اطلاعیه شماره ۱۱۴۸ در خصوص سیل و تبعات ان بر شرایط کار و کارگران در ایران

سیل و سیل زده گان فراموش شدند، اما درد و رنجشان پایدار است

آنچه از همدردی، همدلی،  کمک‌ و امداد رسانی‌های مردمی به چشم دیدیم، نشان ازاتحاد و همراهی والای مردم ایران در شرایط سخت داشت و آنچه از دولتمردان و مسئولان دیدند:

تنها ناکارآمدی بود و بازدید‌های ریاکارانه.

بخشی از خسارت‌های سیل ویرانگر ایران عواقب وخیمی را در پهنه‌های اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی بدنبال داشت؛ هزاران خانه ویران شد، زندگی دهها هزار نفر نابود گردید و میلیونها نفر را که اکثرشان قبل از سیل نیز در فقر و محرومیت های بیشمار زندگی میکردند، در شرایطی جهنمی تر قرار داد .

اما این آمار و ارقام هیچکدام بیانگر واقعیت تمامی رخداد های آن منطقه نیست و آمار واقعی  فاجعه سیل بسیار فراتر از آنست که متاسفانه توسط دولت و مسئولین امر آگاهانه،  کتمان می شود. در گلستان و مازندران

  • تخریب کامل حدود 55 مدرسه با 140 کلاس
  • بیش از 500 میلیارد تومان خسارت وارد آمده به مزارع و کشاورزی در استان مازندران
  • خسارت به بیش از 42000 هکتار اراضی کشاورزی خوزستان و 2450 رأس خسارات دامی
  • تخریب 1695 واحد مسکن روستاهای شهرستان مانه و سملقان، راز و جرگلان در خراسان شمالی
  • زیر آب رفتن 100 هزار هکتار از اراضی استان گلستان و خسارت حدود 10 هزار واحد مسکونی

در استان گلستان و در سه ماهه امسال، به دلیل خسارت های ناشی از سیل به واحدهای تولیدی و صنفی، حدود 9300 شغل درآمد زای اهالی منظقه از بین رفت و خانه نشین نه،  ویرانه نشین شدند.

بعد از  چهار ماه همچنان تاثیر مستقیم این عدم مدیریت در معیشت مردم بسیار مشاهده میشود خسارت‌هایی که بیشتر به زیربخش‌های صنعت، معدن،  کشاورزی، دامپروری، زنبور عسل، مرغداری‌ها و…  وارد شده است.

طبق برآورد کارشناسان تامین اجتماعی 10 هزار کارگاه در نتیجه جاری شدن سیل در ایران آسیب دیده و حدود 30 هزار اشتغال از بین رفته است.

در لرستان : 14 هزار نفر در مناطق سیل زده استان، بر اثر آسیب‌های ناشی از سیل شغل خود را از دست داده اند و در بخش مشاغل خانگی و صنایع دستی بیش از ۶ هزار نفر بیکار شده اند، همچنین هفت هزار و 500 واحد کشاورزی، در بخش صنوف 4335 واحد و در بخش صنعتی نیز تعداد ۸۵ واحد صنعتی آسیب دیده اند. گفتنی است تنها  نزدیک به 5300 کارگر در دو شهراستان  لرستان، معمولان و پلدختر اکنون هیچگونه محل درآمدی ندارند.

عدم رعایت حقوق شهروندی و رسیدگی به مشکل این افراد، عدم پرداخت بیمه بیکاری به کارگرانی که قرارداد ندارند، یا روز مزد کار میکردند. مشکل دیگری است بر سایر مشکلاتشان ازجمله نداشتن بیمه، بیکاری، گرانی، هزینه های تعمیر و بازسازی منزل و از همه مهمتر هزینه های  سرسام آور درمانی.

کمیته دفاع از حقوق کار و کارگربا استناد به ماده 23 (حق داشتن شغل دلخواه,شرایط کاری منصفانه و بیمه بیکاری، حق برخورداری از…) ماده 25: (حق برخورداری از استانداردهای مورد قبول برای زندگی و تامین نیازهای ….) برگرفته از منشور جهانی حقوق بشر و همچنین بر اساس اهداف1، 2، 3، و 4 سند 2030 یونسکو،خواستار رسیدگی هرچه سریعتر به وضعیت اقتصادی و اجتماعی کارگران و فراهم کردن امکانات و حقوق شهروندی از جمله  شغل و منبع درامد و سرپناه امن برای این قشر زحمت کش  و خانواده های آنان میباشد.

1148

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق کار و کارگران