سرپرست آتش‌نشانی علت حادثه را عدم اشراف نفرات به وجود گاز اعلام کرده است. علت حادثه همچنان در دست بررسی است، اما مشخص است کارگران نسبت به خطر گازگرفتگی لوله‌های فاضلاب شهری بی‌اطلاع بودند. همچنین الزامات ایمنی برای ورود به لوله‌ها در دسترس نبوده است.
نبود آمار دقیق از میزان حادثه کارگری
در کشور، آمار دقیقی از تعداد حادثه کارگری هیچگاه ارائه نشده است. آمار پزشکی قانونی با آمار سازمان تامین اجتماعی و وزارت کار اختلافات جدی دارد. این آمار مربوط به کارگرانی است که مشمول قوانین بیمه و کار می‌باشند. اما بیش از ۳۰ درصد کارگران مشمول قوانین بیمه و کار نیستند. آنها در صورت بروز حادثه کارگری از ترس اخراج، درخواست غرامت از کارفرما نمی‌کنند.
طبق آمار منتشره تعداد حادثه کارگری و عدم ایمنی در کار به وضعیت نگران کننده‌ای رسیده است. کارگران از ترس اخراج مجبور به انجام هر کاری که کارفرما بگوید هستند. با توجه به این وضعیت نیاز به یک تغییر اساسی در مناسبات تولیدی می‌باشد.
سران حکومت در بن‌بست بحران‌ها، توجهی به وضعیت کارگران ندارند. آنها تنها به فکر سرقت هر چه بیشتر ثروت‌های عمومی هستند. ثروت‌هایی که متعلق به کارگران و سایر اقشار جامعه ایران است. بهبود وضعیت اقتصادی کارگران از یک تغییر سیاسی و اجتماعی در کل کشور می‌گذرد که لازمه آن تغییر حاکمیت ضدکارگری است.
۸ شهریورماه ۱۴۰۱
