به گزارش خبرنگار ایلنا، اکبر قربانی (دبیر خانه کارگر غرب تهران) در مراسمی که به مناسبت سالروز تصویب قانون کار در خانه کارگر غرب تهران برگزار شد، گفت: افراد بسیاری برای تصویب قانون کار تلاش کردند. در تمام جوامع قوانین کار، قوانین حمایتی هستند. زمانی که وارد دوره صنعتی شدیم رابطه‌ی بین کارگر و کارفرما مسئله شد. در ابتدا کارگران به استثمار کشیده می‌شدند. در فرانسه با مبنا قرار دادن مفهوم آزادی اراده قرار شد برای تنظیم روابط بین کارگر و کارفرما، دو طرف دور میز مذاکره بنشینند، اما از آنجا که کارفرمایان قدرت بیشتری داشتند و دو طرف مذاکره از قدرت یکسانی برخوردار نبودند، روابط تنظیم شده نمی‌توانست عادلانه باشد. به همین دلیل دولتها به این نتیجه رسیدند که خود باید این روابط را تنظیم کنند. قانون کار نتیجه‌ی ورود دولتها به تنظیم روابط بین کارگران و کارفرمایان بود و همانطور که گفتم این قوانین، به عنوان قوانین حمایتیِ کارگران تنظیم شد.
وی گفت: قانون کار در ایران برای اولین بار در سال ۱۳۲۷ و در نهایت بعد از فراز و نشیب‌های بسیار بعد از انقلاب در سال ۶۹ تدوین شد و قانون کار فعلی همین قانون کار سال ۶۹ است.
قربانی گفت: در آن زمان نیز عده‌ای با تاکید بر مفهوم آزادی اراده، طرفدارِ مذاکره‌ی مستقیم کارگران و کارفرمایان بودند اما در نهایت با ورود حضرت امام(ره) به این قضیه قانون کار فعلی تصویب شد. این قانون جزو قوانین مترقی و دارای مواد حمایتی برای کارگران است.
دبیر خانه کارگر غرب تهران گفت: این قانون البته ایراداتی هم دارد که مهم‌ترینِ آن ماده ۷ است. این ماده با تفاسیری که بعدا از آن شد به کارفرمایان این اجازه را داد تا در کارهای با ماهیت مستمر قراداد موقت ببندند.
وی تاکید کرد: قراردادهای موقت آسیب بسیاری به زندگی کارگران وارد کرد. این قراردادها در واقع امروز به عنوان اهرمی در دست کارفرمایان عمل می‌کنند. با این قراردادها توان شکایت و اعتراض از کارگران گرفته شده و کارفرمایان از این موقعیت برای کشیدنِ کارِ بیشتر از کارگران سوءاستفاده می‌کنند. کارگری که قراردادش سه ماهه و یک ماهه است، به دلیل آنکه نگران اخراج است نمی‌تواند با خواسته‌های کارفرما مخالفت کند.
قربانی گفت: طرفداران موقتی سازی قراردادها فکر می‌کنند با این کار از کارفرما حمایت می‌شود و تولید رشد می‌کند اما با این کار انگیزه‌ی نیروی کار پایین می‌آید و به کیفیت تولید هم آسیب وارد می‌شود. امروزه در دنیا نیروی کار را به عنوان مهم‌ترین عامل تولید می‌شناسند.
این فعال کارگری به برنامه توسعه هفتم و تاکید نمایندگان و دولت بر احیای نظام استاد شاگردی اشاره کرد و گفت: ما عصر صنعتی را پشت سر گذاشتیم و به عصر پسا صنعتی و هوش مصنوعی وارد شدیم، چطور در این دوره عده‌ای به فکر احیای نظام استاد شاگردی هستند. این قانون به کارفرما اجازه می‌دهد با پرداخت یک سوم حقوق، کارگر را به مدت سه سال به کار بکشد و بعد اگر تمایل داشت او را جذب کند. در عصر اطلاعات می‌خواهید این ساختار منسوخ را احیا کنید؟
وی گفت: این تصمیمات، اشتغال را نابود می‌کند. نادیده گرفتن توانمندی و مهارت نیروی انسانی در نهایت به ضرر کشور تمام می‌شود.
وی گفت: همین امروز هم قرادادهای موقت و دستمزدهای پایین به تولید کشور آسیب وارد کرده است. امروز نیروی کار کمترین تمایل را به کار در مراکز تولیدی دارد چراکه با کار در این مراکز و با حداقل حقوق مصوب نمی‌تواند زندگی خود را بچرخاند. این نیرو، کار با ماشین را به کار در کارخانه ترجیح می‌دهد.
قربانی در ادامه به مصوبه‌ی افزایش سن بازنشستگی اشاره کرد و گفت: اگرچه برای پایداری صندوق‌های اجتماعی اصلاحات نیاز است اما این اصلاحات باید درست و ساختاری باشد. ضمن اینکه تصمیماتی که برای جامعه‌ی کار گرفته می‌شود باید سه‌جانبه و با حضور کارگران و کارفرمایان و دولت باشد.
وی در ادامه حمله رژیم صهیونیستی به غزه را محکوم کرد و گفت: امریکا در این جنگ نشان داد حمایتش از حقوق بشر، شعاری بیش نیست. ما با کودک کشی و نسل کشی مخالفیم و آن را محکوم می کنیم.ایلنا
