طی یک سال اخیر، چهار کارگر پتروشیمی چوار ایلام از طریق حلق آویز کردن، شلیک گلوله و بلعیدن قرص برنج به زندگی خود پایان داده اند. اخراج کارگران این پتروشیمی از محل کار خود، از عمده ترین دلایل ایجاد انگیزه برای انجام این اقدامات بوده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، چهار کارگر پتروشیمی چوار ایلام، ظرف یکسال اخیر به زندگی خود پایان داده اند.
در آخرین مورد، شامگاه پنج شنبه پنجم مردادماه ۱۴۰۲، حیدر محسنی، متاهل و پدر دو فرزند، پس از اخراج از محل کار، از طریق حلق آویز کردن دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد.
آقای محسنی هجده سال پیش اشتغال خود در پتروشیمی چوار را آغاز کرده بود. کارگران این پتروشیمی روز شنبه هفتم مرداد در محوطه ی مجتمع تجمع کردند و خواستار برکناری و مجازات همه ی آن هایی شدند که حکم اخراج حیدر محسنی را بعد از ۱۸ سال زحمت به او ابلاغ کردند.
کارگران پتروشیمی چوار در این رابطه گفتند: “هنوز چیزی مشخص نیست و هیچ اتفاقی نیفتاده؛ فقط قول داده‌اند ظرف مدت یک هفته آن هایی که موجب اخراج این شخص شده اند، اخراج می شوند؛ اما هنوز کسی اخراج نشده و هیچ اسمی به ما اعلام نکرده اند.”
از سوی دیگر، در مردادماه سال گذشته دو کارگر پتروشیمی چوار در دو روز پیاپی دست به خودکشی زدند و جانباختند.
در تاریخ شانزدهم مردادماه ۱۴۰۱، “محمد منصوری، ۳۲ ساله و دارای دو فرزند”، در محل سکونتش خود را حلق آویز کرد و جانباخت.
تنها پس از بیست و چهار ساعت، “علی محمدکریمی”، دیگر کارگر پتروشیمی چوار با شلیک گلوله جان خود را گرفت.
در روزهای ابتدای دی ماه ۱۴۰۱ نیز “آرش تبرک” پس از ممنوع الورود شدن به پتروشیمی چوار، از طریق خوردن قرص برنج دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد.
رئیس روابط عمومی پتروشیمی چوار ایلام در رابطه با خودکشی این کارگر مدعی شده بود: “خودکشی این کارگر ربطی به ممنوع الورودی او نداشته و به دلیل مسائل شخصی بوده است؛ این کارگر شنبه سر کار آمد و یکشنبه نیامد و بعد اقدام به خودکشی کرد”.
هرانا ۰۹/۰۵/۱۴۰۲
