اعتصاب اعتراضی و امتناع پرسنل رسمی صنعت نفت از دریافت غذا در محل کار، وارد چهارمین روز خود شد. در چهار روز گذشته، واحدهای عملیاتی «شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجری»، «نفت و گاز زاگرس»، «پالایشگاه پنجم پارس جنوبی»، «منطقه عملیاتی دالان»، «شرکت نفت و گاز اروندان»، «دکل‌های شرکت ملی حفاری»، منطقه عملیاتی آغار و چندین دکل حفاری، به این حرکت پیوسته‌اند. کارکنان رسمی در اعتراض به «عدم اجرای ماده ۱۰قانون اختیارات نفت» و «بی‌توجهی به وضعیت معیشت کارکنان»، اعتصاب اعتراضی خود را آغاز کردند.
کارکنان رسمی شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجری، در شعار نوشته‌های خود به صراحت گفته‌اند: «اگر حقوق‌ها ترمیم نشود، گام بعدی ما اعتصابی به یاد ماندنی خواهد بود.»
براساس گزارش شورای ساماندهی اعتراضات کارگران پیمانی، «این اعتصاب اعتراضی با استقبال کارکنان رسمی روبرو شده است. تا جایی که مدیریت شرکت نفت و گاز پارس در واکنش به این اقدام با صدور اطلاعیه‌ای از پرسنل خود خواسته تا معترضان را شناسایی و در صورت مشاهده هرگونه فعالیت خرابکارانه، به سرعت گزارش آن را به نهادهای امنیتی و اطلاعاتی اطلاع دهند. پرسنل رسمی بدون توجه به این فضاسازی‌های امنیتی، در حال تدارک و برنامه‌ریزی برای قدم‌های بعدی خود هستند.»
براساس اطلاعات دریافتی «ایران‌وایر»، تهدید مکرر و وعده وعید‌های همزمان مدیران نفتی هم، نتوانسته اعتراض کارکنان رسمی را در بخشهای مختلف نفت و گاز در هم بشکند.
یکی از کارکنان رسمی روز گذشته به «ایران‌وایر» گفت: «ما از حضور و گرفتن غذا در رستوران خودداری کردیم. کارکنان نوبت‌کار، غذا را به صورت کامل عودت و از دیشب هیچ آمار غذایی رزرو نشد. در زمان سرو غذا هم تنها مدیران و مسوولین ادارات در رستوران حضور یافته‌اند.»
سرکوب کارگران معترض در فراخوان هفتم آبان‌ماه
۵آبان و در چهلمین روز اعتراضات سراسری در ایران و سرکوب وحشیانه معترضان به‌دست عوامل حکومت، مدیریت مرکزی کمپین کارکنان پروژه‌های نفت و گاز، با انتشار اطلاعیه‌ای در صفحه اینستاگرام خود از همه کارگران و کارکنان رسمی و غیررسمی در پروژه‌های نفت و گاز و شرکت نفت خواسته بود تا در همراهی با مردم در خیزش سراسری علیه جمهوری‌اسلامی، محل کار خود را تخلیه و ترک کنند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی صنعت نفت، بعدازظهر همان‌روز، با انتشار بیانیه‌ای از این حرکت اعتراضی حمایت کرد.
کارگران معترض، اعتصابی را سازماندهی و برگزار کردند، اما این اعتصاب با خشونت ماموران امنیتی و انتظامی مواجه و دست‌کم ۲۵۰ نفر از کارگران بازداشت شدند. از بین بازداشت شدگان کماکان دو نفر از کارگران به اسامی «فرید کوراوند» و «محمد ململی گلزاری» در بازداشت نهادهای امنیتی هستند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، روز ۹آبان با انتشار بیانیه‌ای از تعویق زمان اعتصاب سراسری به‌دلیل فشارهای امنیتی وارد شده به کارگران خبر داد و نوشت: «جمعه ۶آبان۱۴۰۱، یکی از کارگران پروژه‌ای به نام «محمد ململی گلزاری»، توسط نیروهای امنیتی در پارک بی‌بی‌مریم شهر ایذه بازداشت شد. تاکنون از محل نگهداری و دلایل بازداشت این کارگر خبری در دست نیست. طبق خبرهای دریافتی، نیروهای امنیتی در هماهنگی کامل با حراست پالایشگاه و حراست سایر پروژه‌ها، تاکنون تعداد زیادی از همکاران را بازداشت کرده‌اند.»
این شورا در ادامه افزود: «با توجه به امنیتی شدن بیشتر محیط‌های کار در یک هم‌فکری با همکاران به این نتیجه رسیدیم که اعتصاب اعلام شده در ۷ آبان را موقتا به تعویق انداخته، و با تدارک بیشتری برنامه‌های اعتراضی آتی خود را تعیین نماید.»
شورای سازماندهی با تاکید بر همبستگی با اعتراضات مردمی و خواسته‌های کارگران اعلام کرد، در تدارک اعتراضات گسترده‌تر است: «شورای سازماندهی بر اتحاد تمام بخشهای کارگران در نفت تاکید دارد. کارگران نفت، خود بخشی از همان مردمی هستند که علیه فقر و ستمگری و ضدیت با زن، و برای داشتن یک زندگی شایسته در اعتراض هستند.»
این شورا خواسته‌های فوری خود را «آزادی فوری همکاران زندانی و تمام دستگیرشدگان اخیر و زندانیان سیاسی»، «خارج شدن نیروهای سرکوب از محیط‌های کار» و «جمع کردن بساط پیمانکاران از محیط‌های کار» اعلام کرده است.
سابقه اعتصاب در شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
۱۵مرداد۱۳۹۹، این شورا برای اولین‌بار با انتشار بیانیه‌ای، سازماندهی اعتصاب در بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی در ایران، که از روز شنبه۱۱مرداد شکل گرفته بود را، بر عهده گرفت. اعتصابی که به سرعت از ۴ استان جنوبی کشور به پالایشگاه اصفهان و نیروگاه حرارتی تبریز هم کشیده شد.
این بزرگ‌ترین اعتصاب در شرکت‌ها و مراکز زیرمجموعه وزارت نفت در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی بود که در طی چهل و سه سال اخیر گزارش شده است. بیش از ۱۰ هزار کارگر در شرکت‌هایی که به اعتصاب پیوسته بودند، مشغول به کار بودند.
۱۰تیر ۱۴۰۰ هم، این شورا در ادامه پیگیری مطالبات همکاران خود، بار دیگر یک اعتصاب سراسری را در بیش از ۷۵ مرکز پالایشگاهی، پتروشیمی و نیروگاهی اعلام کرد. صدای کارگران معترض اعتصابی با گذشت ۹ روز از آغاز کم سابقه‌ترین اعتصاب کارگران صنعت نفت ایران در سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷، روز چهارشنبه ۹تیر۱۴۰۰، بالاخره به گوش «حسن روحانی» رپیس جمهور دولت دوازدهم رسید.
۱۲شهریور ۱۴۰۱، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، از حمله نیروهای امنیتی و انتظامی به تجمع پرسنل رسمی وزارت نفت خبر داد. حمله نیروهای امنیتی و انتظامی، به دنبال تلاش گروهی از پرسنل رسمی وزارت نفت برای برگزاری تجمع اعتراضی مقابل وزارت‌خانه، صبح امروز شنبه دوازدهم شهریورماه رخ داده است. بر اثر این حمله، ده‌ها نفر از همکاران رسمی بازداشت شدند.
مدل‌های مختلف قرارداد کارگران در وزارت نفت
کارکنان و کارگران وزارت نفت، شرکتهای تابعه و پروژه‌های اجرایی زیرمجموعه صنعت نفت ایران، پس از وقوع انقلاب ۵۷ با قراردادهای مختلفی به کار مشغول هستند:
کارکنان رسمی: تعداد این گروه از کارکنان که هم در بخش عملیاتی و تخصصی و هم در بخش غیرعملیاتی فعالیت می‌کنند، بالغ بر۶۴ هزار نفر است.
کارکنان قرارداد موقت: آن‌ها به صورت قراردادی در نفت فعال هستند، این افراد که حدود ۳۴ هزار نفر تخمین زده می‌شوند.
کارکنان قرارداد معین: بین ۸۵۰ تا ۱۵۰۰ نفر با این مدل قرارداد، در وزارت نفت به کار مشغول هستند.
کارگران ارکان ثالث با مشاغل مستمر: این گروه از کارگران در استخدام شرکتهای پیمانکاری هستند. شرکتهای پیمانکاری تابعه صنعت نفت، اصطلاحا «ارکان ثالث» خوانده می‌شوند.
کارگران پیمانکاری بخش اجرای پروژه‌ها: جمعیت کارگران پروژه‌ای پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها که تحت قرارداد شرکتهای پیمانکاری به فعالیت مشغول هستند، متغیر است. برابر آمارهای موجود دست کم پانزده هزارنفر با این مدل قرارداد در بخشهای مختلف صنعت نفت مشغول به کار هستند.
۱۹ آبان ۱۴۰۱ ایران وایر
