فروردینماه ۱۴۰۱، ماهی خونین برای کولبران در کردستان بود. بهگونهای که تنها ظرف یک هفته آخر این ماه، ۱۸ کولبر با شلیک مستقیم نیروهای نظامی کشته و زخمی شدند.
براساس آمار مستند شده توسط کُردپا، در فرودینماه سال جاری، مجموع ۲۶ کولبر کشته و زخمی شدهاند. (۳ کشته و ۲۳ زخمی) که تمامی آنها هدف شلیک مستقیم گلوله قرار گرفتهاند.
سازمان حقوق بشری کُردپا ضمن محکوم کردن کشتار فراقانونی کولبران در کردستان، معتقد است جمهوری اسلامی از کشتار کولبران به عنوان حربهای امنیتی و با بهرهبرداری سیاسی کام میگیرد.
اوین مصطفیزاده، سخنگوی سازمان حقوق بشری کُردپا، در اینباره اذعان میدارد: «حکومتها در قبال شهروندانشان دارای مسئولیت هستند، مسئولیتی که در ماده ۴۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی، شرایط یکسان و برابر را از تکالیف دولت دانسته است. اما وقتی به واقعیت کولبری و وجود آن در کردستان نگاه میکنیم، پدیداری آن نشأت گرفته از سیاست تبعیض و نابرابری مضاعف علیه مردم کردستان است. چراکه از یکسو با سیاستهای خطرناک عقبمانده نگهداشتن و عدم توسعه کردستان، مردم را وادار به کولبری میکنند و از دیگر سو با کشتار کولبران میخواهد سیاست توجیه «امنیتی» خود را دنبال کنند. بههمین دلیل وجود پدیده کولبری، بهانه خوبی برای شلیک گلوله در کردستان و مرزها در دست جمهوری اسلامی قرار میدهد که بتواند از سلاح استفاده کند. پس جمهوری اسلامی میخواهد پدیده کولبری و کشتار کولبران برای نیل به اهداف سیاسی وجود داشته باشد، مگر نه چه کسی است که نداند با توسعه متوازن و تأمین شغل برای مردم محروم و بیکار مناطق مرزی میتوان به پدیده کولبری پایان داد».
البته کامی که جمهوری اسلامی از این سیاست تبعیض و سرکوب با بودن پدیده کولبری از مردم میگیرد، تنها به موارد ذکر شده ختم نمیشود. سخنگوی کُردپا در اینباره اضافه میکند: «کشتار کولبران برای جمهوری اسلامی و تبدیل آن به یک امر سیاسی برای اهداف «امنیتی» تنها به عدم توسعه در کردستان و بهانه امنیتی برای کشتار کولبران ختم نمیشود، بلکه لگدمال کردن کرامت انسانی این کولبران و خانوادههایشان برای تامین نان در ادامه این نقض فاحش حقوق بشر میآید. به اینصورت که کولبران را بحدی در تنگا، تبعیض و نابرابری قرار میدهد که آنها را وادار به کولبری میکند، برنامهریزی میکند بهنگام کولبری آنها را هدف گلوله قرار دهد، سپس از آنها هیچ حمایت قانونی و حقوقی نمیکند و بدین شکل سطح مطالبات آزادیخواهانه و انسانی آنها را تا حد تنها تامین نان پایین میآورد و آنها را به شهروندانی کم توقع و تحقیر شده در جامعه تبدیل میکند تا پتانسیل مخالفت و اعتراض در آنها را پایین بیاورد».
سخنگوی کُردپا در پایان تاکید میکند: «بنابراین آنچه جمهوری اسلامی با تبعیض، محرومساختگی، سرکوب و کشتار کولبران نصیبش میشود، نشان میدهد هم برای نیل به آن کاملا سیاستگذاری کرده و هم از آن بهرهبرداری سیاسی میکند و تماما به کام جمهوری اسلامی تمام میشود. چراکه نه تنها بیش از ۹۵٪ قاچاق در مرزهای رسمی ایران صورت میگیرد، بلکه کولبری «معلول» ستم و تبعیض مضاعف بر مردم کردستان است نه «علت» قاچاق که جمهوری اسلامی از آن سخن میگوید».
بازنمود بیشتر در مورد کشتار کولبران در فرودین ۱۴۰۱:
بیشتر این کولبران در مناطق مرزی نوسود هدف گلوله قرار گرفتهاند. ازجمله ۲۱ کولبر در مناطق مرزی نوسود و شوشمی، ۳ کولبر در مناطق مرزی بانه، ۱ کولبر در نوار مرزی سردشت و ۱ کولبر در مرز هانهگرمله هدف شلیک مستقیم نیروهای نظامی قرار گرفتهاند.
یک منبع مطلع در رابطه با کشتار پرشمار کولبران در مرز نوسود به کُردپا میگوید: «بیش از ۲ ماه است مرز نوسود در مقایسه با قبل که کمی آزادتر بود و کولبران میتوانستند تردد کنند بسته شده، همچنین کولبران زیادی از شهرهای ایلام، سرپلذهاب، جوانرود، ثلاث باباجانی، روانسر، شهرهای کرمانشاه و … به شهر پاوه و مرز نوسود برای کولبری میآیند و این باعث تعداد پرشمار کولبران در این مرز شده است».
نیروهای نظامی در ۱۸ مورد از شلیک گلوله ساچمهای و در ۸ مورد از گلوله جنگی استفاده کرده که منجر به جانباختن سه تن به نامهای رستم خضری، سلیمان ابراهیمزاده و آرش نوری شدهاند.
این منبع مطلع در این رابطه به کُردپا گفت:« چون تعداد کولبران در مرز نوسود به دلایلی که قبلا اشاره کردم زیاد شده است، به همین دلیل فکر کنم بیشتر از گلوله ساچمهای استفاده میکنند».
طبق اطلاعات کُردپا، کولبران مرز نوسود از گروههای چند تا ۱۰ نفری بصورت گروهی هدف شلیک گلولههای ساچمهای قرار گرفتهاند و گلولهها به ناحیه سر، صورت، گردن، دست، پشت، سینه و پاهای آنها اصابت کرده است. همچنین در مواردی بیش از ۷۰ گلوله ساچمهای به یک کولبر شلیک شده است.
بنا به آمار به ثبت رسیده توسط سازمان حقوق بشری کُردپا در سال ۱۴۰۰ مجموع ۲۲۵ کولبر در کردستان ایران کشته و زخمی شدهاند. (۴۲ کشته، ۱۸۰ زخمی و ۳ مفقودشده در برف و کولاک)