وضعیت ایمنی و بهداشت کار بعد از حادثه پلاسکو بدون هیچگونه تغییر بنیادین و اساسی در ساختار ایمنی کشور به صورت قبل ادامه دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، فرو ریختن یک ساختمان ملی ۵۴ ساله چیزی نیست که به این سادگی از خاطرات محو و نابود شود. تلخی روزهایی که اجساد یکی یکی از زیر آوارهای پلاسکو و گدازه‌های آتش بیرون کشیده می‌شدند و بوی سنگین آتش و سموم انباشته در فضای اطراف پلاسکو تا چند روز پخش شده بود، به این سادگی‌ها کمرنگ نمی‌شود. آن‌روزها خیلی‌ها از ضعف در مدیریت بحران نوشتند و گفتند اما دیگر سودی نداشت.
بعد از حادثه پلاسکو با وجود انبوه گزارشاتی که توسط شورای شهر، مجلس، مجمع تشخیص مصلحت، وزارت کشور، کمیته ملی پلاسکو و… تهیه شد، به نظر می‌رسید که اصلاحی ساختاری در حوزه ایمنی، حفاظت و بهداشت کار صورت بگیرد اما دریغ از یک تغییر ملموس. سه سال گذشته است و روزانه کارگران به علت نبود ایمنی در محیط کار جان خود را از دست می‌دهند. فرشاد اسماعیلی که در زمان حادثه پلاسکو، به عنوان عضو کمیته حقوقی هیات ملی بررسی حادثه پلاسکو حاضر بوده است، درباره پیگیری‌ها بعد از حادثه پلاسکو و نرمالیزاسیون حادثه می‌گوید و پیشنهاد تشکیل آژانس ملی ایمنی با یک سند ملی ایمنی در کشور را مطرح می‌کند.
اراده سیاسی برای نجات جان کارگران وجود ندارد
فرشاد اسماعیلی (عضو کمیته حقوقی هیات ملی بررسی حادثه پلاسکو) تصریح کرد: با نبود هماهنگی بین سه رکن تدوین، اجرا و نظارت، کارفرمایان در حوزه رعایت استانداردهای ایمنی HSE و حفاظت فنی و بهداشت، فشاری احساس نمی‌کنند و ضمانت اجرایی قوی و جدی آن‌ها را تهدید نمی‌کند و عملاً بازدارندگی قوانین از بین رفته است. راحت‌تر بگویم اراده سیاسی برای نجات جان کارگران وجود ندارد.
عضو کمیته حقوقی هیات ملی بررسی پلاسکو با بیان اینکه در حادثه پلاسکو بیش از ۳۰ دستگاه در کمیته‌های مختلف به عنوان مسئول شناسایی شدند که در هیئت ملی بررسی پلاسکو حضور یافتند، گفت: آنجا بیش از ۳۰ دستگاه به عنوان مسئول در حوزه قوانین و مقررات در قبال ایمنی، حفاظت و بهداشت قبل از حادثه، حین و بعد از حادثه شناسایی شده بود که از مالک تا کارفرما و وزارتخانه‌های کار و کشور تا شهرداری، شورای شهر، شورای تامین در آن حضور داشتند.
وی افزود: مسئله تراژیک این است که با وجود اینهمه دستگاه و مسئولیت قانونی پیش‌بینی شده، این اتفاق به وقوع پیوسته است. با وجود اینهمه دستگاه متولی و مسئول، سال‌ها از پلاسکو هیچگونه بازرسی به عمل نیامده بود. حادثه از یک بحث ایمنی خیلی ساده شروع شده بود. مسئله ایمنی در اتفاق پلاسکو اصلا غیرقابل پیش‌بینی نبود و شاید با آن وضعیت بازرسی نرمال بود. همه این دستگاه‌ها در حادثه رخ داده سهمی در حد خود داشتند که با بی‌توجهی به مسئولیت‌هایشان مسبب آن بودند.
اسماعیلی با اشاره به اینکه بحرانی به صورت کلی در کشور داریم که در حوزه ایمنی کارگران معنا دارد، گفت: مسئولیت‌پذیری دستگاه‌ها در قبال بحران‌ها اهمیت دارد. چون این مسئولیت‌ها شقه شقه شده و چند پاره است و هر دستگاهی بخشی از مسئولیت را به عهده گرفته است و یک آژانس یا نهادی که متولی امر باشد، نداریم. در حوزه ایمنی متولی واحد در ایمنی نداریم. دستگاه‌های مختلف به فراخور موضوعات بخشی از ایمنی را در کشور به عهده می‌گیرند. حتی دستگاه ناظری که بخواهد تمام مسئولیت‌ها را در طی زمان و نه مقطعی نظارت داشته باشد، نداریم./ ایلنا
