مطالبات کارگران در چند واحد صنفی

خبرگزاری هرانا – کارگران خطوط ابنیه فنی زنجان از نامشخص بودن وضعیت مطالبات معوقه مزدی خود خبر دادند. بعلاوه تعدادی از کارگران بیکار شده کارخانه «صدر فولاد خرم آباد» در استان لرستان خواستار تسریع در رفع مشکلات و بازگشایی این واحد تولیدی شدند. همچنین به گفته رانندگان استیجاری شرکت برق گیلان، این شرکت قانون کار را در قبال رانندگان استیجاری رعایت نمی‌کند. افزون بر این، حدود ۳۲ کارگر خدماتی قرارداد پیمانی شهرداری منجیل در استان گیلان خواستار حذف شرکت پیمانکار و عقد قرارداد مستقیم با شهرداری شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایلنا، کارگران خطوط ابنیه فنی زنجان از نامشخص بودن وضعیت مطالبات معوقه مزدی و بن ماه رمضان خود خبر دادند.

بر اساس این گزارش، کارگران با بیان اینکه ۲۸ روز از آغاز سال می‌گذرد و کارگران ابنیه فنی زنجان که در ناحیه ریلی شمال غرب واقع شده، هنوز حقوق اسفند سال گذشته (۱۴۰۰) خود را دریافت نکرده‌اند، افزودند: با بی‌توجهی مسئولان به مطالبات کارگران درنهایت تصمیم گرفتیم در چارچوب قانون اعتراض کنیم.

آن‌ها با بیان اینکه کارگران ابنیه فنی همواره مطالبات مزدی و سایر مزایای قانونی خود را با تاخیر دریافت می‌کنند، اظهار داشتند: در حال حاضر شمار زیادی از کارگران به دلیل دریافت نکردن به موقع حقوق در وضعیت معیشتی خوبی به سر نمی‌برند.

طبق گفته آنها، جدا از حقوق اسفند؛ یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بن ماه مبارک رمضان طبق بخشانه مدیریت راه‌آهن به کارگران این ناحیه ریلی هنوز داده نشده است.

کارگران اظهار داشتند: در حال حاضر کسی در راه آهن پاسخگوی مطالبات مزدی کارگران ابنیه فنی شمال غرب نیست تا به مشکلاتمان رسیدگی کند.

به گفته این کارگران؛ در کنار عدم تحقق برخی مطالبات کارگران در این واحد ریلی، کارگران با قراردادهای موقت کار، امنیت شغلی خود را در خطر می‌بینند.

مطالبات کارگران بیکار شده کارخانه «صدر فولاد خرم آباد»

به گزارش ایلنا، تعدادی از کارگران بیکار شده کارخانه «صدر فولاد خرم آباد» در استان لرستان خواستار تسریع در رفع مشکلات و بازگشایی این واحد تولیدی شدند.

بر اساس این گزارش، تعدادی از کارگران بیکار شده کارخانه «صدر فولاد خرم آباد» به نمایندگی از اهالی شهر و روستاهای همجوار این واحد تولیدی، خواستار تسریع در حل مشکلات و رفع موانع راه‌اندازی این واحد تولیدی برای بازگشت به کار شدند.

یکی از کارگران کارخانه صدر فولاد خرم آباد در تشریح مشکلات این واحد تولیدی گفت: کارخانه فولاد صدر که در استان لرستان واقع شده از حدود ۵ سال پیش تعطیل و حدود ۱۸۰ کارگر آن بیکار شده‌اند. در حال حاضر کارگران قدیمی و شمار زیادی از جوانان جویای کارخانه در انتظار بازگشایی کارخانه از سوی مسئولان هستند.

این کارگر با بیان اینکه مرتبا مسئولان استانی وعده از سر گیری فعالیت این کارخانه را می‌دهند، در ادامه افزود: این کارخانه قرار بود اشتغال جوانان منطقه را فراهم کند اما در حال حاضر پنج سال از موعد بازگشایی دوباره آن گذشته و هنوز این اتفاق نیفتاده است.

وی افزود: عمده مشکل این واحد صنعتی بدهی‌های مالی آن به چند بانک است. اخیرا دولت در زمینه تامین منابع مالی به این کارخانه کمک بسیار کرده و و قرار است از سال آینده، اقساط بدهی با کی آغاز شود. اما به نظر می‌رسد مدیران این واحد صنعتی مدیریت لازم را برای شروع به کار دوباره ندارند.

این کارگر افزود: این واحد صنعتی که یکی از مهم‌ترین پروژه‌های استان لرستان در این حوزه محسوب می‌شود، در زمان فعالیت سالانه ۶۰۰ هزار تن تولید داشت و قرار بوده ظرفیت تولید سالانه خود را دو برابر کند اما مشکلاتی نظیر بدهی‌های بانکی و کاهش تولید، موجب تعطیلی کارخانه و بیکاری حدود ۱۸۰ کارگر شد.

وی با ابراز تاسف از بی‌توجهی مسئولان وقت برای راه‌اندازی این کارخانه، افزود: خوشبختانه با پیگیری‌هایی که اخیرا برخی مسئولان استانی از کارخانه فولاد صدر خرم آباد انجام داده‌اند، دستور رفع مشکلات این واحد تولیدی صادر شده و از آن موقع تاکنون ما کارگران در انتظار اقدام جدی دولت برای بازگشایی کارخانه هستیم.

مطالبات رانندگان استیجاری شرکت برق گیلان

به گزارش ایلنا، رانندگان استیجاری شرکت برق گیلان می‌گویند: شرکت به این بهانه که بر روی ماشین قراداد بسته است، قانون کار را در قبال رانندگان استیجاری رعایت نمی‌کند.

به گفته این کارگران اگر شرکت بر روی ماشین‌های ما قراداد بسته پس ما چه کاره هستیم؟ آیا ما به عنوان نیرویی که هم ماشین خود را برای کار آورده و هم کارِ خود را در اختیار شرکت قرار داده‌ایم، نباید از حقوق کافی و همه‌ مزایایی که قانون برای کارگران تعیین کرده برخوردار باشیم؟

این رانندگان استیجاری می‌گویند: زیر نظر شرکت پیمانکار کار می‌کنیم و این شرکت برایمان بیمه کامل رد می‌کند اما عیدی و سنوات نمی‌دهد.

آن‌ها می‌گویند: ما مثل نیروهای دیگر اداره برق از ساعت ۷ صبح تا دو نیم ظهر برای کار حاضر هستیم و هر سه روز یکبار هم باید کشیک بایستیم اما از حقوق و مزایای سایر کارکنان برخودار نیستیم و تنها چیزی که از شرکت پیمانکار دریافت می‌کنیم همان حقوق ماهیانه‌مان است.

به گفته‌ این رانندگان؛ حقوق آنها به قدری کم است که تنها هزینه‌ استهلاک ماشین آن‌ها می‌شود. با این اوصاف رانندگان بابت کار خود حقوق دریافت نمی‌کنند بلکه حقوقی که دریافت می‎کنند صرفا بابت اجاره‌ی ماشین‌هایشان است.

یک از رانندگان می‌گوید: با اضافه کاری حدود شش میلیون تومان از شرکت می‌گیرم و با حقوقی که شرکت می‌دهد فقط می‌توانم قسط ماشین و هزینه‌های آن را پرداخت کنم و چون کار نیست و از عقب ماندنِ قسط ماشین نگرانم، مجبورم در شرکت بمانم و در همین وضعیت ناعادلانه کار کنم.

رانندگان استیجاری شرکت برق گیلان می‌گویند: شرکت به این بهانه که بر روی ماشین قراداد بسته است، قانون کار را در قبال رانندگان استیجاری رعایت نمی‌کند. اگر شرکت بر روی ماشین‌های ما قراداد بسته پس ما چه کاره هستیم؟ آیا ما به عنوان نیرویی که هم ماشین خود را برای کار آورده و هم کارِ خود را در اختیار شرکت قرار داده‌ایم، نباید از حقوق کافی و همه‌ مزایایی که قانون برای کارگران تعیین کرده برخوردار باشیم؟

آن‌ها همچنین می‌گویند: مثل سایر کارگران اجازه‌ی استفاده از مرخصیِ ماهیانه‌ خود را نداریم و اگر به مرخصی برویم از حقوقمان کم می‌شود.

این رانندگان می‌گویند: صحبتهایی در مورد اینکه قرار است حقوقمان تنها ۲۷ درصد افزایش پیدا کند، شنیده‌ایم که این غیر قانونی است. ما اگر بیمه تامین اجتماعی هستیم باید حقوقمان مطابق با تصمیم شورایعالی کار افزایش پیدا کند نه اینکه هر چه بخواهند برای ما تعیین کنند.

به گفته‌ رانندگان؛ شرکت در ابتدای هر سال برگه‌ی تسویه حساب مقابل ما می‌گذارد و ما همان ابتدا و قبل از بستن قراداد امضا می‌کنیم که تمام حقوق خود را دریافت کرده‌ایم و اگر امضا نکنیم قرادادمان تمدید نمی‌شود.

 درخواست کارگران شهرداری منجیل برای «تبدیل وضعیت»

به گزارش ایلنا، حدود ۳۲ کارگر خدماتی قرارداد پیمانی شهرداری منجیل در استان گیلان خواستار حذف شرکت پیمانکار و عقد قرارداد مستقیم با شهرداری شدند.

بر اساس این گزارش، کارگران در نتیجه حضور پیمانکار مطالباتشان به صورت حداقلی پرداخت می‌شود و این موضوع آن‌ها را در شرایط بد مالی قرار داده است.

به گفته کارگران، فاصله حقوق یک کارگر قرارداد مستقیم با شرکتی حدود دو تا سه میلیون تومان است بنابراین سالهاست ما کارگران خدماتی شهرداری منجیل تحت مسئولیت یک شرکت واسطه‌ای مشغول کار بوده‌ایم، شرکتی که به بهانه تامین نیرو عملا هیچ نقشی در ارائه خدمات ندارد و فقط هر ماه بخش از حقوق ما را برداشت می‌کند.

این کارگر پیمانکاری شهرداری منجیل با بیان اینکه بارها مسئله تبدیل وضعیت استخدامی خود را از شهرداری و شورای اسلامی شهر منجیل مطالبه کرده‌ایم، افزود: با وجود آنکه مدیریت شهرداری منجیل با سرپرستی اداره می‌شود اما ما کارگران خواستار رفع تبعیض با عقد قرارداد مستقیم با شهرداری هستیم که یک خواسته قانونی است.

او افزود: در چند سال گذشته حقوق کارگران پیمانی معمولا با سه تا شش ماه تاخیر پرداخت می‌شد اما حقوق کارکنان و کارگران قرارداد مستقیم شهرداری تقریبا به‌روز بوده است. آخرین حقوقی که چند روز پیش ما دریافت کرده‌ایم حقوق بهمن ۱۴۰۰ بود و خبری از پرداخت مابقی مطالباتمان نیست.

به گفته وی؛ علاوه بر پرداخت دستمزدهای پایین، مسئله فقدان امنیت شغلی نیز ازجمله نگرانی‌های کارگران پیمانکاری شهرداری منجیل است. به عنوان نمونه قراردادهای کوتاه‌مدت موجب شده امنیت شغلی کارگران از دست برود. این درحالی‌ست که در طول این سال‌ها بارها کارگران شاهد بوده‌اند بعد از خاتمه قرارداد، از میان همکارانشان شماری به عنوان نیروی مازاد معرفی و در نتیجه بیکار شده‌اند.