حدود یک سال قبل صدای شلیک شبانه در یک زمین کشاورزی حوالی ورامین ساکنان منطقه را به محل حادثه کشاند و آنها با جسد مرد جوانی روبه‌رو شدند. در ادامه موضوع به پلیس اعلام شد و نگهبان 60 ساله‌ای که به شلیک گلوله اعتراف کرده بود گفت: من سال‌هاست در زمین کشاورزی بزرگی که در آن یک دامداری و یک کارگاه بزرگ قرار دارد مشغول به کار هستم. نیمه شب دو مرد ناشناس که صورت‌هایشان را پوشانده بودند وارد زمین کشاورزی شدند و قصد سرقت از دامداری را داشتند که من سر و صدا کردم و به آنها ایست دادم اما به سمت من حمله‌ور شدند و من برای دفاع از خودم ناچار به شلیک شدم ولی قصد کشتن هیچ یک از آنها را نداشتم. صاحب این محل برای من یک اسلحه تهیه کرده و مجوز هم گرفته بود و من از سالی که در این محوطه مشغول نگهبانی شدم با خودم اسلحه حمل می‌کردم. در این منطقه به‌دلیل صنعتی بودن منطقه سارق زیاد است و امنیت کافی نیست، به همین دلیل هم با حمل سلاح من موافقت شد.
در بررسی‌های پلیسی مشخص شد مقتول 30 ساله چند سابقه سرقت در پرونده‌اش دارد.
با افشای این ماجرا و در حالی که اولیای دم درخواست قصاص داشتند متهم قبل از جلسه دادگاه توانست با کمک صاحب دامداری و پرداخت دیه مقتول رضایت اولیای دم را جلب کند و فقط از جنبه عمومی جرم در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کرد.
- در ابتدای جلسه نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و گفت: با توجه به رضایت اولیای دم از جنبه عمومی جرم و طبق ماده ۶۱۲ برای داوود تقاضای مجازات دارم.
- در ادامه متهم گفت: من سه فرزند دارم و در مدتی که زندان بودم همسر و فرزندانم سختی زیادی کشیدند. حالا هم که بعد از حادثه با وثیقه از زندان آزاد شده‌ام بیکار هستم و زندگی‌ام به هم ریخته است. من دو سال خیلی سخت را گذراندم، در این سن و سال از دادگاه درخواست دارم با توجه به اینکه دو سال است نتوانستم کار کنم و هرچه پس‌انداز داشتیم هم تمام شده است دیگر مجازات حبس به من ندهند و آزادم کنند تا بتوانم دوباره به زندگی برگردم.
قضات بعد از پایان دفاعیات وارد شور شدند تا رأی صادر کنند.
