علی اکبر اسماعیل‌پور از لوزم توجه دولت به مقوله آموزش فرزندان طبقه‌ی کارگر می‌گوید؛ او معتقد است دولت باید زودتر اقدامی عاجل در این‌باره صورت دهد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، این روزها جنگ و جدال بر سر آموزش حضوری و غیرحضوری بالا گرفته است؛ گروه‌هایی از کارشناسان معتقدند آموزش باید کماکان مجازی باشد اما واقعیت این است که آموزش مجازی نیز برای خانواده‌های کارگری، هزینه‌های مالی دارد.
علی اکبر اسماعیل‌پور (فعال حقوق کودکان) در این رابطه با اشاره به ضرورت تامین مایحتاج تحصیل فرزندان کارگران می‌گوید: کشور ما در سال ۱۳۷۳ پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک را پذیرفته و متعهد به اجرای مفاد آن شده است. در این تعهد بین‌المللی تاکید شده است که دولت‌ها برای سیاستگذاری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها باید “منافع عالیه کودکان” را در نظر بگیرند. در عین حال ما اصل ۳۰ قانون اساسی را داریم که بر ضرورت ارائه آموزش رایگان به کودکان حداقل تا پایان دوره متوسطه تاکید دارد.
او با طرح این پرسش که آیا آموزش امروز حتی در مدارس دولتی رایگان است و آیا کودکان می‌توانند بدون صرف هزینه درس بخوانند، ادامه می‌دهد: خانواده‌ها به شدت نگرانند و بسیاری از آنها در روزهای گذشته نسبت به بازگشایی حضوری مدارس اعتراض کرده‌اند اما حتی اگر دولت عقب‌نشینی کند و آموزش مجازی مجدد برقرار گردد، بازهم خانواده‌های کارگری برای تامین مایحتاج آموزشی مشکل دارند.
اسماعیل‌پور پیشنهادی مطرح می‌کند: دولت خیلی سریع به فکر تامین تبلت دانش‌آموزی و اینترنت رایگان برای دانش‌آموزان مناطق محروم و حاشیه‌ی شهرها باشد که به خاطر اجرای آموزش‌های مجازی از درس و تحصیل دور خواهند شد؛ کار ساده‌ای است یا از صندوق ذخیره برداشت کنند که حق مسلم این کودکان است یا از محل دیگری بودجه مورد نیاز را فراهم کنند.
او ادامه می‌دهد: اصل ۳۰ قانون اساسی امروز بیشتر از همیشه در معرض خطر است و ما در محلات پایین‌دست تهران به عینه می‌بینیم که خانواده‌ها واقعاً دیگر استطاعت تامین مایحتاج آموزشی برای فرزندانشان را ندارند! یک خانواده دستفروش از کجا تبلت یا گوشی هوشمند بیاورد؟!
