سرمایهدارن برای فشار و افزایش بیشتر استثمار کارگران تلاش میکنند قوانین فئودالی استاد ـ شاگردی را احیا کنند
استثمار کارگران از ابتدای روی کار آمدن این حکومت تاکنون ادامه داشته است. اما از ابتدای سال جاری جریانی شکل گرفته است که هدف آن از کار انداختن قوانین کار در کشور است.
این جریان بخصوص بعد از آمدن رئیسی که مربوط به متحجرترین جناحهای حاکمیت است، به فعالیت خود شدت داده است. این سرمایهداران سالهای قبل قوانین کار را بدون حضور نمایندگان واقعی کارگران و به سلیقه خود نوشته بودند. حالا نیز بدلیل لشگر میلیونی بیکاران، استثمار بیشتر کارگران را در دستور کار خود قرار دادهاند. کارفرمایان در سالهای گذشته با ضایع کردن حقوق کارگران بیشترین استثمار را بر کارگران اعمال کردهاند.
موسسه خیریه نذر اشتغال ویترین استثمار کارگران
در حال حاضر ویترین سرمایهداران، موسسهای است به نام «خیریه نذر اشتغال.» این موسسه تلاش میکند قوانین منسوخ استاد شاگردی مربوط به یک قرن پیش را دوباره احیا کند. صدا و سیمای حکومتی هم در برنامهای تحت عنوان «ما ایرانیها»، از مدیرعامل آن خواست رمز موفقیت خود را بیان کند. وی نیز در کمال وقاحت اعلام کرد: « من قانون کار را دور زدم و دستمزد کمتر از حداقل قانون به کارگر پرداخت کردم و کارگر هم راضی بود چون میخواست بیکار نباشد!»
در قوانین جنحه کشور اعتراف به دور زدن قانون جرم محسوب میشود. اما بدلیل وابستگی به جناحهای حاکم این موضوع اصلا به چشم هم نمیآید.
تاریخچه طرح استاد ـ شاگردی
شیخ الاسلامی وزیر وقت کار در شهریور91 دستورالعملی را صادر کرد. در این دستورالعمل نوشته شده بود: «حداقل دستمزد و بیمه تامین اجتماعی الزامی نیست.» کارگران بعد از تلاشهای بسیار توانستند در سال ۹۳ این طرح را ملغی کنند. اما بدلیل بیکاری گسترده بسیاری از کارگاهها با عناوینی مانند «مزد توافقی» و یا «اشتغال بدون بیمه و قرارداد» این طرح را اجرا میکردند. با روی کار آمدن رئیسی این جناح شرایط را برای پیش بردن نظریهاش فراهمتر میبیند.
لشگر انبوه بیکاران ابزاری برای افزایش بیشتر استثمار کارگران
سران دزد و چپاولگر دیکتاتوری حاکم با استفاده از وجود لشگر انبوه بیکاران که حاصل کار آنها است کارگران را مجبور به پذیرش هر شرایطی میکنند.
حسین حبیبی عضو هیات مدیره کانون عالی شوراها، روز جمعه ۲۲ مرداد ماه ۱۴۰۰، وظیفه دولت در قبال کارگران را یادآور میشود. وی میگوید: «دولت موظف است برای همه شهروندان شغل شایسته با رعایت کرامت و شان آنها ایجاد کند. پس مسئولیت رفع بیکاری به شیوه شایسته و شرافتمندانه و قانونی، برعهده دولت است.»
سران حاکمیت و سرمایهداران دست در دست هم به چپاول و استثمار کارگران وجه قانونی میدهند. آنها در جلوی دوربینها سنگ بیکاری و اشتغال جوانان و کارگران را به سینه میزنند. اما با عملکرد خود آنها را بیرحمانه استثمار میکنند.
استـثمار کـارگران زمینهساز بیشتر شدن شکاف طبقاتی
جوانان و کارگران کشور در جهنمی که سران استثمارگر این نظام برایشان تدارک دیدهاند مجبور به انجام هر کاری هستند. استثمار کارگـران زمینه بیشتر شدن شکاف طبقاتی را ایجاد میکند. از طرف دیگر شکاف طبقاتی زمینهساز اعتراضات گسترده است. سران حکومت در بنبست چالشها گرفتار شدهاند. بدنه اجتماعی هر اعتراضی به جرات کارگران و جوانانی هستند. آنها بدلیل استثمار وحشیانه سران حکومت، آینده خود را مبهم میبینند. حاکمیت یک بار لرزه سرنگونی توسط همین کارگران و جوانان بیکار را در اعتراضات آبان ۹۸ دیده است. لرزههای آن ضربه هنوز بر پیکره این نظام مشاهده میشود.