جمعی از نیروهای پیمانکاری در تماس با خبرنگار ایلنا، از عدم دریافتِ سنوات و مانده مرخصیِ خود طی بیش از دو سال خبر دادند و گفتند: شرکتِ مخابرات ایران بخش زیادی از نیروهایش را به دست پیمانکاران سپرده و پیمانکاران نیز به راحتی حقوق قانونیِ نیروها را نادیده می‌گیرند. شرکت مخابرات نیز هیچ نظارتی بر عملکردِ پیمانکار خود در قبالِ نیروهایش ندارد.
آن‌ها به ماده ۱۳ قانون کار اشاره می‌کنند و می‌گویند: طبق این قانون، شرکت مادر موظف است قرارداد را به گونه‌ای با شرکت پیمانکار منعقد کند که هیچ کدام از حقوقی که در قانون کار ذکر شده، از نیروی پیمانکاری سلب نشود؛ این اتفاق اما نمی‌افتد. اولین مورد این است که نیروهای پیمانکاری با انجامِ کارِ برابر و حتی بیشتر نسبت به نیروی رسمی و قرارداد مستقیم، حقوق و مزایایی به مراتب کمتری دریافت می‌کنند. همچنین بر خلاف این ماده که شرکت مادر را موظف به نظارت بر عملکرد پیمانکار و پرداختِ حقوق نیروها می‌کند، شرکت مخابرات نظارتی بر عملکرد این شرکت‌ها ندارد، چراکه خود مخابرات سهامدار عمده‌ی این شرکت‌هاست.
این نیروها با اشاره به طرح طبقه‌بندیِ مشاغل می‌گویند: بعد از مدت‌ها اعتراض، طرح طبقه‌بندی مشاغل را آنطور که خودشان می‌خواستند اجرا کردند و در گروه‌بندیِ نیروها به استانداردها توجه نکردند. همچنین بین عنوانی که در بیمه آمده و عنوانی که در قرارداد ما ذکر شده، تناسبی وجود ندارد.
جمعی از این نیروها می‌گویند: در قراردادی که امسال به برخی از نیروها برای امضا داده‌اند، گروه‌های شغلی را آنطور که خودشان خواسته‌اند نوشته‌اند و همان حقوق سال قبل را در قرارداد آورده‌اند. نیروها در برخی از شهرها این قرارداد را امضا نکرده و شکایت کرده‌اند و امیدواریم به شکایت آن‌ها رسیدگی شود.
آن‌ها همچنین به مشکلاتی که برای برخی از نیروهای پیمانکاریِ مخابرات ایجاد شده اشاره کردند و گفتند: بیمه اجباری و بیمه تکمیلی از حقوق ماهانه نیروی شرکتی کسر می‌شود، ولی به بیمه پرداخت نمی‌شود. این موضوع سبب شده نیروها هم نگرانِ سابقه‌ی بیمه خود باشند و هم هر چند وقت یکبار، با مشکل پرداختِ هزینه‌های آزاد درمان مواجه شوند.
این نیروها همچنین به ناکارآمدی بیمه تکمیلی اعتراض می‌کنند و می‌گویند: شرکتِ طرف قرارداد بیمه تکمیلی برای کارمندان رسمی و نیروهای پیمانکاری متفاوت است در حالیکه می‌توانند برای تمام نیروهای مخابرات با یک شرکتِ قدرتمند، قراردادِ مناسبی ببندند که بسیاری از خدمات را پوشش دهد. در این صورت پولی که از جیبِ نیروها به شرکتِ بیمه تکمیلی پرداخت می‌شود، سودی هم برای نیروها دارد. کارگری که با ماهی ۱۵ میلیون تومان حقوق، نزدیک به دو میلیون تومان هزینه بیمه تکمیلی پرداخت می‌کند، انتظار دارد هزینه‌های درمان خود و خانواده‌اش کاهش پیدا کند اما این اتفاق نمی‌افتد چون همانطور که گفتیم گاهی شرکت پیمانکار این مبلغ را در موعد مقرر به حساب شرکت بیمه تکمیلی واریز نمی‌کند و نیروها مجبور می‌شوند هزینه درمان خود را آزاد حساب کنند.
آن‌ها می‌گویند: شرکتِ مخابرات بدونِ توجه به حقوق بخش زیادی از نیروهایش، به دنبال فروش مستقلات است. مدیران مخابرات از سود و درآمدهای حاصل از ارتباطات مردم راضی نیستند و به دنبال تأمینِ پول از فروش اقلام و تجهیزات جا مانده از بخش دولتی هستند.
این نیروها همچنین به طرح ساماندهی کارکنان دولت اشاره می‌کنند و می‌گویند: مجلس یازدهم با مطرح کردنِ طرح ساماندهیِ کارکنان دولت ما را امیدوار کرد، اما این طرح با گذشتِ بیش از دو سال هنوز به نتیجه نرسیده است. بسیاری از ما بعد از ۲۰ – ۱۰ سال کار، هنوز هم نیروی پیمانکاری هستیم، شرکتِ مخابرات ما را قبول نمی‌کند، هنوز حقوق ثابت اداره کار را می‌گیریم و از مزایا و رفاهیاتی که به نیروهای رسمی و قرارداد مستقیم می‌دهند بی‌بهره هستیم.ایلنا۲۹/۰۳/۱۴۰۳
