اعتراض کارگران کارخانه های ارومیه نسبت به پایمال شدن حقوق شان توسط کارفرمایان
کارگران کارخانه های ارومیه روز پنجشنبه ۲۰ شهریور ماه ۹۹، اعتراض خود را نسبت به پایمال شدن حقوق‌شان توسط کارفرمایان، رسانه‌ای کردند.
به گفته کارگران واحدهای تولیدی در ارومیه، این روزها، آنها نسبت به وضعیت موجود ناراضی هستند و می‌گویند که هیچ کس به فکر کارگران نیست و مجبور به امضاء قرارداد سفید شده‌اند.
این کارگران معترض که در واحدهای تولیدی مختلف مشغول به کار هستند، حتی حاضر به مصاحبه و گفتن درد دل‌هایشان نیستند؛ چرا که به دلیل عوارض آن و نگرانی از اخراج و مشکلات بیکاری، نمی‌خواهند نام یا محل کارشان مشخص شود.
اما پس از اطمینان از این موضوع، برخی از کارگران کارخانه های ارومیه ، به مشکلاتی که گریبان‌گیرشان شده است، اشاره می‌کنند.
یکی از کارگران که در صنایع غذایی در ارومیه شاغل است، در رابطه با مشکلات خود در این واحد صنعتی می‌گوید: «امنیت شغلی مهمترین دغدغه کارگران است و در زمینه مشکلات‌مان در کارخانه نمی‌توان اعتراضی کرد که مبادا از محل کارمان اخراج کنند.»
وی ادامه می‌دهد: «به ویژه در ایام کرونا، اکثر روزها تعطیل بوده و یا به دلیل برخی موارد مانند خراب شدن دستگاه‌ها در حین کار، کارگران مشمول جریمه می‌شوند و واقعا امرار معاش در این روزها سخت است.»
کارگر دیگر این شرکت با ناراحتی می‌گوید: «هیچ کسی به فکر کارگران نیست در حالی که معیشت کارگران شوخی‌بردار نبوده و شرایط زندگی به شکلی است که ما معیشت خانواده‌هایمان را بر قراردادهای کاری ترجیح می‌دهیم و نمی‌توانیم حقوقی که طبق قانون کار است را تحمل کنیم.»
این کارگر اضافه می‌کند: «من شرمنده زن و بچه‌های خود هستم، به خصوص فرزند بزرگم که به خاطر شرایط کرونایی مجبور است در خانه به صورت مجازی درس بخواند و حتما باید گوشی و یا لپ‌تاپ داشته باشد که متاسفانه نتوانستم گوشی تهیه و در اختیار پسرم قرار دهم.»
کارگری از یک شرکت تولیدی شوینده می‌گوید: «چندین بار به دلیل نگرفتن حقوق به ادارات و سازمان‌های مختلف برای اعتراض رفته‌ایم که هر بار قول داده‌اند که از کارگران حمایت می‌کنند، اما متاسفانه در حد شعار باقی مانده و هیچ حمایتی از کارگران نشده است.»
یکی دیگر از کارگران یک واحد تولیدی ارومیه با ابراز تاسف از وضعیت محل کار خود گفت:
«سال گذشته به دلیل مریضی شوهرم مجبور به کار شدم؛ در وهله نخست کار در خانه‌های مردم را به کار در شرکت‌ها ترجیح دادم که متاسفانه فقط در برخی از ماه‌ها، آن هم هفته‌ای یکی دو روز می‌توانستم کار کنم؛ اما به دلیل شرایط سخت معیشتی مجبور شدم در یکی از شرکت‌های تولیدی واقع در جاده چست، فرم پر کرده و مشغول به کار شوم.»
این کارگر ادامه می‌دهد: «به محض ورود به شرکت یک ورقه سفید را برای امضا روی میز گذاشتند و من بدون این که سوالی بپرسم برگه را امضا و آغاز به کار کردم، در حالی که از امضای برگه سفید پشیمان بودم، اما چاره‌ای نداشتم و فکر و ذکرم فقط درمان شوهرم بود و بنابراین با توجه به این که راه پس نداشتم، با حقوق بخور و نمیر مغایر قانون کار و زیرخط فقر دل‌خوش بودم، چون هر چند ماه یک بار چیزی عایدم می‌شود.»
وی افزود: «متاسفانه چند ماهی است که حقوقی دریافت نکرده و از سوی دیگر هم مدت قرارداد موقتم تمام شده و حتی حق درخواست معوقات خود را ندارم، چون هربار که اعتراض کرده‌ام، کارفرما با پررویی تمام گفته است که اگر دوست نداری کار کنی، می‌توانی رفع زحمت کنی.»
یکی دیگر از کارگران واحد تولیدی ارومیه با اعتراض از مرخصی اجباری بدون حقوق گفت: «یکی از موضوع‌هایی که در سال‌های اخیر با آن درگیر هستیم، تعطیلی کارگاه و یا مرخصی اجباری و بدون حقوق کارگران است.»
این کارگر افزود: «متاسفانه نبود حمایت جدی در قانون کار، از سوی دولت و فقدان نهادهای مردمی حامی کارگران سبب شده که بسیاری از کارفرمایان به خود اجازه بدهند بدون قرارداد و بیمه، از نیروی کارگران بهره بگیرند.»
