به گزارش خبرنگار ایلنا، پلی‌اکریل اصفهان روزگاری قطب نساجی ایران بود؛ در روزگاری نه چندان دور، تولیدات این کارخانه نه تنها در ایران کاربرد بسیار داشت که به خارج از کشور صادر می‌شد اما اکنون نزدیک به سه سال است که این شرکت به دلیل بحران، توسط هیات اجرایی دولت اداره می شود.
علیرضا خرمی (عضو شورای اسلامی کار این کارخانه) در ارتباط با وضعیت شرکت و نگرانی‌های کارگران می‌گوید: به پلی‌اکریل یک مُسَکن زدند که تاثیر آن مقطعی بود و بهبود قطعی حاصل نشد؛ برای نجات این واحد قدیمی و باارزش باید اقدامات اساسی انجام شود؛ باید درد کارخانه را چاره کنند.
وی در تشریح اوضاع تولید گفت: در حال حاضر فقط ۳۰ درصد کارخانه کار می‌کند؛ مواد اولیه دو بخش اکریلیک ۱ و ۲ نمی‌آید و تولید در این بخش‌ها خوابیده؛ بخش‌های اکریلیک نیازمند مواد اولیه است که باید از خارج تهیه شود؛ با روندی موجود هزینه‌های جاری را نمی‌توانیم دربیاوریم. قیمت الیاف تولیدی ما با پایین آمدن نرخ دلار؛ پایین آمده و در آینده بدون تردید به مشکل برمی‌خوریم
او البته تاکید می‌کند که حقوق پرسنل را هر ماه به موقع می‌پردازند و از این نظر کارگران راضی هستند اما بلافاصله اضافه می‌کند: دغدغه ما حقوق نیست، آینده است؛ کارخانه دست هیات حمایت از تولید و هیات اجرایی است؛ با وجود این فقط ۳۰ درصد کارخانه کار می‌کند و ۷۰ درصد خوابیده؛ هر روز ۱۵۰۰ نفر می‌آیند و می‌روند و تعداد زیادی از آنها کاری برای انجام دادن ندارند؛ با این فرمان که پیش می‌رویم در نهایت پلی‌اکریل می‌ماند با یک دنیا بدهی به بانک‌ها و افراد.
به گفته‌ی عضو شورای اسلامی کار پلی‌اکریل، زیان انباشته‌ی قطب نساجی کشور، بیش از ۸۰۰ میلیارد تومان است.
بیایند تعیین تکلیف کنند
خرمی؛ ریشه مشکلات را در واگذاری اشتباه دهه ۸۰ می‌داند: «واگذاری پلی‌اکریل در اواخر سال ۸۳ اشتباه بود؛ الان مالک که مسئولیتی ندارد و اصولاً نیست؛ یکسری نماینده هم سهامدار عمده دارد که این نمایندگان برای شرکت، تعیین تکلیف نمی‌کنند؛ این کارخانه حدود سه سال است که دست هیات اجرایی است اما به جایی نرسیده. به راستی چرا برای نجات آن کاری نمی‌کنند؟!»
نماینده کارگران پلی‌اکریل اصفهان در ارتباط با معوقات مزدی کارگران می‌گوید: مساله مهم‌تر مطالبات انباشته کارگران مربوط به سال‌های ۹۵، ۹۶ و ۹۷ است؛ این مطالبات بیش از ۳۰ میلیارد تومان است که تا امروز پرداخت نشده است.
او در پایان از همه کاربدستان می‌خواهد که به اوضاع قطب نساجی کشور که فقط ۳۰ درصد آن زنده مانده، رسیدگی کنند: از همه مسئولان می‌خواهیم که بیایند پلی‌اکریل را تعیین تکلیف کنند؛ مواد اولیه بیاورند؛ بدهی‌ها را بپردازند و خطوط تولید را به کار بیاندازند؛ کارگران نگران آینده هستند و البته خواستار پرداخت معوقات مزدی خود نیز هستند./ ایلنا
