بخش ۲ اکریلیک در کارخانه پلی اکریل اصفهان با وجود وعده‌های مسئولان برای حمایت از خط تولید، و به دنبال خصوصی‌سازی نافرجام، تعطیل شد.
به گزارش خبرگزاری دانشجو، کارخانه پلی‌اکریل اصفهان در سال ۵۳ و با هدف تولید انواع نخ و الیاف پلی‌استر و الیاف اکریلیک فرشی، پتویی و تاپس پلی‌استر احداث شد.
پس از انقلاب ۵۷ این شرکت ملی اعلام شد و تحت مدیریت دولت قرار گرفت؛ اما با آغاز خصوصی‌سازی شرکت‌های بزرگ و اجرای طرح اصل ۴۴ قانون اساسی، این شرکت نیز در دهه ۸۰ به بخش خصوصی واگذار شد.
از سال ۸۹ و با ورود تیم مدیریتی جدید به پلی اکریل اصفهان، وضعیت این کارخانه به سمت ورشکستگی پیش رفت و مشکلات شرکت آغاز شد؛ اعلام ورشکستی این شرکت برای اولین بار در سال ۹۵ رخ داد، اما در نیمه‌های سال ۹۶ و با ارائه تسهیلات و تلاش کارگران، این شرکت توانست فعالیت خود را دوباره آغاز کند.
اما مشکلات این شرکت تا سال ۹۸ دوباره اوج گرفت تا جایی که کارگران آن ۹ ماه حقوق پرداخت نشده داشتند؛ ولی این بار کسی حاضر نشد مسئولیت آن را به عهده بگیرد.
در سال‌های ۹۴ و ۹۵ بلاتکلیفی و بدون صاحب بودن این کارخانه خودش را در ورشکستگی و مشکلات کارگری نشان داد؛ اما اکنون این موضوع خودش را در یک جدال نیابتی تمام عیار برای تصاحب کارخانه توسط گروه‌های غیرمرتبط به نمایش گذاشته است؛ گروه‌هایی که همگی به دنبال بهره‌مندی از عایدی ناشی از واردات مواد اولیه، سود و ارزش‌افزوده قابل توجه تولید و نوعی انحصار چند جانبه در حوزه فروش این شرکت هستند.
این موضوعی است که درباره صاحبان و سهامداران واقعی این شرکت و نیز متخصصان و کارگران آن، رنگ و بوی دیگری دارد و آنها نظاره‌گر این تلاش‌ها بر سر سهامی هستند که سال‌هاست با خون‌دل و دل‌نگرانی حفظ کرده و منتظر رونق دوباره کارخانه بودند؛ اما حالا که صدای به حرکت افتادن چرخ تولید به گوش می‌رسد، شاهد حضور مهمانان ناخوانده و یا قدیمی هستند که قصدی برای ترک این سفره ندارند.
سال ۹۸ درویشیان، رئیس سازمان بازرسی کل کشور، ضمن بازدید از شرکت پلی اکریل اصفهان و شنیدن مشکلات آن از زبان کارگران و کارکنان این شرکت، برای پیگیری مشکلات آن وعده داد.
در آن زمان بخش‌های اکریلیک یک و اکریلیک دو این شرکت در انتظار مواد اولیه برای تولید بودند و بخش‌های پلی‌استر و پلی‌اکریل کارخانه با ظرفیت کامل مشغول به کار بودند.
به دنبال پیگیرهای صورت گرفته، بخش ۲ اکریلیک این کارخانه با ۲۰ درصد ظرفیت، به فعالیت ادامه داد؛ اما این خط تولید ۲۰ درصدی چندان دوام نیاورد و پس از حدود ۹ ماه، خبر تعطیلی کامل هر دو بخش اکریلیک این کارخانه منتشر شد.
این در حالی بود که در اوایل شهریور ماه ۹۹، رئیس شورای کار پلی‌اکریل از چراغ روشن کارگاه‌ها خبر داده و گفته بود که به زودی همه کارگران سرکار حاضر خواهند شد.
به گفته رئیس شورای کار پلی اکریل، بخش‌های پلی‌استر با همه ظرفیت فعال بوده و یک خط تولید در بخش ۲ اکریلیک نیز کار خود را ادامه می‌داد.
اکنون تعطیلی کارخانه پلی اکریل در بخش‌های اکریلیک به دلیل نبود مواد اولیه، ضربه مهلکی به این مجموعه وارد کرده و ممکن است فعالیت در بخش‌های دیگر را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
