حسین شنبه‌زاده، ویراستار ادبی و فعال توئیتری، از تمدید نشدن مرخصی‌‌اش از زندان اوین خبر داد و نوشت که مشمول «عفو» نشده و به زندان باز می‌گردد. او در پیامی در توییتر نوشت: «آقا نه مرخصیم تمدید شد نه عفو گرفتم. رفتم زندون. اگه یادم باشید سرم منت گذاشتید. مخلص همگی.» جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات حسین شنبه‌زاده ۲۲ شهریور سال ۹۹ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود. او به اتهام «توهین به مقدسات» به تحمل ۳ سال و ۶ ماه حبس، به اتهام «توهین به رهبر جمهوری اسلامی» به ۱۸ ماه حبس و همچنین به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۱۰ ماه حبس محکوم شد. این حکم نهایتا توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر و مستشاری عباس علی حوزان عینا تایید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی سه سال و شش ماه حبس تعزیری به اتهام «توهین به مقدسات» در مورد او قابل اجراست. او ۹ تیر قبل از اجرای این حکم در یادداشتی نوشته بود: «من صدهزارمین مظلومِ دست این جماعت هم نیستم و شرم دارم در مقابل کارون‌ها و ری‌راها دم از مظلومیت خودم بزنم. ولی باز مظلومم. تو بگو صدهزار و یکمین مظلوم.» اشاره او به کارون حاجی‌زاده، فرزند ۹ ساله حمید حاجی‌زاده است؛ شاعر و نویسنده‌ای که شهریور ۱۳۷۷ در جریان قتل‌های زنجیره‌ای وزارت اطلاعات همراه با پسرش با چاقو کشته شد. «ری‌را» نیز نام دختر حامد اسماعیلیون است، یکی از ۱۷۶ قربانی سرنگونی هواپیمای اوکراینی با موشک‌های سپاه. حسین شنبه‌زاده در پایان یادداشت خود نوشته بود: «به امید روزی که همه‌مون آزاد باشیم، که زندانی بزرگ‌تر از جهل و ظلم نیست.» رادیو زمانه ۲۴ بهمن ۱۴۰۱
