ماموران امنیتی با بستن راه‌های ورود و خروج روستا و ضبط موبایل‌های اهالی اقدام به تخریب منازل بهائیان کردند
ماموران امنیتی با حمله به منازل بهائیان چندین خانه را تخریب کردند. این حمله از ساعت ۶ صبح سه‌شنبه ۱۱مرداد ۱۴۰۱ به روستای روشنکوه آغاز شد. بیش از ۲۰۰ تن از ماموران نیروی انتظامی و یگان ویژه، بهمراه نیروهای حراست اداره جهاد کشاورزی با حمله به منازل روستا آنها را تخریب کردند. ماموران انتظامی به منظور جلوگیری از انعکاس خبر موبایل افراد حاضر در روستا را توقیف کرده و راه‌های ورودی به روستا را مسدود کردند.
اهالی روستا بخصوص زنان به دفاع از خانه‌هایشان پرداختند اما ماموران با کتک زدن و دستگیری، آنها را به عقب راندند. روستای روشنکوه از توابع شهرستان ساری میباشد. بیشترین اهالی این روستا را بهائیان تشکیل می‌دهند.
این روستا در سالهای گذشته چندین بار مورد حمله نیروهای امنیتی قرار گرفته و خانه، باغ و زمین‌های مردم را تخریب کرده‌اند. به گفته شاهدان عینی در حمله روز سه‌شنبه سه منزل مسکونی را تخریب کردند.
تصرف ۲۰ هکتار از اراضی کشاورزان
براساس گزارش‌های دریافتی ماموران امنیتی به بهانه حفاظت از منابع طبیعی بیش از ۲۰ هکتار از اراضی کشاورزان ساکن روستا را تصرف کرده‌اند. بنابه اخبار محلی ماموران امنیتی تا کنون منازل آقایان کیهان قنبری، ساسان علوی، امید قنبری، قوام‌الدین ثابتیان، هادی چلنگری و آرمان قلی نژاد را تخریب کردند
سال گذشته درچنین روزهایی ماموران امنیتی به منزل آقای ثابتیان حمله کرده و بخش زیادی از منزل وی را تخریب کردند. یک خانم از اهالی محل در این رابطه می‌گوید:
«اینجا خونه‌ی آقای ثابتیان. سال گذشته تو چنین روزی اومدن و قسمتی از خونه رو خراب کردن. امسال توی همین روز اومدن این خونه رو با خاک یکسان کردن. خونه‌ای که قرار بود مأمن آسایش و آرامش باشه تبدیل به تلی از خاک شد»
موج جدید سرکوب بهائیان
طی روزهای اخیر مقامات امنیتی و انتظامی موج جدیدی از سرکوب بهائیان را آغاز کرده‌اند. نیروهای امنیتی تنها در هفته گذشته به منزل ۳۹ تن از بهائیان در ۹ شهر یورش بردند و بسیاری از آنها را بازداشت کردند.
لازم به ذکر است که شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
یک آمار غیر رسمی تعداد شهروندان بهایی در ایران را بیش از سیصد هزار نفر ذکر کرده است؛ اما قانون اساسی جمهوری اسلامی مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد؛ به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
