روز سه شنبه ۲ مهر ۱۳۹۸، جمعی از بازنشستگان دانشگاه فردوسی مشهد در اعتراض به عدم واگذاری زمین های خریداری شده خود طی دوران اشتغال به کارشان، در مقابل ساختمان استانداری خراسان رضوی دست به تجمع زدند.
یکی از نمایندگان کارکنان و بازنشستگان مذکور گفت: “از سال ۱۳۷۱ هزار و ۸۰۰ نفر از کارمندان و اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد بر اساس ۱۴ اطلاعیه دانشگاه زمینهایی در قطعات ۵۰۰، هزار و هزار و ۵۰۰ متر مربعی در ۴۵۰ هکتار از منطقه شاندیز را خریداری کردند”.
جواد بخشی زاده افزود: “بهای زمینها نیز از فیش حقوقی کارکنان در اقساط مختلف کسر شده است اما هم اینک بعد از گذشت ۲۸ سال و بارها پیگیری در دانشگاه و مکاتبه با مسئولان، کسی پاسخگوی ما نیست”.
وی ادامه داد: “دانشگاه فردوسی مشهد می گوید مسئولیتی در برابر ما ندارد اما اگر دانشگاه مسئول نیست چگونه اطلاعیه خرید زمین را منتشر و بهای آن را از فیش های حقوقی ما کسر کردهاند؟”
وی اضافه کرد: “مشخص نیست چرا و چگونه زمینهایی که کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد به این شیوه خریداری کردند به شرکت تعاونی بذر شاندیز منتقل شده است و هم اینک بعد از گذشت ۲۸ سال زمینی در کار نیست که به دست ما برسد”.
بخشی زاده گفت: “دانشگاه فردوسی مشهد در شهر گلبهار و بلوار پیروزی مشهد هم زمین دارد و درخواست ما این است که دست کم قطعاتی از این زمینها به شکل بلاعوض و با همان قیمت زمینهای ما جایگزین شود”.
وی افزود: “امروز با حضور در مقابل استانداری خراسان رضوی با یکی از مسئولان صحبت کردیم و قرار بر این شده است گزارشی از اسناد مدارک و اقدامات انجام شده تهیه و در اختیار استانداری قرار بگیرد و مکاتبات بایگانی شده نیز به جریان بیفتد تا به نتیجه برسیم”.
یکی دیگر از این بازنشستگان هم گفت: “خواسته ما این است که هر چه زودتر تعیین تکلیف شویم چون در طول این ۲۸ سال برخی از همکاران ما و خریداران این زمینها فوت کردهاند و عده زیادی بازنشسته شدهاند و برخی هم به استانهای دیگر رفتهاند و مجبورند برای احقاق حق خود مسیرهای طولانی به مشهد را سفر کنند”.
مریم غلامی تاکید کرد: “ما از دانشگاه زمین طلبکار هستیم اما مشکلی با کسی نداریم بلکه خواهان اعمال حق خود هستیم و بسیاری از این بازنشستگان مشکلات فراوان دارند، مستأجر هستند و گرفتارند و آسیبهای فراوانی در این مدت دیدهاند”.
یکی دیگر از افرادی که در این جمع حضور داشت هم گفت: “هر بار که بنا می شود به شکل جمعی این مساله پیگیری شود برای احقاق حقوق خود و فرزندانم از استان بوشهر به مشهد می آیم و با هر ارگانی هم که لازم بوده مکاتبه کردهایم و پیگیر شدهایم ولی بی نتیجه بوده است تا به این نتیجه رسیدیم که بیاییم و صدای خود را به گوش مسئولان استانداری خراسان رضوی برسانیم”.
او که نامش را بیان نکرد افزود: “مسئولان دانشگاه فردوسی مشهد هم حرفی نمیزنند اما چیزی که مشخص است این است که مسئولان گذشته این دانشگاه سهل انگاری کردهاند و یک شرکت دیگر تحت هر عنوانی زمینهای ما را گرفته است و مدارک آن هم موجود است”./ هرانا