دنیای تاریک یک معدن‌کـار در عدم پرداخت هزینه ایمنی محیط کار
۲۴ معدن‌کار از ابتدای پاییز تاکنون جان باخته‌اند. گرچه معدن، کابوسی تمام‌نشدنی برای کارگران آن به شمار می‌رود، اما سود آن برای سرمایه‌داران خصوصی و دولتی، بسیار زیاد است.ایوب مارندگانی، معدن‌کار معدن کوهبنان کرمان بود که ۱۱ بهمن ماه امسال بر اثر کشیده شدن دستگاه بونکر بر بدنش جان سپرد. افزایش مرگ کارگران معدن تا امروز به معنای ادامه این رنج عظیم است.همچنین روز اول اسفندماه علی عطایی، کارگر سنگ‌آهن خواف، توسط ماشین‌آلات لودر در حالیکهمشغول تعمیرات بود، زیر گرفته شد و درجا فوت کرد.یک معدن‌کار زغال‌سنگ طبس نیز ۷ بهمن ماه بر اثر گیر کردن در میان سیم بکسل دستگاه‌های کشنده، جان داد.سهم بسیار کم و ناچیزی از ثروت هنگفت معادن ایران نصیب کارگرانش می‌شود. به گفته وزیر صمت، ارزش کل معادن و صنایع معدنی کشور ۲۲ میلیارد دلار است که حدود سه چهارم بودجه سالانه کشور است.
در این میان کارگران معادن که این ثروت عظیم به دست آنها تولید می‌شود، جان خود را گرو می‌گذارند. اما به نسبت سودهای کلان نهفته در این صنایع، دستمزد چندانی نصیب این کارگران نمی‌شود. کارگران شاغل در ۶ هزار معدن فعال در کشور به علت عدم نظارت کافی و عدم ایمنی محیط و شرایط کار، جانشان در خطر است.
علت مرگ کارگران معدن، همواره بی‌احتیاطی اعلام شده است؛ در حالیکه بازرسی، آموزش و مجوز کار با ماشین‌آلات تا شرایط داخل محیط کار با رعایت دستوالعمل‌های کارشناسی‌شده وجود ندارد و کارفرمایان با وجود سودهای میلیاردی، حاضر نیستند هزینه ایمنی کار را بپردازند.
علی عطایی معدن‌کار معادن سنگان خواف، جانش را از دست داد. این معدن که معروف‌ترین معدن سنگ‌آهن است، در مجموع با ذخیره یک میلیارد تن، یکی از ۱۰ معدن بزرگ سنگ‌آهن جهان می‌باشد.
تلخ‌ترین جنبه کار یک معدن‌کار اینجاست که او ثروت عظیمی تولید می‌کند؛ اما سهمی از آن ندارد و آنها علی‌رغم سود هنگفتی که در این معادن نهفته است، از حداقل حق خود، یعنی حق زنده ماندن برخوردار نیستند.
کارفرمایان در پرداخت هزینه برای ایمنی محیط کار اکراه دارند و تا وقتی اجباری بالای سرشان نباشد، به دستورالعمل‌های ایمنی در معادن عمل نمی‌کنند. هزینه این سرپیچی کارفرمایان را کارگران با دادن جانشان باید بپردازند.
