ایسنا به نقل از علی خدایی، عضو شورای عالی کار نوشته است: «برآوردها حاکی از وجود سه و نیم میلیون نفر کارگر زیرزمینی در کشور است که در کارگاه‌های فاقد هرگونه قرارداد و بیمه تامین اجتماعی و نظارت وزارت کار و رفاه اجتماعی کار می‌کنند.»خدایی از وجود «بیش از ۹۶ درصد از قراردادهای کار مکتوب و ثبت شده در کشور» که «موقت هستند» و همچنین قراردادهای غیر قانونی «سفیدامضا» خبر داده است.
از سوی دیگر نماینده کارفرمایان، با استناد به «قانون کار» پر از عیب و ایراد ایران اعلام کرد که این قانون به کارفرما این حق را می‌دهد که با کارگر قرارداد موقت ببندد؛ کاری که از نظر او خلاف نیست.
روح‌اله بابایی، صالح عضو هیئت رئیسه کمیسیون اجتماعی مجلس نیز در واکنش به این خبر با تایید وجود قراردادهای سفید و رایج بودن آن گفت: «بعضی کارفرمایان بدون تعارف، قرارداد سفید پیش روی متقاضی کار می‌گذارند تا هر زمان که خواستند، بتوانند به‌راحتی او را اخراج کنند.»
وی در ادامه به دفاع از کارفرمایان پرداخت و افزود: «کارفرمایان عامدانه سعی در نقض حقوق کارگران ندارند و ما باید مشکلات آنها را نیز در این شرایط بد در نظر بگیریم.»
در حالیکه برآوردهای بسیاری از کارشناسان اقتصادی، خط فقر برای تهران را حدود ۶.۵ میلیون تومان ثبت کرده و بانک مرکزی نیز امسال آماری ارائه نکرده است، مصوبه شورای عالی کار حداقل حقوق کارگران را برای امسال، یک میلیون و پانصد و شانزده هزارتومان تعیین کرد.
تورم و بحران اقتصادی در ایران باعث شده که کارگران پیش از آنکه معترض امنیت شغلی خود باشند و یا به فکر قرارداد و بیمه باشند، از هر نوع کاری بدون قرارداد استقبال بکنند.
در چنین شرایطی، نیاز به حفظ شغل و مشکلات شدید مالی، کارگران را مجبور کرده است تا از حقوق خود چشم بپوشند.
در ایران امکان تشکیل سندیکاهای کارگری وجود ندارد و کارگران عملا نماینده مستقلی در شورای عالی کار ندارند تا از حقوق‌شان دفاع کند. تجمعات اعتراضی و اعتصاب‌های بسیاری که در سالیان اخیر توسط کارگران برگزار شده که یا سرکوب شده و یا بی‌پاسخ مانده‌اند. شمار زیادی از حقوق‌بگیران شامل کارگران و معلمان معترض به شرایط کارشان، هم‌اکنون در زندان به سر می‌برند. / ایران کارگر
