیوع کرونا زباله جمعکردن ممنوع است.
وی ادامه داد: من حرفش را باور نکردم و از او درخواست ارائه حکم کردم، اما حکمی به من نشان نداد و بعد هم با کتک مفصل من را به زور سوار ماشین کرد و با خود برد.
مرد شاکی در ادامه گفت: من چند ساعتی در شرکت بازداشت بودم و بعد از من قول گرفتند دیگر زباله جمع نکنم و سپس رهایم کردند، اما آنجا هم حکمی به من نشان ندادند. به خاطر اینکه حسابی من را کتک زده بودند، مجبور شدم به بیمارستان بروم و چند روزی بستری بودم. حالا هم به خاطر آدمربایی شکایت و همچنین درخواست خسارت دارم.
با تشکیل پرونده، مرد کارمند به دادسرا احضار شد. او ادعا کرد شرکت محل کارش به او گفته بود زبالهگردها را جمع کند، اما نتوانست حکمی در این زمینه ارائه بدهد. در پی ادعای متهم از شهرداری استعلام گرفته و مشخص شد که چنین حکم یا دستوری به شرکتهای طرف قرارداد با شهرداری داده نشده است.
به این ترتیب پرونده با صدور کیفرخواست برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
متهم پای میز محاکمه رفت. او گفت: من اتهام را قبول ندارم چون فکر میکردم واقعا چنین دستوری وجود دارد.
متهم افزود: مدیر شرکت به ما گفته بود از شهرداری دستور رسیده است که با زبالهگردها برخورد شود. من نمیدانستم چنین دستوری وجود ندارد. روز حادثه، حین گشتزنی مردی را دیدم که سرش را داخل زبالهها کرده و زباله جمع می کرد. برای محافظت از خودش گفتم این کار را نکند و ضمنا جمع آوری زباله با حکم شهرداری ممنوع است. من حکمی نداشتم ولی به ما گفته بودند چنین حکمی وجود دارد. من از اینکه دقت کافی نکردم و حکم را از مدیرم نخواستم عذرخواهی میکنم، ولی بنابر دستور شرکت چنین اقدامی کردم و قصدم هم آدمربایی نبود. من او را جایی مخوف نبردم، او را به شرکت بردم و بعد هم رهایش کردیم.
بعد از گفتههای متهم و وکیل مدافع او، هیئت قضات برای تصمیمگیری وارد شور شدند.