اصلی‌ترین خواسته‌های کارگران هفت تپه عبارت بودند از:
۱ ـ تعیین تکلیف فوری مدیریت شرکت و شفاف‌سازی نحوه و قیمت واگذاری شرکت به دولت (بانک)
۲ ـ پرداخت فوری حقوق‌های عقب‌افتاده و سایر مطالبات عرفی و قانونی
۳ ـ سرعت بخشیدن به عملیات کشت و ترمیم کارخانه
۴ ـ بازگشت به کار کارگران اخراجی
یکی از کارگران در رابطه با مشکلات خود و همکارانش می‌گوید:
«هرچند کارگران مشغول کار هستند، اما آنها منتظر عملی شدن خواسته‌های خود و قول‌هایی هستند که مسئولان و کارفرمای بخش دولتی به آنها در زمان واگذاری داده‌اند.»
تغییری در وضعیت کارگران هفت تپه مشاهده نمی‌شود
یکی از کارگران در رابطه با محقق نشدن وعده‌های مسئولین تصریح می‌کند:
«ما کارگران می‌خواهیم بدانیم با شرایط جدید تغییر شرکت هفت تپه از خصوصی به دولتی که به صورت قانونی انجام شده، تکلیف وعده‌های داده شده مسئولان و خواسته‌های کارگران چه می‌شود؟ هم اکنون وضعیت شغلی برخی کارگران همانند یکسال پیش است.»
اصلی‌ترین خواسته کارگران هفت تپه همسان‌سازی دستمزدها و بازگشت به کار همکاران اخراجی خود می‌باشد. یکی از کارگران در این رابطه می‌گوید:
«اجرای کامل طرح تجمیع و طبقه‌بندی مشاغل، پرداخت دوباره برخی مزایای قانونی و عرفی، کنار گذاشتن چندین قوانین چندگانه در پرداخت‌ها و قرارداد‌ها و همسان کردن سطح دستمزد بین تمام طرح‌های شرکت هفت طرح، بخش دیگری از مطالبات کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه است که هنوز منتظر وصول این مطالبات قدیمی هستیم.»
کارگران هفت تپه از قربانیان خصوصی‌سازی سران حکومت می‌باشند. پس از خصوصی‌سازی این مجتمع و به تعطیلی کشانده شدن آن، کارگران با اعتراضات مستمر مقامات را مجبور به واگذاری این مجتمع به دولت کردند. در زمان واگذاری، مقامات دولتی وعده‌هایی به کارگران برای تحقق خواسته‌هایشان دادند که با گذشت بیش از ۱۰ ماه هنوز هیچ اقدام مشخصی انجام نشده است. تغییر واگذاری این شرکت نیز تاثیری در وضعیت معیشتی این کارگران نداشته است. کارگران در این سال‌ها دریافته‌اند که برای تغییر اساسی در وضعیت رفاهی و معیشتی آنها باید تغییرات پایه‌ای در نظام حکومتی انجام شود.
