حدود هزار تن از کارگران قراردادی کارخانه فولادین ذوب آمل در استان مازندران که از ابتدای آبان ماه سال جاری توسط کارفرما بیکار شده اند، ضمن بیان اینکه همکاران اخراج شده آنان بین ۶ تا ۱۶ سال سابقه کاری داشتند، خواستار بازگشت به کار شدند. گفتنی است بر اساس آمار بیشترین میزان اخراج و تعدیل نیرو مربوط به کارگران دارای قرارداد موقت است. این شیوه قرارداد باعث می‌شود کارگران در سایه عدم امنیت شغلی نتوانند از خواسته ها و حقوق صنفی خود دفاع کنند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از ایلنا، حدود هزار تن از کارگران قراردادی کارخانه فولادین ذوب آمل در استان مازندران، خواستار بازگشت به کار خود شدند.
یکی از کارگران این واحد تولید قطعات خودرو در توضیح این ماجرا گفت: “کارفرمای این کارخانه فولادی و قطعه‌سازی صنعت خودروی مازندران از اوایل آبان ماه حدود ۱۶۰۰ کارگر را به خانه فرستاد و گفت در صورت بهبود شرایط همه آنها را دوباره استخدام می‌کند با این‌حال تاکنون فقط با حدود ۶۰۰ نفر از کارگران تماس گرفته شده و مابقی نگران امنیت شغلی خود هستند”.
او با بیان اینکه همکارانی که اخراج شدند بین ۶ تا ۱۶ سال سابقه کاری داشتند، افزود: “در حال حاضر نزدیک به ۴۰ تا ۵۰ روز از این ماجرا می‌گذرد اما هنوز کارگران بیکار شده نتوانسته‌اند به کار سابق خود بازگردند به همین دلیل تقریبا هر روز از طریق نهادهای مختلف این موضوع را پیگیری می‌کنند”.
لازم به ذکر است که پیشتر اولیا علی بیگی، رئیس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور با اشاره به اینکه نزدیک به ۹۵ درصد قراردادهای کارگری موقت است گفته بود: “بر اساس آمار، بیشترین میزان اخراج و تعدیل نیرو مربوط به کارگران دارای قرارداد موقت است. این شیوه قرارداد باعث می‌شود کارگران نتوانند حتی برای یکسال آینده زندگی خود برنامه‌ریزی کنند. به علاوه کارگری که قرارداد موقت دارد نمی‌تواند از خواسته‌ها و حقوق صنفی خود دفاع کند.
به گفته علی‌بیگی، بر اساس قوانین سازمان جهانی کار شغلی که بیش از سه سال ادامه داشته باشد ماهیت دائم دارد و قراردادش هم باید دائم باشد. این در حالی است که ما در کشور کارهایی داریم که فرد پنج سال و حتی تا ۲۰ سال است با قرارداد موقت در آنها مشغول به فعالیت است./ هرانا
