خبرگزاری هرانا – تخطی پیمانکاران از آیین نامه «ایمنی کار روی خطوط و تجهیزات برقدار» منجر به مصدومیت و مرگ کارگران سیمبان می شود. بسیاری از کارفرمایان دولتی با استناد به اصل ۴۴ قانون اساسی و با هدف کوچک کردن بدنه دولت، اجرای امور خود را به کارفرمایان تبعی(پیمانکارن) واگذار میکنند. نادیده گرفته شدن برخی از آیین نامه ها از سوی شرکتهای پیمانکاری در عرصه توزیع برق منجر به وقوع حوادثی می شود که مرگ کارگران را در پی دارد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کارگر آنلاین، جان کارگران سیمبان در سایه بی توجهی کارفرمایان به “آیین نامه ایمنی کار روی خطوط و تجهیزات برقدار”، در خطر است.
بر اساس این گزارش، بسیاری از کارفرمایان دولتی با استناد به اصل ۴۴ قانون اساسی و با هدف کوچک کردن بدنه دولت، اجرای امور خود را به کارفرمایان تبعی یا همان پیمانکاران واگذار میکنند. نادیده گرفته شدن برخی از آیین نامه ها از سوی شرکتهای پیمانکاری در عرصه توزیع برق منجر به وقوع حوادثی دردناک شده است.
«آیین نامه ایمنی کار روی خطوط و تجهیزات برقدار» با هدف ایجاد ایمنی برای کارگران عملیاتی که در بخشهای تغییر، تبدیل، اصلاح و تعمیر خطوط و تجهیزات برق اشتغال دارند، تعریف شده است، اما کارگران از نادیده گرفتن آن توسط کارفرمایان پیمانکاری خبر می دهند. آن ها ضمن انتقاد از تخطی پیمانکاران از آیین نامه مربوطه، خواستار حذف پیمانکاران هستند.
به گفته کارگران سیمبان، جنس لباسهایی که برای آنها تهیه میشود، مرغوب و مناسب کار با برق نیست. این کارگران ناچار هستند لباس اشتراکی بر تن کنند و بالای دکلها بروند. از معایب لباس کار مشترک می توان به کاهش عمر لباس اشاره کرد. این درحالیست که متن صریح قانون بر تهیه لباس از سوی کارفرما برای کارگران تاکید دارد.
علیرضا احمدیپور رفسنجان، رئیس هیات مدیره کانون انجمنهای متخصصان ایمنی و بهداشت استان کرمان در این خصوص گفت: “موضوع لباس سیمبانان، مبحثی تخصصی است؛ کارگرانی که در شرکت توزیع برق کشور به عنوان «سیمبان» اشتغال دارند در دو گروه خطوط «گرم» و «سرد» تقسیم میشوند که هرکدام آییننامههای مختص به خود را دارند. بنابراین افرادی که قرار است در این خطوط فعالیت داشته باشند باید تحت پوشش این دستورالعملها قرار گیرند”.
وی با بیان اینکه وسایل حفاظتی و عایقدار برای این گروه شغلی طراحی شده است، افزود: “برای این کارگران دستکشهایی که تا ۲۰ کیلوولت در برابر جریان برق مقاوم و کفشهای که فاقد پنجه فولادی بوده و از جنس فایبرگلاس هستند، ساخته میشوند. لباس کار هم باید عاری از هرگونه فلز باشد تا مانع از ورود جریان برق شود. تمامی وسایل لاستیکی که در اختیار کارگران قرار میگیرد باید با تمامی استانداردها منطبق باشد. وسایل ایمنی لاستیکی باید قبل و بعد از استفاده مورد بازرسی قرار گیرند. همچنین دستکشهای لاستیکی که ابزار کار هستند به منظور اطمینان خاطر از سالم بودن آنها باید با هوای فشرده آزمایش شوند”.
احمدیپور ادامه داد: “آییننامهها با هدف ارتقای ایمنی و حفاظت از جان نیروی انسانی تبیین شدهاند اما برخی از کارفامایان بنا به دلایلی این موارد را اجرا نمیکنند. هنگامی که الزامات قانونی نادیده گرفته میشوند، کارگران میتوانند با استناد به مفاد مندرج در این آییننامه شغلی، کارفرما را ملزم به رعایت تمامی موارد کنند و موضوع را به صورت قانونی پیگیری کنند زیرا رعایت مصوبه شورای حفاظت فنی یک الزام قانونی است که باید مورد توجه کارفرما قرار گیرد”.
به گفته کارگران سیمبان امواج الکترومغناطیسی که از دکلهای برق فشار قوی با ولتاژ ۱۰۰۰ ولت یا بالاتر صادر میشود، میتواند بر سلامت آنها و حتی افرادی که تا شعاع ۲۰ یا ۵۰ متر زندگی میکنند، تاثیرگذار باشد و در بلندمدت، مشکلات مغزی و ناتوانی جسمی ایجاد کند.
رئیس هیات مدیره کانون انجمنهای متخصصین ایمنی و بهداشت استان کرمان در این خصوص عنوان کرد: “اگر مستنداتی در پروندههای پزشکی کارگران به ثبت رسیده باشد، موضوع قابل پیگیری است. کارفرما بر اساس قانون مکلف است تا در بدو استخدام کارگران، آنها را مورد معاینات پزشکی قرار دهد و تمامی موارد را در پرونده پزشکی آنها ثبت کند. بر این اساس، مزدبگیران پیش از آغاز کار باید به مراکز طب کار معرفی و پرونده پزشکی آنها تشکیل شود تا ملاکی برای تشخیص بیماریهای ناشی از کار باشد. به گفته وی، کارفرمایان باید پیمانکاران را موظف به اجرای این ماده قانونی کنند؛ معاینات بدو اشتغال باید در پیماننامه میان دو طرف ثبت و بودجه لازم به پیمانکار پرداخت شود. همچین پرونده پزشکی کارگران باید به صورت سالانه مورد بررسی قرار گیرد اما این موضوع برعهده مناقصهگذار نیست بلکه برعهده وزارت بهداشت است تا تمامی پروندههای کارگران را مورد بررسی قرار دهد. رعایت این الزام قانونی نه تنها ضروری بوده بلکه حائز اهمیت هم است. معاینات پزشکی کارگران باید به صورت دورهای و منظم باشد تا آسیبهای ناشی از کار مشخص شود، حتی اگر تجهیزات ایمنی در اختیار کارگران قرار گیرد بازهم احتمال آسیب ناشی از کار وجود دارد”.