اپراتورهای برق منطقه ای در چندین استان تجمع اعتراضی برپا کردند. این گردهمایی‌ها روز شنبه ۱۵ مردادماه ۱۴۰۱ در برابر ادارات برق منطقه‌ای در استان‌های هرمزگان، خوزستان و آذربایجان برگزار شد. کارمندان شرکت برق منطقه‌ای کمترین حقوق را به دلیل نداشتن مزایا و… دریافت می‌کنند. این وضعیت برای کارمندان رسمی، پیمانی و یا کار معین تفاوتی ندارد. آنها سال‌هاست که بدون صدور حکم حقوقی جدید بسر می‌برند و هیچ اضافه حقوقی به آنها داده نشده است.
یکی از اپراتورهای برق منطقه ای در این رابطه می‌گوید:
«پنج ماه از سال جدید گذشته، اما هنوز احکام حقوقی جدید صادر نشده است؛ ما در انتظار صدور احکام جدید هستیم؛ اما هیچ وعده مشخصی به ما نمی‌دهند.»
بیداد گرانی و میزان حقوق کم!
کارکنان این شرکت از سال گذشته بارها مشکلات مزدی خود را با مسئولین مربوطه در میان گذاشته‌اند. اما تاکنون هیچ پاسخ روشنی از طرف مسئولان به آنها داده نشده است. یکی از اپراتورهای برق منطقه ای پیش از این گفته بود:
«گرانی بیداد می‌کند و قیمت‌ها حتی روزانه تغییر می‌کند. ما قادر نیستیم با میزان حقوق دریافتی خود، حتی مشابه ماه گذشته گذران زندگی کنیم. به همین دلیل تصمیم گرفتیم که به‌طور دسته جمعی استعفاء دهیم.»
آغاز مشکلات کارکنان برق منطقه‌ای
مشکلات کارکنان برق منطقه‌ای از زمانی آغاز شد که دولت تصمیم گرفت، توزیع برق را به شرکت‌های خصوصی بسپارد. کارکنان شرکت برق منطقه‌ای خوزستان و سایر استان‌ها خواستار اجرای طرح تبدیل وضعیت شغلی خود بودند که در آن حقوق آنها به صورت نسبی افزایش می‌یافت.
نمایندگان این کارکنان در تاریخ ۲۳ آذرماه ۱۴۰۰ در جلوی مجلس تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنها خواستار تصویب طرح مورد نظر توسط نمایندگان مجلس بودند.
مقامات دولتی بدون توجه به وضعیت معیشتی کارکنان تنها به فکر سرقت اموال عمومی هستند. بی‌توجهی و پاسخ ندادن به اعتراضات اقشار مختلف تنها به گسترده‌تر شدن تجمع‌های اعتراضی خواهد انجامید. ادامه این اعتراضات باعث عمیق‌تر شدن آن و تبدیل شعارهای صنفی به سیاسی خواهد شد. نمونه آن را در تجمع‌های اعتراضی بازنشستگان می‌توان دید.
