پنجاه کارگر تعدیل شده کارخانه داروگر تهران از سه ماه از بلاتکلیفی شغلی خود خبر دادند. این گروه از کارگران با اعلام اینکه نزدیک به سه ماه از اعلام تعدیل نیرو و پایان کار آنها می‌گذرد، به رسانه‌های داخلی گفته‌اند: «سه ماه از تعدیل ما پنجاه کارگر این کارخانه در تهران می‌گذرد. در حالی که فعالیت این کارخانه با ۳۳ کارگر همچنان ادامه دارد. ما کارگران تعدیلی در خارج از محیط کارخانه، همچنان پیگیر وصول مطالبات خود هستند. روند پیگیری پرونده ما کارگران طولانی شده است.»
کارخانه داروگر تهران که در کیلومتر ۱۷جاده قدیم تهران – کرج واقع شده، از روزهای نخست خردادماه سال جاری، به دلیل مشکلات مالی برای چندمین بار به حالت تعطیلی موقت درآمده است. با این وضعیت کارگران شاغل در این کارخانه؛ پیش و پس از تعطیلی؛ در چند مرحله، تعدیل و بیکار شدند. اما در نهایت نزدیک به ۵۰ کارگر با سابقه شغلی بین ۱۰ تا ۲۵ سال تصمیم گرفتند تا با ثبت شکایت در سامانه جامع روابط کار، پیگیر مطالبات خود بشوند.
یکی از کارگران کارخانه داروگر تهران با اعلام اینکه؛ “هر چند کارفرما فعالیت کارخانه را بعد از چند مرحله وقفه از سر گرفته اما، تعدادی در حدود ۳۳ نفر از کارگران به کار خود بازگشته‌اند، هم اکنون حدود ۵۰ کارگر دیگر در بیرون از کارخانه، پیگیر بازگشت به کار و وصول مطالبات خود هستند.”، در تشریح مشکل بیکاری خود گفته است: «حدود سه ماهی که بیکار بوده‌ام در جستجوی کار به واحدهای صنعتی و خدماتی زیادی مراجعه کرده‌ام. اما به دلیل شرایط سنی‌ام؛ تا این لحظه هیچ کاری برای من و دیگر همکارانم پیدا نشده است.»
او با اشاره به اینکه با رفع کامل مشکلات کارخانه داروگر تهران، حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ کارگر به صورت مستقیم مشغول به کار خواهند شد، افزود: «کارگرانی که در بیرون کارخانه، در انتظار کار هستند، مشکلات معیشتی زیادی دارند. تعداد محدودی توانسته‌اند با انجام کارهایی چون: دستفروشی، مسافرکشی و نگهبانی واحدهای تولیدی و مسکونی؛ معیشت خود را تامین کنند. اما مابقی هنوز نتوانسته‌اند برای خود شغلی پیدا کنند.»
او در ادامه اعلام کرد: «در حالی من و همکارانم به دنبال ایجاد شرایط برای بازگشت به کار هستیم؛ مسئولان استانی می‌توانند مشکلات مالی این کارخانه را برطرف کنند.»
به گفته این کارگر: «مدیریت شرکت داروگر در شرایطی که به دلیل مشکلات اقتصادی حتی قادر به پرداخت دستمزد کارگران موجود نیست اعلام کرده؛ کارگرانی می‌توانند به کارخانه بازگردند که شرایط نامناسب مالی کارخانه را بپذیرند.»
او با ابراز تاسف از بی‌توجهی مسئولان استان تهران در پیگیری وضعیت کارگران شاغل و بیکار شده این شرکت، افزود: «در حال حاضر دو خط شامپو کوزه‌ای و مایع ظرفشویی ریکا فعالیت خود را آغاز کرده است. ما انتظار داریم کارفرما، مطالبات کارگرانی که سالهای عمر خود را در این کارخانه سپری کرده‌اند را زودتر پرداخت کند.»
بر اساس گفته او: «هر یک از کارگران تعدیل شده داروگر، حداقل ۱۰ تا ۲۵ سال سابقه کار در آستانه بازنشستگی هستند. اما به دلیل عدم تسویه حساب و فاصله بیمه‌ای که بعد از بیکاری در سوابق بیمه‌ای آنها ایجاد شده، امکان بازنشسته شدن برایشان فراهم نمی‌شود.»
یکی دیگر از کارگران با انتقاد از طولانی شدن روند پیگیری پرونده کارگران در سامانه جامع روابط کار گفته است: «با اعتراضات مکرر کارفرما، مسیر احقاق حق کارگران اخراجی داروگر طولانی شده است. کارگران مطالبات سنواتی، اضافه کار، حق مرخصی‌های چندین ماهه و دست‌کم ۱۰ ماه حق بیمه پرداخت نشده طلب‌کارند که مسیر طولانی رسیدگی به پروندهای کارگری آنها را مستاصل کرده است.» به گفته او؛ با گذشت سه ماه از بیکاری آنها هنوز هیچ یک از کارگران تحت پوشش بیمه بیکاری قرار نگرفته‌اند.
کارگران این کارخانه روز چهارشنبه ۳خرداد ۱۴۰۱هم، مقابل قوه قضاییه تجمع کرده و یک روز بعد «به‌صورت گروهی» در دادستانی، شکایتی را ثبت کردند. اما بعد از آن «مدیریت کارخانه» تمام سالن‌های تولید را پلمب کرده و اسامی ۲۷ نفر از کارگران قراردادی با سابقه را در لیست اخراج قرار داد. بر اساس گزارش «اعتماد» در خرداد ۱۴۰۱: «این کارخانه به‌دلیل ناتوانی در پرداخت حقوق معوقه بیش از چهار ماه دست‌کم ۱۰۰ کارگر و هم‌چنین هفت ماه حق بیمه آنها تعطیل شده است.»
۱۵ آذر ۱۴۰۱ هم منابع کارگری از تعطیلی کارخانه قدیمی داروگر، تولیدکننده محصولات بهداشتی، به‌دلیل «ناتوانی در پرداخت بدهی‌های مالیاتی و شکایت شماری از کارکنان این کارخانه به‌دلیل تعویق در پرداخت حقوق و بیمه» خبر داده بودند. منابع کارگری در آن زمان اعلام کردند: «مدیریت داروگر پس از اخراج و تعلیق ده‌ها کارگر، همه سالن‌های تولیدی خود را پلمب کرده است.»
کارخانه داروگر نخستین تولیدکننده مواد شوینده در ایران، توسط «غلام‌رضا داروگر»، در سال ۱۳۰۷ در اصفهان راه‌اندازی شد و پس از چند سال با گسترش محصولات تولیدی، به تهران انتقال یافت. پس از انقلاب ۱۳۵۷، این کارخانه به نهادهای حکومتی واگذار شد.
پیشتر به دنبال انتشار خبر تعطیلی این کارخانه، کاربران رسانه‌های اجتماعی از نسل‌های مختلف درباره خاطرات خود از محصولات داروگر نوشتند. صابون نخل داروگر، شامپو تخم‌مرغی، و مایع ظرفشویی ریکا، از محصولات شناخته شده این شرکت بوده است. ایران وایر ۱ شهریور ۱۴۰۲
